سال‌های طلایی برای خودروهای هیبریدی

1959 با ایجاد تغییرات در اولین خودروی الکتریکی پایه ‌ترانزیستوری، راه را برای طراحی خودروهای مدرن هیبریدی هموار کرد. هنی کیلووات اولین خودروی مدرن هیبریدی متولد شد و گرچه فروش خوبی نداشت، ولی تولید آن نقطه عطفی در طراحی خودروهای الکتریکی مدرن تلقی شد.

1970- 1960 کارهای جدید انجام شده توسط ویکتور واک یکی از دانشمندان همکار پروژه هنی کیلووات، لقب پدرخوانده هیبرید را برای وی به‌ارمغان آورد.

1978 سیستم هیبریدی احیای انرژی سینتیکی‌ ترمز که هدف اصلی بسیاری از سیستم‌های امروزی است، طراحی و ساخته شد، این سیستم را دیوید آرتور، روی یک خودروی اوپلGT نصب کرد.

1993 پروژه‌ای برای طراحی و تولید خودروهای قرن 21، توسط دولت بیل کلینتون آغاز شد. در این پروژه به شرکت‌های خودروساز تاکید شد به سمت تولید خودروهای هیبریدی بروند. با به نتیجه رسیدن این پروژه، پروژه جایگزینی خودروهای سوخت فسیلی با خودروهای هیدروژنی در سال 2001 در اولویت کاری دولت آمریکا قرار گرفت.

1997 تویوتا پریوس برای اولین بار در این سال در ژاپن و در سال 2001 در آمریکا به تولید انبوه رسید. این خودرو از زمان ورود به بازار، پرطرفدارترین خودروی هیبریدی بود.

1999 هوندا اینسایت اولین خودروی هیبریدی بود که به صورت انبوه وارد بازار آمریکا شد. این خودرو در حال حاضر فاقد توان رقابت با تویوتا پریوس است، اما هنوز براساس علاقه‌مندی و سفارش مشتریان تولید می‌شود.

2002-2000 خودروهای برقی هیبریدی Plug In که به وسیله برق خانگی شارژ می‌شدند، توسعه یافتند. این خودروها برای مسافرت‌های کوتاه و درون شهری نیازی به سوخت فسیلی ندارند.

2005 تویوتا خودروهای هیبریدی چهار محوره ‌خود ،‌ لندر و لکسوس 400PX را روانه بازار کرد که از یک موتور الکتریکی برای راه‌اندازی چرخ‌های عقب استفاده می‌کنند و در نتیجه نیازی به دیفرانسیل عقب ندارند.

2009 مرسدس بنز400S هیبریدی به عنوان نخستین سری خودروهای هیبریدی با باتری لیتیوم یونی شرکت مرسدس بنز معرفی شد. این خودرو همچنین کم‌مصرف‌ترین محصول مرسدس بنز در رده خودروهای سواری سدان گران‌قیمت با موتور بنزینی اعلام شده که در هر 100 کیلومتر حدود 9/7 لیتر سوخت مصرف می‌کند.