آرسنال - منچستریونایتد در مسابقه بزرگ لیگ برتر انگلیس

درست در شرایطی که به نظر می رسید تیم فوتبال آرسنال با 8 و سپس 5 امتیاز جلو افتادن از منچستر یونایتد در جدول رده بندی لیگ برتر انگلیس قهرمانی اش را قطعی کرده باشد

کد خبر: ۲۲۷۰۴

، لغزشهای تیم آرسن وانژه فرانسوی که از خستگی مفرط نفرات این تیم نشات می گرفت ، شروع شد و اگر دیدار امشب آنها که در زمین آرسنال یعنی هایبری شکل می گیرد، این قدر حساس شده ، به دلیل همین موضوع است . حتی وقتی آرسنال در پی خرابکاری های فراوانش و افتضاح حمله ورانش در هدر دادن دست کم 20گل در مسابقاتشان با آژاکس هلند ( 2دیدار رفت و برگشت) و آ.اس .رم (بازی برگشت) همان طور که انتظار می رفت ، چهارشنبه شب 28 اسفند 81 در مستایا 2-1 به والنسیا باخت و از جام قهرمانی باشگاه های اروپا حذف شد. بیش از آن که این واقعه باعث سبک شدن بار مسابقاتی شان و بهتر شدن کارشان در 2جام «داخلی» باقیمانده برای آنان ، یعنی لیگ و جام حذفی انگلیس شود،روحیه بشدت فرسوده آنان را خراشی تازه و دهشتناک داد و این هم امتیازی به حال مردان الکس فرگوسن اسکاتلندی بود تا روی این وجه از قضیه کار و سرمایه گذاری کرده و از احساسات جریحه دار شده و روحیه مخدوش تفنگداران برای پیش افتادن از حریف بزرگشان در جدول رده بندی لیگ برتر انگلیس سود جویند. با این حال ، بحث نبردهای رودرروی منچستر - آرسنال ازمواردی که گفتیم ، بسیار فراتر می رود و حتی اگر همه محاسبات و مسائل مذکور نبود، باز هم این نبرد جذابیت حاد و خطرناکی می داشت . از سال 1998 که آرسنال هر دو جام لیگ و حذفی انگلیس را به طور توامان برد و چانه مربی زیاده گویی ، مثل فرگوسن را بسختی به خاک مالید، رقابت آرسنالی ها با منچستر وارد یک فاز تازه شد و شدیدتر گشت ؛ اما مردان وانژه تا 2002 خاموش بودند و هر چند در این مدت 3بار نایب قهرمان لیگ برتر انگلیس و یک بار تیم دوم جام یوفا نیز شدند؛ اما خبری از جام ومدالهای تازه قهرمانی در گنجینه هایبری نبود. حالا آن که شیاطین سرخ در همین مدت 3بار دیگر قهرمان لیگ انگلیس و یک مرتبه هم فاتح جام قهرمانی باشگاه های اروپا شدند. با این حال تکرار قهرمانی توامان مردان وانژه در هر دو جام بزرگ داخلی انگلیس در فصل گذشته باز هم بازار رقابت را داغ کرد و بی جام و مقام ماندن منچستری ها به ابعاد این قضیه افزود. سپس به اظهارات وانژه رسیدیم که به صراحت گفت : دوره یکه تازی منچستر تمام شده و اگر دهه 1990 مال آنها بوده ، دهه فعلی مختص حکومت مردان اوست . جنگ روانی زمانی اوج گرفت که فرگی دراسفند ماه گذشته آرسنالی ها را به پرت و پلا گفتن متهم کرد و برای دومین سال متوالی گفت : آنها به قدری به تکرار قهرمانی شان مطمئن اند که همین مساله برایشان گران تمام شده و موجب قهرمانی شاگردان وی خواهد شد. از آن زمانها قدری کمتر از یک ماه می گذرد و در این مدت هر دو تیم 3بار دیگر در لیگ انگلیس بازی کرده اند و حتی می بایست شنبه شب 30فروردین نیز در یک دور کامل دیگر از پیکارهای لیگ ، شرکت جویند: منچستر در آن شب با بلک برن طرف خواهد بود و آرسنال با میدلزبرو. این همه بازی در این مدت کوتاه برای تیمهای انگلیسی عادی است ؛ اما برای منچستری ها کار سخت تر است ؛ زیرا به دلیل راهیابی شان به مرحله یک چهارم نهایی جام قهرمانی باشگاه های اروپا، مجبور بوده اند در هفته ها و روزهای اخیر دو بار با تیمها بستیزند. حال آن که آرسنال با رویداد و حذفی که برایتان برشمردیم ، دست کم از این مساله معاف بوده و قدری از رقیب بزرگش سر حال تر است . در چنین شرایطی خاطرات نبردهای مستقیم 2تیم طی سالهای اخیر از مقابل چشمان فوتبالدوستان و در دیوار خاطرات رژه می روند. 2مورد آن از همه بارزتر بوده و هر دو نیز حکم به قهرمانی آرسنال داده اند: یکی در مارس 1998که آرسنال در اولدترافورد با تک گل دیرهنگام مارک اوورمارس مهاجم هلندی آن زمانش منچستر را مقابل هوادارانش آتش زد و سپس بازی پشت بازی برد تا عقب ماندگی 9امتیازی اش را از یاران بکام جبران کند و در فاصله 3هفته تا پایان رقابت ها، قهرمانی اش را محرز نماید. هیچ کس نمی داند و در فصل گذشته که در آخرین روزهای فصل ، آرسنال به اولدترافورد رفت و با 5امتیاز برتری بر منچستر با این حریف جنگید و حتی اگر می باخت با بردن بازی هفته آخرش کار را یکسره می کرد؛ اما مردان وانژه اجازه ندادند کار به آنجا بکشد و با یک گل از سیلون ویلتورد کلک حریف را در آن مکان مجددا کندند و قهرمانی شان را همانجا جشن گرفتند. فرگوسن که به بداخلاقی و نداشتن طاقت باخت معروف است و آثار این خصلت او مدتها روی پیشانی بکام و با لنگه کفشی که به ابروی او کوبید، هویدا بود (!) به ناچار در پایان مسابقه به رختکن آرسنال رفت و آنجا با وانژه یک فنجان قهوه نوشید و قهرمانی حریف را تبریک گفت . این بار چه اتفاقی می افتد؛ کسی نمی داند. ستاره های کسل و خسته 2تیم ممکن است هر حادثه مثبت و منفی ای را بیافرینند؛ اما شاید یک تساوی هم برای هر دو و بخصوص آرسنال خوب باشد. تصور این که همین مسابقه و نتیجه آن تکلیف نهایی را به سود یکی از آنها مشخص کند اندیشه اشتباهی است ؛ اما اگر یکی ببرد، صد در صد از نظر روحی ضربه سنگینی را به حریف وارد خواهد کرد. و این دیداری است که در عین تایید ارزشهای فراوان ویه را و پیره در اردوی آرسنال و بکام و گیگز در تیم منچستری ، نگاهها برای گلزنی و سرنوشت سازی بیشتر به 2مهره خاص است : به ون نیستل روی در منچستر و تی یری آنری از آرسنال . فقط چه حیف که آنها نیز خسته اند و انرژی و طراوت ماههای گذشته را ندارند و برخی ناکامی های این فصل که مولود شرکت همزمان تیمشان در جام های متعدد است ، دل و دماغی برایشان نگذاشته است . این از خصایل فوتبال حرفه ای است که در آن فشار وارده به بازیگران به تعیین کننده ترین اصل بدل می شود و گاهی حرف اول را می زند.