فضای فانتزی «روزی روزگاری» در دنیای پر رمز و راز «گمشدگان»

اما تهیه‌کنندگان روزی روزگاری که ظاهرا نسبت به موفقیت آن اطمینان زیادی دارند،‌ از قبل به استقبال فصل دوم مجموعه خود رفته‌اند. روزی روزگاری هم مثل گمشدگان، یک درام پر رمز و راز است که قصه خود را در هاله‌ای از ابهام تعریف می‌کند و فرق آن با این مجموعه در حال و هوای فانتزی‌گونه است. به گفته سازندگان مجموعه فانتزی نقش بسیار مهمی در پیشبرد قصه و ماجراها دارد و به نوعی حرف اول را در فیلمنامه می‌زند. این حال و هوای فانتزی به سازندگان مجموعه اجازه می‌دهد سری به دنیای افسانه‌های شاه‌پریان بزنند و تعدادی از این افسانه‌های کلاسیک و معروف را در دل قصه خود به نمایش گذاشته و مورد بحث و بررسی قرار دهند. ادوارد کیتسیس و آدام هورویتس، نویسندگان فیلمنامه روزی روزگاری می‌گویند قصد دارند قصه آن را حداقل تا 6 فصل ادامه دهند. به شرط آن که تماشاگران از ماجراجویی‌های شخصیت اصلی قصه و سفرهای فانتزی‌گونه او استقبال کنند.

برعکس گمشدگان که تعداد زیادی شخصیت را در یک دنیای فراواقعی به جستجوی واقعیت فرستاد و هیچ‌یک از شخصیت‌های قصه نقش محوری در آن نداشت، روزی روزگاری فقط یک شخصیت مرکزی دارد که ماجراها را پیش می‌برد و بقیه شخصیت‌های قصه در ارتباط با او هستند. شخصیت‌محوری قصه یک زن جوان است که زندگی عادی او با حضور یک پسربچه دستخوش تحولات و دگرگونی عجیبی می‌شود. این پسربچه (که یک روز به شکلی ناگهانی سر و کله‌اش جلوی در خانه زن جوان پیدا می‌شود)‌ با گفتن این جمله که فرزند اوست، وی را وادار به یک سفر ماجراجویانه و عجیب و غریب می‌کند. زن جوان برای کشف واقعیت در ارتباط با ادعای این پسربچه، راهی یک شهر کوچک و دورافتاده می‌شود. در همین محل است که او کشف می‌کند جادو و رمز و راز موجود در قصه‌ها و افسانه‌های شاه‌ پریان می‌تواند کلیدی برای ورود به دنیای واقعیت‌ها باشد. این زن جوان تصمیم می‌گیرد به کمک رمز و راز افسانه‌های کلاسیک شاه پریان واقعیت‌ها را در مورد گذشته پردرد و رنج و سرشار از دردسر خود کشف کند. در این حالت، او وارد دنیایی می‌شود که بی‌شباهت به جزیره مرموز گمشدگان نیست و با آدم‌ها و شخصیت‌های تازه‌ای آشنا می‌شود که ممکن است هیچ‌یک از آنها واقعی نباشند.

کیتسیس درباره حال و هوای روزی روزگاری می‌گوید: «بعد از موفقیت گمشدگان همه از ما فیلمنامه‌ای شبیه این مجموعه می‌خواستند. ولی من و هوروتیس قصد تکرار خودمان را نداشتیم. به همین دلیل به دنبال سوژه‌ای بودیم که هم جذابیت‌های لازم را برای جذب بیننده داشته باشد و هم قصه‌ای متفاوت و تازه را تعریف کند. اگرچه ممکن است دنیای پررمز و راز قصه روزی روزگاری تماشاچی خود را تا حدودی به یاد گمشدگان بیندازد، ولی نوع ماجراجویی‌های آن و شخصیت‌هایش کاملا متفاوت از آن مجموعه است. برای همین است که من روی فانتزی بودن کار تازه تاکید می‌کنم و می‌گویم همه چیز بر محور همین مساله می‌چرخد و جلو می‌رود. هیچ کس نمی‌تواند آینده را پیش‌بینی کند و بگوید نوع واکنش تماشاگران نسبت به مجموعه روزی روزگاری چه خواهد بود. ولی فکر می‌کنم کشش و تنوعی که در آن وجود دارد، مورد پسند تماشاگران قرار بگیرد و آن را به یکی از کارهای دنباله‌دار دهه جدید تبدیل کند.»

تهیه‌کنندگان مجموعه هم‌اکنون به دنبال بازیگری هستند که نقش اصلی مجموعه را به او بسپارند. کیتسیس اصرار دارد که یک بازیگر نه‌چندان مطرح یا تازه‌وارد این نقش را بازی کند، در حالی که تهیه‌کنندگان آن قصد استفاده از یک بازیگر مطرح تلویزیونی (و حتی شاید سینمایی)‌ را دارند. استدلال کیتسیس این است که فضای مجموعه به قدری جذاب خواهد بود که هیچ یک از تماشاگران هنگام تماشای آن به این نکته فکر نخواهند کرد که نقش شخصیت محوری ماجرا را چه کسی بازی می‌کند. برای کارگردانی مجموعه مارک میلود انتخاب شده است و او تمام اپیزودهای دو فصل اول و دوم آن را کارگردانی را ‌خواهد کرد. این فیلمساز تلویزیونی که کار خود را از سال 1995 شروع کرد، کارگردان هیچ یک از اپیزودهای گمشدگان نبوده است. معروف‌ترین کار تلویزیونی وی مجموعه «همراهان» است که در فاصله سال‌های 2004 تا 2009، 88 اپیزود آن پخش شد. این کمدی درام با حضور جرمی پایون و کوین کانلی تولید شد و نمایش آن تا 8 فصل ادامه پیدا کرد. میلود که در حال حاضر فیلم سینمایی کمدی «شماره‌ات چند است؟» را با بازی کریس ایوانز و زاخاری‌کوئینتو آماده نمایش دارد، با این فیلم وارد دنیای سینما شده است. به گفته میلود: «نمی‌خواهم روزی روزگاری مخاطب خود را به یاد هیچ مجموعه مشخصی بیندازد. این یک کار کاملا مستقل است که می‌خواهد روی پای خود بایستد و باید آن را فقط با خودش مقایسه کرد. کارهایی که تا قبل از این هم کرده‌ام، همین حالت را داشته‌اند و تقلیدی از یک کار موفق دیگر نبوده‌اند. اصرار و تاکید روی نام فیلمنامه‌نویسان مجموعه روزی روزگاری می‌تواند تبلیغ خوبی برای این کار باشد، ولی باید تاکید کنم که حال و هوای این کار کاملا اصیل است و وام گرفته از قصه یا فیلمنامه دیگری نیست. من طرفدار این نوع تبلیغ نیستم، ولی تهیه‌کنندگان مجموعه به صورت طبیعی به دنبال آن هستند که فضای تبلیغاتی رسانه‌ای مثبتی برای این مجموعه فراهم و پیش از شروع تولید آن، نام آن را در سطح وسیع‌تری مطرح کنند. به صورت طبیعی، انجام چنین کاری سطح توقعات و انتظارات را هم بالاتر خواهد برد و من نمی‌دانم این خوب است یا بد!»

ورایتی / مترجم: کیکاووس زیاری