هنوز برای سارس هیچ درمانی وجود ندارد!

سارس ، ویروسی که از چند هفته پیش چشمهای همه مردم دنیا را به خود خیره کرده است ، همچنان قربانی می گیرد.تا به حال حتما از رسانه ها مطالب جسته و گریخته ای درباره این بیماری شنیده اید ؛ اما اگر می خواهید از آخرین اطلاعات درباره این ویروس و بیماری ای که ایجاد می کند

کد خبر: ۲۲۸۵۷

، آگاهی پیدا کنید مقاله زیر را بخوانید. این مقاله که در قالب پرسش و پاسخ است از روزنامه Toronto starچاپ کانادا انتخاب شده است و لابد می دانید که کانادا یکی از کشورهایی است که این بیماری در آنجا بسیار شایع است .
علایم سارس چیست؛
علایم سارس شبیه سرماخوردگی یا آنفلوآنزاست و تنها علامتی که آن را از این دو بیماری متمایز می کند، تنگی نفس است . این بیماری بیشتر با تب آغاز می شود که بتدریج میزان آن بالاتر رفته و علایم تنفسی ، سرفه و تنگی نفس به آن اضافه می شود.
چه مدت پس از تماس با فرد آلوده علایم ایجاد خواهد شد؛
علایم این بیماری حدود 10روز بعد از تماس نزدیک با فرد بیمار آشکار می شوند. منظور از تماس نزدیک با فرد مبتلا این است که مثلا با او در یک خانه زندگی و یا از او مراقبت کرده یا به هر شکلی با ترشحات تنفسی یا سایر ترشحات بدن فرد بیمار تماس داشته باشید. دیده شده افرادی که به مناطقی مثل آسیای شرقی و چین که بیماری در آن مناطق شیوع دارد، سفر کرده اند حدود 3هفته بعد از سفر علایم بیماری خود را نشان داده اند. گفته شده که افراد بمحض این که دچار تب شدند، باید به پزشک مراجعه کنند و نباید منتظر بمانند تا بیماری آنها به دیگران هم منتقل شود و بعد به پزشک مراجعه کنند.
چه کسانی در معرض ابتلا به سارس قرار دارند؛
این بیماری در حالت عادی باعث ابتلای مردم عادی نمی شود و تنها افرادی که در تماس مستقیم با مبتلایان به این بیماری بوده اند و یا به مناطقی در آسیای شرقی از جمله چین سفر کرده باشند ، ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. افرادی که پس از 10روز از مسافرت به کشورهایی مثل چین ، تایوان ، ویتنام و سنگاپور دچار تب شده اند، ممکن است به این بیماری مبتلا شده باشند. این بیماری در تمام سنین و در تمام افراد ممکن است ایجاد شود ؛ اما مثل هر بیماری دیگری در افرادی که دچار نقص در سیستم ایمنی هستند و یا عمل پیوند انجام داده اند و در افراد مبتلا به سایر بیماری های زمینه ای مثل بیماری قلبی ، احتمال ابتلا بالاتر است .
این بیماری اولین بار در کجا دیده شد؛
این بیماری ابتدا در چین شیوع پیدا کرد و صدها نفر به آن مبتلا شدند و با سفر یکی از مبتلایان از هنگ کنگ به تورنتو انتقال یافت.
درمان بیماران مبتلا چگونه است؛
در حال حاضر، درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد. بیماران مبتلا به سارس از سایر افراد جدا شده و تحت درمان آنتی بیوتیکی و درمان های ضد ویروسی قرار گرفته و درمان حمایتی می شوند و کارمندان بیمارستانی هم در برخورد با این بیماران باید تمام نکات ایمنی را رعایت کنند. براساس گفته پزشکان سازمان بهداشت جهانی این اقدامات ، درمان های معمولی هستند که وقتی نمی دانیم بیمار دچار چه مشکلی است و علت بیماری برایمان ناشناخته است ، به کار برده می شوند. برخی درمان های ضدویروس مثل استفاده از داروی ریباویرین از سوی برخی متخصصان عفونی توصیه شده ، اما استفاده از این دارو نتایج قابل ملاحظه ای به دنبال نداشته است . از آنتی بادی ساخته شده در بدن سایر افراد هم نمی توان برای درمان بیماران جدید استفاده کرد ؛ چون بیماری هنوز بسیار تازه است و چنین افرادی در دسترس نیستند و به زبان ساده تر ، در حال حاضر هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد.
چند درصد احتمال دارد که فردی در اثر ابتلا به این بیماری بمیرد؛
گفته شده که میزان مرگ در اثر این بیماری حدود 4درصد است . سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که حدود 80تا 90درصد مبتلایان به این بیماری چند روز بعد از ابتلا به این بیماری بهبود می یابند؛ اما درصد کمی هم هستند که اوضاعشان وخیم می شود و نیاز به مراقبت خاص پزشکی دارند.
برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری چه باید کرد؛
برای جلوگیری از ابتلا باید از تماس با افراد تب دار پرهیز کرد و اگر علایم در فردی ایجاد شد، باید به پزشک مراجعه کند تا این بیماری را به سایر افراد خانواده اش منتقل نکند.
عامل ایجاد این بیماری چیست؛
در سراسر جهان 11آزمایشگاه مختلف در حال کار روی این بیماری هستند تا عامل آن را شناسایی کنند. مرکز کنترل بیماری ها در سازمان بهداشت جهانی بر این عقیده است که عامل ایجاد این بیماری یک کورنا ویروس است که می تواند باعث ایجاد سرماخوردگی و بیماری های تنفسی شود. برخی آزمایشگاه ها هم معتقدند که این ویروس از خانواده ویروسهایی است که باعث ایجاد سرخک و اوریون می شوند.
افرادی که دچار علایم سارس هستند باید چه کارهایی انجام دهند؛
اگر فردی در تماس با افراد مبتلا به سارس قرار گرفته باشد، باید به پزشک مراجعه کند. پزشک به او توصیه خواهد کرد که تا 10روز در خانه بماند و 2بار در روز درجه حرارت بدنش را اندازه گیری کند. لوازم شخصی خود را به کسی قرض ندهد.در اتاق تنها بخوابد و مرتب دستانش را بشوید. اگر کسی به اتاق او رفت و آمد می کند، ماسک بزند تا باعث آلودگی او نشود.