مهربان باش تا سلطان قلب‌ها باشی

خیر کارهایی که تا به حال در تلویزیون اجرا کرده‌ام آمیخته‌ای از خلاقیت شخصی خودم بوده. بیشتر سعی می‌کنم تا با ایجاد انگیزه فکری و راهکارهای مناسب به جذابیت برنامه افزوده شود، چون احساس می‌‌کنم مخاطب نباید با روشن کردن تلویزیون و دیدن چهره بهمن هاشمی از دنبال کردن برنامه صرف نظر کند و این جذابیت در برنامه با تغییر در تن صدا، نحوه بیان و استفاده از پوشش‌های مختلف اتفاق می‌افتد که می‌تواند متناسب با هر گروه سنی از مخاطبان تلویزیون باشد. به طور کلی فکر می‌کنم برای جذب مخاطب می‌بایست حد اعتدال را رعایت کرده و در برخی برنامه‌ها که این امکان میسر است با آمیختن لحن طنز تلاش می‌کنم تا پرده میان خود و بیننده را بردارم تا کلام در بیننده تاثیرگذارتر باشد.

به نظرم اکثر مخاطبان حرکت را دوست دارند... حتی فیلم‌هایی که در آنها جنب و جوش بیشتری وجود دارد، نسبت به فیلم‌های صامت و کند تاثیر بیشتری در مخاطب ایجاد می‌کنند. من به عنوان مجری، بخشی از این ری‌اکشن‌های پرانرژی را به مخاطبان کوچک‌تر برنامه اختصاص داده‌ام چون می‌دانم بخش اعظمی از مخاطبان برنامه کوچولوها هستند که طبیعتا عاشق حرکت و انرژی هستند.

بالطبع گاهی در اجرا دچار ضعف شده‌ام. مثلا اگر احساس کنم هم‌اکنون یک استاد دانشگاه یا یک مقام بزرگ کشوری مخاطب برنامه‌‌ام هستند شاید آن لحظه هول شوم یا به علت محدودیت زمانی برای شرکت‌کننده‌ها در جایی عجله به خرج دهم که با تند حرف زدن موجب تپق زدنم شود.

بیننده عاقل است و متوجه می‌‌شود که این اشتباه‌ها سهوی هستند. به عنوان مثال اگر «ببرید» را «ببرید» بیان کنم، مخاطب متوجه سهوی بودن آن خواهد شد و شیرینی برنامه را می‌چشد. شعار همیشگی من برای مخاطبان این است: هر چه شما می‌گویید درست است(!) در واقع تلاش بهمن هاشمی جلب رضایت بیننده است.

این مسابقه بر خلاف‌ اسمش، آنقدر در زمینه کتاب نیست و بیشتر سعی دارد تا به معرفی کتب مختلف در زمینه‌های مختلف پرداخته شود. سوال‌هایی هم که در برنامه مطرح می‌شود از منبع همین کتب استخراج می‌گردد و ضمن پرسیدن همین سوالات تا حدودی موجب ارتقای اطلاعات شرکت‌کننده‌ها و همچنین خودمان نیز می‌شود... موضوع جالبی که در زمینه کتاب می‌توان گفت این است که کتاب دوست تمام خانواده‌ها و بچه‌ها است و اگر به کلمه دوست مهربانی نیز اضافه شود، شعار پایانی برنامه «باغ کتاب» به وجود می‌آید که می‌گوید: «مهربان باش تا سلطان قلب‌ها باشی».

بله با توجه به این که مجری برنامه هستم باید اطلاعاتم در این زمینه بالا باشد ولی متاسفانه رسانه و گرفتاری‌‌های آن،‌ مرا از مطالعه مناسب دور کرده است و عجله‌ای که معمولا در اجرا به خرج می‌دهم تا حدودی باعث شده که برای اجرای برنامه‌ام از قبل آمادگی نداشته باشم. حتی گاهی پیش می‌آید که نتوانم سوالات مسابقات را قبل از شروع برنامه مرور کنم.

این اتفاق از سال 80 شروع شد. آن زمان تصمیم گرفتیم که با آغاز به کار جشنواره فیلم‌های سینمایی شبکه 2، هیجان و شور و نشاط مثبتی را قبل از پخش فیلم‌ها در میان مخاطبان ایجاد کنیم و کم‌کم این ایده شکل گرفت و مورد قبول همگان واقع شد. شخصا جملات تیزر مانند و آنونس‌ها را دوست دارم چون ذهنم بیشتر به سمت جملات تبلیغاتی پیش می‌رود. اعتقادم براین است که هر جمله‌ای که چند بار تکرار می‌شود مسلما در ذهن مخاطب حک خواهد شد و این انگیزه را در خودم پرورش دادم تا متفاوت‌تر از دیگر مجری‌ها در امر جذب مخاطب ظاهر شوم. مثلا وقتی در شبکه دو می‌گفتم «دو…دو… شبکه دو…» با این گفتار اول خودم را در این شبکه تصویب می‌کردم در اصل با این کار علاقه‌مندی به شبکه خودم را نشان می‌دادم. شبکه دو قابلیت چنین شعارهایی را داشت. شبکه 5 نیز چنین قابلیتی را دارد.

با توجه به این که 17 سال در این حرفه بوده‌ام و به عنوان مدیردوبلاژ فعالیت کردم اما در حال حاضر به دلیل گرفتاری‌های حاشیه‌ای زمان کمتری را به این کار اختصاص داده‌ام. من سریال‌هایی چون «ناوارو» و «هشدار برای کبری 11» را گویندگی کرده‌ام و اهالی این فن با صدایم کاملا آشنایی دارند اما متاسفانه به دلیل تراکم بالا و حجم کارهای سازمانی دوبلاژ فرصت زمان زیادی را برایم باقی نمی‌گذارد و این امر موجب شده تا من در دوبله به کارهای کوتاه بسنده کنم.