آمریکا، متهم اصلی نقض حقوق بشر است

دولت آمریکا که در پرونده سیاسی خود موارد گسترده‌ای از نقض حقوق بشر شهروندان ایرانی و حتی دیگر کشورها را گنجانده است، هم‌اکنون پس از ناکامی در پرونده هسته‌ای کشورمان به سراغ مسائل حقوق بشری رفته و در گزارش 70 صفحه‌ای در ارتباط با اعمال محدودیت‌های حقوق بشری ایران ادعاهایی را منتشر کرده است.

غلامرضا کرمی ، رئیس کمیته دفاعی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با اشاره به گزارش آمریکا در زمینه حقوق بشر و نقش خصمانه این کشور در تقابل با جمهوری اسلامی، بر فعال کردن دستگاه سیاست خارجی و دیپلماسی پارلمانی کشور تاکید کرد. وی در گفت‌وگویی کوتاه با «جام‌جم» به سوالات ما در این مورد پاسخ داده است:

آمریکایی‌ها در برنامه‌ریزی و سیاست‌های خود درباره جمهوری اسلامی ایران چند پرونده را از ابتدا باز گذاشته‌اند و در هر زمانی که لازم بدانند، آنها را پررنگ می‌کنند.

آمریکا با طرح بحث هسته‌ای ایران قصد مخالفت با جمهوری اسلامی را داشت که خوشبختانه با پایداری رهبر معظم انقلاب، ملت ایران و مسوولان هم‌اکنون کشور در مرحله‌ای قرار گرفته است که مخالفت آمریکایی‌ها و اروپاییان، هیچ تاثیری بر روند روبه رشد کشور ندارد.

آمریکا بعد از موضوع هسته‌ای، هم‌اکنون پرونده حقوق بشری را مطرح کرده و در حال فضاسازی دراین‌باره است، در حالی که خودش بیشترین پرونده را در ضدیت با بحث حقوق‌بشر دارد.

پرونده آمریکایی‌ها بویژه در مساله افغانستان، عراق تا زندان گوانتانامو و ابوغریب پرونده سیاهی است و همین حالا هم باید به دلیل رفتارشان در جریان تحولات بحرین، لیبی و یمن پاسخگو باشند.

در لیبی هم شاهدیم که هواپیماهای آمریکایی و غربی تسلیحات و مواضع مخالفان قذافی را بمباران می‌کنند، چون در این فکر هستند که یکی از وابستگان قذافی را روی کار بیاورند.

در شرایطی که مردم بحرین به صورت مسالمت‌آمیز با گل و قرآن به خیابان آمدند و مخالفت خود را در قالب خواسته‌های مشروع بیان کردند، ما شاهدیم که با چراغ سبز آمریکایی‌ها، عربستان به صورت نظامی وارد این کشور می‌شود و با مردم با خشونت برخورد می‌کند؛ اما سوالی که مطرح است، این که در اینجا چرا حرفی از حقوق بشر نیست؟

جمهوری اسلامی باید در 2 بعد بکوشد‌ تا به موفقیت برسد؛ اول این‌که اطلاع‌رسانی و حضور مستمر در مجامع جهانی را به صورت جدی پیگیری کند تا بتواند آن گونه که شایسته است، به تبیین موازین کشور بپردازد. براین اساس مسوولان نظام و سازمان‌های مردم‌نهاد نیز باید در جامعه جهانی از حقوق ملت دفاع کنند و با بیان مستدل ضدیت‌هایی که علیه جمهوری اسلامی ایران صورت می‌گیرد، در نقطه مقابل اقدامات دشمنان قرار گیرند. قطعا روشنگری ایران در مجامع گوناگون توسط جریان‌های حقوق بشری داخل کشور می‌تواند گام موثری در این زمینه باشد.

ما در مورد جنایات منافقین، اقدامات و ترورهایی که توسط آنها انجام شده، مدارک زیادی داریم که در صورت ارائه آنها به مجامع بین‌المللی می‌توانیم از ورود این گروهک و لابی آنها در پارلمان اروپا جلوگیری کنیم. براین مبنا، اعضای گروه‌های دوستی پارلمانی جمهوری اسلامی ایران نیز می‌توانند با حضور فعال در مجامع پارلمانی اروپایی، از هر وسیله‌ای برای افشای جریان‌های غربی در مقابل ایران استفاده کنند.

به هر حال محور اصلی تصمیم‌گیری‌ها در سیاست خارجی وزارتخارجه است، لذا این دستگاه باید فعالانه در این زمینه وارد شود و البته دیپلماسی پارلمانی نیز باید گسترده‌تر از وضع فعلی وارد میدان شود؛ چون پارلمان‌های دنیا از نمایندگان ملت‌ها تشکیل شده و ارتباط جمهوری اسلامی ایران از طریق گروه‌های دوستی و پارلمانی می‌تواند بسیاری از مسائل را حل کند. از این رو ما نباید منفعل عمل کنیم و باید بکوشیم سخنانمان در این محافل تاثیر جدی داشته باشد.