نمایش چهارفصل در تیتراژ

نکته دیگر این که سیر چهار قسمتی در تیتراژ را می‌توان با روند داستانی سریال هم تطبیق داد و به تعبیر بهتر این 4 قسمت، 4 بخش اصلی داستان کل سریال را بیان می‌کند.

قسمت اول تیتراژ تصاویری از عمارات و بناهای قدیمی تهران و به بیان کلی‌تر ایران است. تصاویر در پی هم حرکت می‌کنند و پیش می‌روند و موسیقی فردین خلعتبری با سبک و سیاقی سنتی و با ترکیب نوای سه‌تار و سازهای دیگر آن را همراهی می‌کند که در حقیقت مانند شروع داستان سریال است که از فضایی ایرانی و کاملا سنتی آغاز می‌شود.

سپس تصاویر با بخش‌هایی از فرانسه (فرنگ) ادغام می‌شود و موسیقی، لحنی غربی پیدا می‌کند. تصاویری از برج ایفل، دروازه آزادی و خیابان‌های پاریس نمایش داده می‌شود که نمایانگر سفر پرسوناژ اصلی داستان به فرنگ است و اتفاقاتی از سریال که بخش عمده آن در فرانسه می‌گذرد که می‌توان آن را به نوعی فصل دوم فیلم خواند.

در پایان این بخش از تیتراژ، تصویری از عشق پرسوناژ اصلی داستان نشان داده می‌شود که شروع دلبستگی آنها را در انتهای فصل دوم و در آغاز فصل سوم سریال به نمایش می‌گذارد.

سپس رنگ پس‌زمینه که تا این‌جای تیتراژ حالتی کرم رنگ و امیدوارانه و گرم داشت و نشانی از زندگی و عشق و محبت میان شخصیت‌ها بود، تبدیل به سرمه‌ای می‌شود؛ رنگ سرد و تیره‌ای که با نشان دادن عکس‌هایی از ارتش نازی و عکس‌هایی از جنگ جهانی دوم، فصل سوم سریال را روایت می‌کند، همزمان موسیقی تیتراژ حالتی رزمی و مارش گونه می‌یابد و تا حدود زیادی حس ترس و سهمگینی این واقعه را پس از 2 بخش اول تیتراژ، منتقل می‌کند.

در بخش چهارم که از همه کوتاه‌تر است، تصویری از تخت جمشید نشان داده می‌شود و نام کارگردان (حسن فتحی) روی تصویر می‌آید که این بازگشت را به محیط اول، البته با رویکردی جدید نشان می‌دهد. چون در بخش اول، آنچه از محیط ایران نمایش داده می‌شد، خانه‌های عام و معمولی بود، اما پس از اتفاقات داستان (بخش دوم و سوم) بازگشت به سمت یک شاخص از محیط ابتدایی است و این شاید همان هدفی ‌است که سازندگان سریال پیگیری می‌کردند.

تمامی اسامی تیتراژ با خط نستعلیق نگاشته شده‌اند که این موضوع را هم می‌توان در راستای هدف سریال دانست.

تکنیک عمده تیتراژ به صورت حرکت عکس‌های پیاپی در نیمه بالایی تصویر است و اسامی در نیمه پایینی آورده می‌شوند. ورود و خروج حروف کاملا منظم است.

با توجه به مفاهیمی که سریال در پی آن بوده و همچنین ساختارش به لحاظ تکنیکی و فنی، تیتراژی خوب و کاملا در خور دارد که از نظر ایده و اجرا با باقی سریال همراه و همساز است.