تولید کنندگان مظلوم واقع شده‌اند

کاهش سهم بخش تولید از محل درآمدهای حاصل از هدفمندی یارانه‌ها در قانون بودجه سال 90 از 30 درصد پیش‌بینی شده در قانون هدفمندی یارانه‌ها به 20 درصد اگرچه با هدف حفظ میزان یارانه نقدی به مردم صورت گرفته، اما می‌تواند نوعی اجحاف در حق تولیدکننده باشد.

بدون شک هدف از اجرای قانون هدفمندی یارانه به عنوان یک طرح مهم اقتصادی افزایش بهره‌وری و رقابت‌پذیری بنگاه‌های اقتصادی و هدایت جریان یارانه‌ها به سمت درست و صحیح آن بود تا با واقعی شدن قیمت‌ها درآمدهای حاصله صرف سرمایه‌گذاری و ایجاد اشتغال شود، اما گویا با اجرای آن باز هم بخش تولید به فراموشی سپرده شده و این بار نیز بخش مصرف پیروز میدان است چرا که تصمیم‌گیران برای ایجاد آرامش در بین مردم سهم بخش تولید را قربانی می‌کنند و این بار نیز تنها یارانه‌های نقدی مردم است که به موقع در حساب‌ها واریز می‌شود، اما به گفته فعالان بخش تولید تاکنون آمار دقیق و شفافی از باز توزیع سهم تولید ارائه نشده است. هر چند مسوولان وزارت صنایع تاکید دارند که تولیدکنندگان می‌بایست برای کاهش هزینه تولید بهره‌وری را افزایش دهند اما جای سوال است که در شرایطی که زیر ساخت‌ها و فضای کسب و کار برای رشد این بخش فراهم نیست چگونه می‌توان انتظار داشت این کار با سرعت انجام شود و آیا نباید مهلتی برای تجهیز کارخانه‌ها به تکنولوژی‌های نو و حمایت‌‌های مالی در این رابطه داده می‌شد. در حال حاضر و در چنین شرایطی که فضای روانی ادغام دو وزارتخانه بازرگانی و وزارت صنایع و معادن نیز بر سرنوشت این بخش سایه افکنده است تولیدکنندگان بیش از هر زمان دیگر نگران وضعیت آینده خود هستند در چنین فضایی لازم است هر چه سریع‌تر متولیان تولید با تحقق شعارهای خود روحیه کار و تولید را در بین فعالان بخش تولید بدمند در غیر این صورت نه تنها هدفگذاری امسال برای رشد اقتصادی محقق نخواهد شد بلکه با ادامه چنین روندی باید جایگاه اول شدن در منطقه را در افق 1404 به فراموشی بسپاریم.