تازه‌ترین اجرا، دلچسب‌ترین اجراست

پشت ساختمان استودیو ایستاده و در حال دوره کردن متن‌‌هایش است. با محمد سلوکی در مورد ویژگی‌های اجرای این برنامه صحبت کردیم.

از کی به گروه پیوستید و تفاوت نوع اجرای این برنامه با کارهای قبلی‌تان در چیست؟

من از سال 86 به گروه پیوستم و تقریبا 2 سال است که با «تهران 20» همکاری می‌کنم. پیش از این شکل‌های مختلفی را تجربه کرده بودم؛ از مسابقه تلویزیونی گرفته تا شوهای تلویزیونی و برنامه‌هایی در حیطه کودک و نوجوان، اما هیچوقت تجربه یک کار جدی با این سبک و سیاق را نداشتم. با توجه به این‌که تحصیلات خودم مدیریت دولتی بود و علایق و تمایلاتم هم برای شرکت در چنین برنامه‌هایی زیاد بود، بعد از این‌که آقای چاوشی تهیه‌کننده برنامه به من این پیشنهاد را دادند، با کمال میل پذیرفتم.

البته در آن دوران مخالفت‌های زیادی با من شد، ولی خوب آقای چاوشی به من اطمینان کردند. روزهای اول خیلی سختی بود. چون باید کاری می‌کردم که مردم قبول کنند که یک آدم 26 ـ 25 ساله می‌خواهد در مورد موضوعات مهم زندگی‌شان با مسوولان عالی‌رتبه صحبت کند ولی با کمک‌های همه دوستان عزیزم در این برنامه این اتفاق افتاد. البته امیدوارم مردم من را پذیرفته باشند.

الان هم شرایط خیلی خوبی داریم. من همیشه تلاش کردم که با کارهای قبلی‌ام متفاوت باشم اما دلم نمی‌خواست ذهنیت مردم در مورد آن مجری شوخ و بذله‌گویی که مردم در اجراهای مفرح‌ او را دیده بودند تغییر کند و تبدیل به یک مجری خشک و اتو کشیده شوم. به همین دلیل همه تلاشم را کردم که متفاوت باشم.

البته هنوز هم سعی می‌کنم نسبت به قبل متفاوت‌تر اجرا کنم، اما هر تفاوت و بدعتی صرفا از طرف مجری نمی‌تواند باشد. خیلی ابزارها باید دست به دست هم بدهند تا این تغییر اتفاق بیفتد. بیننده‌های حرفه‌ای تلویزیون این را کاملا درک می‌کنند. به هر حال من همچنان تلاش می‌کنم که هم موقعیت‌های جدید را کشف کنم و هم سطح اجرایم را بالاتر ببرم و هم شیوه آن را مردم‌پسند کنم تا محمد سلوکی متفاوت‌تری را در کارهایم نشان بدهم.

دقیقا. من سعی کردم این کار را بکنم و احساسم این است که موفق بوده‌ام. در مورد ادبیاتم، حرکت‌هایم، نوع لباس‌هایم و... حتی سعی کردم اگر قرار است شوخی هم کنم طوری باشد که حرف مردم در آن لحاظ شده باشد و یک طنز تلخی باشد که بازتاب گرفتاری‌ها و مصائب مردم باشد، چون این برنامه یک برنامه چالشی است و قرار است حرف دل مردم را بزند. گو این‌که من در این برنامه یک آیتم نمایشی طنز هم داشتم که شاید بگویید طنز در یک برنامه کاملا جدی چه جایگاهی دارد، اما این آیتم را اجرا کردیم و خیلی هم مورد استقبال مردم قرار گرفت.

این را می‌خواهم بگویم که اصولا تغییراتی که در یک برنامه ایجاد می‌شود، فقط به مجری بستگی ندارد. همه عوامل باعث این تغییر هستند و تازه خود مردم هم خیلی نقش مهمی دارند. آنها هستند که به برنامه خط می‌دهند. اما نسبت به اجراهای قبلی خودم چرا، تغییر اساسی داشته‌ام.

(می‌خندد) خیلی سخت است، چون اینجا مجری خواه ناخواه در مقام یک وکیل برمی‌آید. البته من معتقدم که قضاوت همیشه با مردم است، ولی بعضی وقت‌ها شرایطی به وجود می‌آید که مجری باید نتیجه نهایی را بگیرد که بالاخره حق با مردم است یا مسوولی که مهمان برنامه است. ولی در نهایت همه عوامل برنامه تهران 20 معتقدند که همیشه در هر شرایطی و به هر صورتی که باشد حق با مردم است، چراکه اگر خواسته‌ای را مطرح می‌کنند از سر بیکاری و دلخوشی نیست. حتما مشکلی وجود داشته که به حرف آمده‌اند و قطعا هزاران نفر دیگر ـ شاید هم بیشتر ـ با مشکلی شبیه به آن دست و پنجه نرم می‌کنند.

پس باید طرف مردم باشیم، اما نه در حدی که مسوولان هم اعتمادشان نسبت به برنامه از بین برود و فکر کنند که ما متوجه مسائل نیستیم و در هر موضوعی بدون منطق و برهان حق را به مردم می‌دهیم که محبوب شویم. این اتفاق هم نباید بیفتد. ما از اول برنامه گفته‌ایم که ما پل ارتباطی هستیم بین مردم و مسوولان. پیامک‌های مردم را به اطلاع مسوولان می‌رسانیم و در حد توانمان هم پیگیری می‌کنیم تا از دستگاه مربوطه جواب بگیریم.

خوب این نسبی است. یک بخشی از اطلاعات را از مردم دریافت می‌کنیم. چون اساسا برنامه «تهران 20» یک برنامه‌ای است که شخصیتش را از مردم می‌گیرد. این را هم بگویم که نویسنده نقش بسیار مهمی در برنامه دارد، اما اسمی از او برده نمی‌شود. البته یک بخش از این موضوع هم به خود مجری برمی‌گردد که اطلاعات اخذ شده را با هم تطبیق دهد. مثلا چند روز پیش موضوع برنامه پرستار بود و نویسنده برنامه مطالبی را به من دادند. اما من هم برای این‌که موضوع را کاملا درک کنم و بدانم واقعا دغدغه‌ پرستاران چیست با چند پرستار تماس گرفتم تا از آنها مشکلاتشان را بپرسم و سوالاتی که نویسنده برنامه برایم نوشته را لمس کنم. در تمام مباحث همین طور است و من احساس می‌کنم باید مشکلات مردم را دقیقا درک کنم تا بتوانم آنها را در برنامه مطرح کنم و پاسخ‌های کامل از مسوولان بگیرم.