زنگ خطر در روابط ترکیه و آمریکا

تصویب این قطعنامه که هنوز برای نهایی شدن باید راهی طولانی را طی کند در واقع زنگ خطر را در روابط بین آمریکا و ترکیه به صدا درآورده و پژواک آن همچنان قابل شنیدن است. سالهاست که ترکیه با آمریکا روابط عمیق و استراتژیکی دارد. ترکیه با وجود روی کار آمدن دولت اسلامگرای حزب عدالت و توسعه نیز همچنان سعی کرده است روابط دیرین خود را با غرب بویژه آمریکا و اتحادیه اروپا حفظ کند. با این حال طی سالهای گذشته به جرات میتوان گفت که در این راه آنکارا دستاورد چندانی نداشته و بارها نارضایتی و ناامیدی خود را نسبت به این روند ابراز کرده است. این درحالی است که روابط ترکیه و رژیم صهیونیستی نیز از یک سال گذشته تاکنون بشدت تیره شده است به نحوی که دیگر اسرائیل ترکیه را حتی برای مذاکرات غیرمستقیم با سوریه نیز یک میانجی مناسب و بیطرف نمیشناسد. به همین دلیل برخی از کارشناسان تصویب چنین قطعنامهای را به لابی قدرتمند صهیونیستها در کنگره آمریکا نسبت میدهند و معتقدند تصویب این لایحه به معنای انتقام لابیهای صهیونیستی از ترکیه بوده است؛ اما برخی دیگر میگویند تصویب این قطعنامه به دلیل ضعف لابی اسرائیلی و در عوض قدرت گرفتن لابی ارمنی در کنگره بود که دنبال فرصتی مناسب میگشت و اکنون با روی کار آمدن باراک اوباما که خود سخت با نسل کشی ارامنه مخالف بود این فرصت را بدست آورده است. به هرحال از هم اکنون میتوان شاهد تنش در روابط آنکارا- واشنگتن بود با این توضیح که در حال حاضر طرفین در حال مهار کردن این تنشها هستند. منافع و روابط عمیق و گسترده آمریکا و ترکیه اقتضا میکند که این تنشها هرچه زودتر خاتمه یابد اما به قول یک ضربالمثل عربی همیشه بادها موافق کشتیها نمیوزند و در نتیجه، ممکن است این بار بادها جهت دیگری داشته باشند. بیتردید ادامه این تنشها میتواند ذره ذره دو همپیمان قدیمی را از یکدیگر دور کند و چنین اتفاقی برای آینده منطقه خاورمیانه تعیینکننده خواهد بود.