خانه‌های سبز، نیازی برای زندگی بهتر

این آگاهی نسبت به زیست بوم و محیط برای پیمانکاران و آرشیتکت‌های سبز نیز فایده دارد و می‌توانند در شرایط رکود بازار نسبت به سازندگان عمده کار بیشتری بگیرند؛ اما هنوز بر سر این که خود استانداردهای زیست محیطی و انرژی ساختمانی و رعایت یا وجود چه مشخصه‌ای در خانه مناسب‌تر است، اختلاف سلیقه وجود دارد، ولی مساله مهم لحاظ کردن بازده انرژی و سبزترین مشخصه‌هاست. توانایی یک خانه برای درزگیری و آب بندی گرما و هوا در صدر این فهرست قرار دارد.

مهم‌ترین موضوع پوشش انرژی خانه است و بهترین راه برای تضمین یک درزگیری مناسب استفاده از فوم‌های درزگیری، عایق‌کاری پنجره‌ها و درهاست که در مدت تابستان هوا را خنک نگه می‌دارد و در زمستان موجب گرمای جانبی می‌شود. موارد گرانی نظیر صفحات خورشیدی از دیگر تله‌های بالقوه انرژی محسوب می‌شوند وقتی طرح جامع سبزی موجود نباشد؛ مثلا نصب صفحات خورشیدی روی سقف، هزینه‌های انرژی را جبران می‌کند، اما اگر خانه بزرگ باشد یا مصالح به کار رفته مثل نوع چوب مناسب نباشد، فایده‌ای در برنخواهد داشت. به اعتقاد کارشناسان اشتباه کلیدی، در تعریف ساختمان سبز است. مردم روی موارد سلامت و بهداشت، تغذیه، طراحی و مدل و... تمرکز می‌کنند، اما شما نیاز دارید همه موارد را با هم در نظر بگیرید.

برای یک گام اول خوب از رد پای کربن خودتان شروع کنید.این در واقع سنجشی از انتشارات گاز‌های خانه است که بر اساس خروجی دی اکسید کربن بر حسب تن محاسبه می‌شود. رد پای کربن بر حسب تفاوت در تقاضای انرژی و نوع اقلیم متفاوت است؛ مثلا یک خانه سه خوابه در بیشتر ایالت‌های آمریکا بین 25 تا 35 تن در سال انتشار دی اکسید کربن دارد. برای کاهش مفید آن، راه‌های مناسبی توصیه می‌شود از جمله می‌توان به استفاده از وسایل برقی با بر چسب انرژی، لامپ‌های کم مصرف و عایق‌کاری صحیح اشاره کرد. در واقع با بهبود عایق‌سازی خانه و در ضمن کم کردن درجه ترموستات واز کار انداختن موقتی دستگاه تهویه مطبوع برای کف و پنکه‌های سقفی می‌توانید تا میزان 5/4 تن انتشار کربن را کاهش دهید. کنترل کردن بازده سیستم گرمایش آب منزل نیز به شما کمک می‌کند. مثلا آبگرمکن‌های بدون مخزن که در ژاپن و بیشتر اروپا مرسوم شده‌اند، 25 تا 35 درصد انرژی کمتری از مخازن سنتی مصرف می‌کنند، زیرا تنها وقتی که آب به سمت شیر یا دوش می‌رود آن را گرم می‌کند و لازم نیست مدام مخزنی از آب در حال گرم شدن باشد. استفاده از فضاهای چند منظوره از دیگر روندهای رو به رشد در خانه‌های سبز به شمار می‌رود. هر اتاق خانه بازده انرژی را کاهش می‌دهد؛ چرا که فضای بیشتر، به گرم و سرد کردن بیشتر و در نتیجه مصرف برق و گاز بیشتر نیاز دارد. بیشتر خانواده‌ها از اتاق ناهارخوری یا نشیمن‌شان بجز در تعطیلات استفاده نمی‌کنند و ترجیح می‌دهند در آشپزخانه غذا بخورند یا گوشه دنجی استراحت کنند، در حالی که تمام فضای خانه در طول سال انرژی مصرف می‌کند. فضای چند منظوره در واقع ترکیب کارکردها و سامان دادن خانه برای مناسب سازی الگوهای مصرف است.