درسی که «دا» به حوزه نشر آموخت

بسیاری که در ترافیک خیابان‌های اطراف مصلای بزرگ امام خمینی (ره) مانده‌اند آروزی تمام شدنش می‌کنند و صد البته کسانی هم هستند که می‌گویند: چند روز است و تمام می‌شود. کمی صبر باید کرد.

نمایشگاه کتاب یکی از جذابیت‌های شهر تهران در اردیبهشت ماه است و در کنار آن یکی از شلوغی‌هایش هم هست. خیلی‌ها که شهرستانی هستند و مدام به تهران می‌آیند تا کارهایشان را انجام دهند، ترجیح می‌دهند اردیبهشت نیایند؛ چرا که ترافیک شهر در بسیاری از مناطق بیشتر از زمان‌های دیگر است.

اما نمایشگاه خوبی‌هایی هم دارد که در کنار خوبی‌های از نگاه مردم کوچه و خیابان آن را دیدنی تر می‌کند. نمایشگاه محل نمایش پدیده‌هایی هم هست که مثل ستاره‌ای دنباله‌دار گاهی بشدت می‌درخشند و نور می‌پاشند و بعد..... در همه این سال‌ها پدیده‌های نمایشگاه بسیار نبوده‌اند، اما پدیده‌های آن هم درخور توجه بسیار بوده‌اند.

کتاب «دا» که زمان زیادی از انتشار آن نمی‌گذرد و بشدت مرزهای محدود نشر ایران را در نوردیده است از جمله پدیده‌های نمایشگاه امسال است، پدیده‌ای که کسی تا نبیندش باورش نمی‌کند.

کافی است سری به غرفه انتشارات سوره مهر در نمایشگاه بزنید واین پدیده را باور کنید. هجوم مردمی که آمده‌اند «دا» بخرند و رسید به دست در برابر کارمندانی قرار گرفته‌اند تا از انبار فروشگاه کتاب بیاورند و تلاش‌های بسیار فروشندگان که فرصت در کیسه گذاشتن کتاب هم ندارند را اگر کسی انکار کند، از جاده انصاف بشدت بیرون زده است.

کسی را این انکار نیست که تبلیغات گسترده رسانه‌ها بویژه رادیو و تلویزیون وخواندن این کتاب در برنامه صبح شبکه دوم سیما بر استقبال گسترده از این کتاب تاثیر فراوانی داشته است، اما کتاب مثل هر محصول دیگری باید چنان جذابیتی داشته باشد که آنانی که خوانده‌اند از آن بگویند و آنانی که نخوانده‌اند به دنبالش باشند.

کتاب «دا» واقعا پدیده این سال‌های نشر ماست. این کتاب در کنار کتاب‌های دیگری که از سال گذشته‌ رکورد خوبی در انتشار و استقبال به جای گذاشته‌اند ، رخداد‌های میمونی هستند که در عرصه نشر ما با فاصله اندکی صورت بسته‌اند.

این پدیده‌ها و نقش تبلیغات را برای کتاب باید جدی گرفت. برای آنها برنامه‌یزی کرد و ذهن جویای دانستن ایرانی را با این پدیده‌ها به سمت کتابخوانی کشاند و باور کرد که اگر برنامه‌ریزی باشد، مردم ما کتابخوان هستند و برای خرید کتاب هم هر چه لازم باشد، پول می‌پردازند.

غلامرضا معصومی