احترام به مخاطب بسیار اهمیت دارد

کار رسانه‌ای شما چگونه آغاز شد؟

سال 72 در یک مسابقه رادیویی شرکت کردم و برای گرفتن جایزه به ساختمان ارک رفتم. آنجا یک جلد کلام‌الله مجید به من هدیه شد. همان لحظه استخاره گرفتم و معنی آیه خوب بود. سوال کردم نیاز به کارشناس ادبیات فارسی دارند که پس از رفتن به چند اتاق جواب مثبت گرفتم.

از اینجا به بعد ساده نبود. 3 مرحله تست دادم؛ اول آقای محمد امام‌جمعه با من مصاحبه کردند، سپس کمیته گزارشگران که 5 عضو داشت به من سوژه داد تا گزارش بگیرم. بعد حدود 3 ماه کنار گزارشگران باسابقه دوره دیدم و در مرحله آخر خودم به تنهایی سوژه انتخاب کردم و گزارش گرفتم، سپس مدیر تولید رادیو گزارشم را تایید کرد و مجوز همکاری من برای گزارش‌های تولیدی صادر شد.

بله، گزارشی تولیدی برای برنامه «مادر‌آگاه و کودک سالم» گروه خانه و خانواده رادیو سراسری گرفتم. اولین گزارش زنده هم حدود 5 ماه بعد مربوط به جشن نیکوکاری اسفند 72 بود.

کار اصلی من تهیه گزارش است، اما سردبیری، گویندگی، دستیار تهیه، نویسندگی و کار پژوهش برای معاونت سیاسی در زمینه سرود نیز انجام داده‌ام.

بامداد فرهنگی هر روز ساعت 6 تا 8 صبح، بامداد روز هفتم و رادیو تعطیل نیست هر هفته روزهای جمعه که همگی از رادیو فرهنگ پخش می‌شوند.

نه، من عاشق کارم هستم. از خدا خواسته‌ام در حین نماز خواندن یا موقع تهیه گزارش، جانم را بگیرد. در ضمن با کمک همسر و خانواده‌ام یاد گرفتم چطور برنامه زندگی‌ام را تنظیم کنم تا به زندگی شخصی‌ام خدشه‌ای وارد نشود.

گزارشگری که مهارت‌های گوناگونی داشته باشد مانند بداهه‌گویی، خلاقیت، روابط عمومی خوب، مختصر و صمیمانه سوال کردن، خوب دیدن و توصیف شرایط پیرامون خود. گزارشگری که صدایی دلنشین و کلامی ساده و شیوا داشته باشد، می‌تواند ارتباط حسی مناسبی با شنونده برقرار کند. در ضمن احترام به مخاطب حتی وقتی مایل نیست به سوال گزارشگر جواب دهد، بسیار اهمیت دارد، زیرا گزارشگر نماینده سازمان صدا و سیماست.

یک روز صبح در خیابان شهید مطهری با خانمی مصاحبه کردم که پس از چند لحظه متوجه شدم از همکلاسی‌های دوران راهنمایی‌ام است.