کدام مهم‌تر است اصحاب پیامبر (ص) یا حواریون مسیح (‌ع)

کلاس‌ها که شروع شد با فیلم‌هایی که برایمان نمایش داد و آنها را تحلیل کرد، فهمیدیم که او عاشق فیلم «یک متهم به مرگ گریخت» و دیگر آثار برسون است، اما علاقه اصلی‌اش فیلم‌های مذهبی است و به فیلم‌هایی که درباره مسیح ساخته شده، عشق می‌ورزد. این علاقه را ما زمانی متوجه شدیم که طالب‌زاده فیلم «انجیل به روایت متی» ساخته پازولینی را بارها برای ما نمایش داد و از قصه و ساختار آن برایمان گفت.

طالب‌زاده به این فیلم علاقه‌مند بود چون پازولینی در فیلم انجیل به روایت متی تاکید کرده بود که عیسی مسیح(ع) پیامی ‌بزرگ برای انسان‌ها دارد. طالب‌زاده می‌گفت در این فیلم برای اولین بار پازولینی، مسیحی را به نمایش گذاشته که موهایش مشکی است، چون تاکنون هر چه فیلم درباره حضرت مسیح‌(ع) ساخته شده بود او را با موهای بور نشان داده بودند.

از خلال تحلیل فیلم‌ها بود که فهمیدیم طالب‌زاده درس سینما را در آمریکا خوانده اما دغدغه اصلی‌اش دین و مذهب است و فیلمسازی می‌کند تا این دغدغه‌ها را به نمایش بگذارد.

با این ذهنیت وقتی شنیدم طالب‌زاده می‌خواهد فیلمی‌درباره حضرت مسیح(ع) بسازد، اصلا تعجب نکردم چون می‌دانستم او به این پیامبر علاقه زیادی دارد، اما زمانی که دیدم او نیز برای ایفای نقش مسیح بازیگری با موهای بلند و بور انتخاب کرده، تعجب کردم؛ چون او همواره از مسیحی متفاوت برای ما می‌گفت.

سال‌ها از زمان ساخت فیلم مجموعه بشارت منجی می‌گذرد. در این سال‌ها طالب‌زاده بسیار از اسلام و علاقه خود به پیامبر (ص) و اصحاب پیامبر گفت و ما هم دورا دور شنیدیم تا این‌که پخش سریال بشارت منجی آغاز شد.

طالب‌زاده در این سریال نشان می‌دهد که مسیح چگونه دیار به دیار می‌گردد و حواریون خود را انتخاب می‌کند و جایی هم می‌گوید: شما مرا انتخاب نمی‌کنید، من شما را برمی‌گزینم... در تیتراژ پایانی سریال بشارت منجی با موسیقی مناسبی که چکناواریان برای آن ساخته، مسیح(ع) را می‌بینیم که با حواریون خود میان دشت‌ها و کوه‌ها می‌چرخد و رسالت خود را که بر مبنای صلح، آشتی و مهربانی است، تبلیغ می‌کند.

دیدن این تیتراژ، ذهن بیننده را فعال می‌کند و به سمت گرایش‌های مذهبی طالب‌زاده می‌برد؛ گرایش او به اسلام و پیامبر، و در ادامه این سوال مطرح می‌شود که چرا فیلمسازان دین مداری مانند طالب‌زاده به جای این‌که سراغ اصحاب پیامبر اسلام بروند، سراغ حواریون مسیح می‌روند که تاکنون فیلمسازان مسیحی بارها و بارها زندگی آنها را به فیلم تبدیل کرده‌اند.

آیا حواریون مسیح از اصحاب پیامبر که در میان آنها شخصیت‌های بزرگی مانند ابوذر، عمار، یاسر، سمیه، حمزه، بلال حبشی و... وجود دارند برای یک فیلمساز مسلمان مهم‌تر هستند؟ و سوال بعدی این‌که آیا شخصیتی‌هایی مانند مالک اشتر یا حربن ریاحی زندگی دراماتیکی ندارند که کارگردانان مسلمان کشور ما را وسوسه کند تا درباره آنها فیلم یا سریال بسازند.

می‌گویند سریال بشارت منجی از این نظر قابل تقدیر است که مسیح (ع) را از زاویه دید یک کارگردان مسلمان به نمایش گذاشته است، این مساله مهمی است، اما نشان دادن زندگی اصحاب پیامبر و آشنا کردن نسل جوان با آ‌نها هم نکته‌ای است که فراموش کردن آن آدم را یاد مثل معروف «چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است» می‌اندازد.

طاهره آشیانی