جامعه عمومی کد خبر: ۱۹۹۶۷ ۰۸ بهمن ۱۳۸۱ | ۱۵:۵۳

اهمیت ورزش کمتر از ریاضیات نیست

نظام آموزشی به عنوان چارچوبی کامل از نیازها و ضرورت های آموزشی ، علمی و تجربی همواره به تمام جنبه های رشد دانش آموزان در همه مقاطع سنی و تحصیلی توجه داشته است و در این زمینه هیچ جنبه یا وجهی را بر دیگری برتری نمی دهد.

از همین رو در یک نظام آموزشی منطقی و علمی ، ریاضیات همان ارزشی را دارد که هنر و ورزش دارند. ضرورتی که اگر اجابت نشود ، اولا از اعتبار آن نظام آموزشی می کاهد و ثانیا دانش آموزانی محدود و یا با کمی احتیاط ، معیوب تربیت خواهد کرد ، آنچنان که در نظام آموزشی موجود در کشورمان شاهد آن هستیم و اثرات کم توجهی به ورزش را در قالب فقر حرکتی و معایب جسمی دانش آموزان مشاهده می کنیم . تحقیقات انجام شده در این زمینه نشان می دهد که بسیاری از دانش آموزان به نوعی به ناهنجاری های فیزیکی بویژه ناراحتی های ستون فقرات ، مبتلا هستند که این ناراحتی ها در این افراد به صورت گودی کمر، قوز، شانه درد، شانه افتاده و یا سر به جلو دیده می شود که علت آنها نداشتن تحرک کافی ، راه نرفتن ، به طور صحیح ننشستن و نیز کمبود ساعات ورزش در مدارس گزارش شده است . از سوی دیگر فقر حرکتی با کمبود ورزش در مدرسه ، دانش آموزان را با مشکلات روانی ، تربیتی و تحصیلی خاصی نیز روبه رو می کند؛ زیرا ورزش تنها انجام حرکات محدود و معدود بدنی نیست ؛ بلکه مجموعه فعالیت هایی است که به دانش آموز نشاط، شادابی ، اعتماد به نفس ، روحیه همکاری و انتقادپذیری ، تقسیم کار، سازگاری و توافق ، توانایی کنترل عواطف و ارائه مناسب آن و... را به وجود می آورد و به کودکان و نوجوانان دانش آموز بسیاری از مهارت های زندگی فردی و اجتماعی را می آموزد. ورزش ، بویژه در سنین کمتر می تواند منجر به مفهوم آموزی ، جهت یابی ، تقویت ادراک فضایی ، پرورش عضلات درشت و ظریف بدن و نیز مهارت حرکتی شود که با موفقیت تحصیلی آنها بسیار ارتباط دارد. ضمن این که می دانیم رشد انسان مجموعه ای به هم پیوسته از جنبه های جسمانی ، عاطفی ، اجتماعی و اخلاقی است و تاثیر این جنبه ها بر یکدیگر پیوسته و مستمر است ، لذا کودک و نوجوان منفعل ، گوشه گیر و بی تحرک نه تنها رشد جسمانی مناسبی نخواهد داشت ؛ بلکه از لحاظ اجتماعی نیز مهارت های سازگاری و به سر بردن با گروه را نمی تواند بیاموزد و قادر به کنترل احساسات خویشتن نیز نخواهد بود و قواعد اخلاقی را نیز نمی تواند همانند همسالان فعال و پرتحرک خود یاد بگیرد. از این رو ورزش را بویژه در مدارس باید جدی گرفت و وزنی همسنگ ارزش بالای آن برایش قائل شد.

دکتر حمیدرضا بهادران

ارسال نظر