بنگاه تبلیغاتی (5) وارونگی ارزشها در زندگی به سبک امریکایی

ادوارد برنایس در «شکل دادن به افکار عمومی ، مهندسی و طراحی رضایت و تبلیغات» نوشت که افکار عمومی امریکا را باید از بالا و به وسیله بزرگان و آموزگاران و اقلیت های معنوی ، فکری و هوشمند شکل داد و توده عوام را کنترل کرد. برنایس این طراحان و شکل دهندگان رضایت و توافق را به عنوان «دولت نامرئی» توصیف کرد. یکی از نخستین موفقیت های برنایس متقاعد کردن زنان امریکا به این مطلب بود که سیگار کشیدن کاری جذاب و نشانه آزاد بودن آنان است . (به زنان در سال 1920 حق رای داده شده بود) قابل ذکر است که پیش از آن در عرف جامعه امریکا سیگار کشیدن کار زنان بدکاره به شمار می رفت . او این کار را با اجیر کردن تعدادی مدل برای رژه رفتن در روز عید پاک 1929 در نیویورک انجام داد. هر یک از این مدل ها سیگار روشن به لب و نوشته ای به عنوان «سیگار، مشعل آزادی » در دست داشت . زنان با خرید و مصرف سیگار مورد نظر برنایس (یعنی «لاکی استرایک») ، یک شبه آن را به پرفروش ترین سیگار امریکا تبدیل کردند. برنایس در دهه 1930 با محافل تجاری امریکا همکاری کرد تا مردم امریکا را قانع کند که جنبش های اجتماعی و حقوق کارگران تهدیدی برای تجارت امریکا و به نوبه خود خطری برای شیوه زندگی امریکایی است . این یک فعالیت بسیار موفقیت آمیز در زمینه روابط عمومی بود که احساسات ضد کارگری و طرفداری از سرمایه داری ناشی از آن تا امروز نیز ادامه یافته است . تا سال 1995 تعداد متخصصان روابط عمومی در ایالات متحده (150هزار نفر) بیشتر از روزنامه نویسان در این کشور (130هزار نفر) بوده است . آژانس اطلاعات امریکا در دوران جنگ سرد روزولت رئیس جمهوری امریکا در ژوئن 1942 فعالیت تمامی دفاتر اطلاعات همگانی را در «دفتر اطلاعات جنگ» متمرکز کرد و به این ترتیب 26مرکز موسوم به «سرویس اطلاعات امریکا» در خارج تشکیل داد. امریکا در سال 1948 قانون اسمیت مونت» را برای تاسیس نخستین آژانس تبلیغات در زمان صلح به تصویب رساند که هدف آن «کمک به درک و شناخت بهتر از ایالات متحده در سایر کشورها ، و افزایش تفاهم مشترک بود». هری ترومن ، رئیس جمهوری بعدی با استفاده از آن ، «مبارزه حقیقت» خود را برای هدایت فعالیت های تبلیغاتی امریکا علیه گسترش کمونیسم بین المللی آغاز کرد. ماشین تبلیغات جنگ سرد ترومن در ژوئن 1950 در شرایطی که نیروهای امریکا تحت پرچم سازمان ملل متحد وارد کره جنوبی شدند تا با کره شمالی بجنگند، مورد آزمایش قرار گرفت . ارتش امریکا عادت نداشت از نزدیک با تبلیغات چیانی کار کند که به جای کشتن دشمن ، با استفاده از شیوه های جنگ روانی روی او نفوذ می کردند. فیتزوگ گرین در کتاب «تبلیغات امریکایی در خارج » خود یک استثنای قابل ذکر در مورد علت این عدم اعتقاد ارتش امریکا به اقدام در زمینه «جنگ روانی» را شرح می دهد. یک افسر امریکایی که در کره جنگیده بود می گوید توپخانه امریکا جزوه هایی تبلیغاتی را در مورد تسلیم شدن روی دره ای سرسبز و جنگل مانند در کره شمالی ریخت . لحظاتی پس از افتادن آن اوراق روی زمین ، تعدادی پیاده نظام چینی شروع به خواندن آنها کردند. سپس با اطمینان کامل به طرف مرکز فرماندهی امریکا حرکت کردند. در جزوه ها وعده داده شده بود که با آنان در پشت جبهه و سپس به عنوان زندانی جنگی خوش رفتاری خواهد شد تا صلح برقرار شود. دقایقی بعد این افسر از پشت مواضع توپخانه خود مشاهده کرد که صدها سرباز دشمن عازم جنوب شده اند. بالاخره تعداد آنان به دو یا سه هزار نفر رسید. من پرسیدم : بعد چه شد؛ او با ناراحتی خندید و گفت : ما سلاح های خود را با گلوله های ضدنفر پر کردیم و همگی آنان را کشتیم . گفتم : پس به این ترتیب قبول دارید جنگ روانی موثر است؛ جواب داد: بله ، ممکن است بگویید که می تواند نابود کننده باشد». بنگاه تبلیغاتی (4) آژانس اطلاعات امریکا دستگاه رسمی شستشوی مغزی