کسب معرفت، مقدمه تعالی انسان

مسأله‌ی امروز و هر روز ما، پالایش از معاصی برای تشخیص و تعیین جایگاه ما در جریان آخرالزمانی «حق و باطل» است. تا از فریب‌های نفسانی و آنچه در مراتب شناخت، موجب و‌ موجد خطای محاسباتی می‌شود، فاصله نگیریم، مردّد و بلاتکلیف در میانه‌ میدان تردید قدم می‌زنیم و بجای ایستادن و استقرار در طرف درست تاریخ، ره به بیراهه می‌بریم.
امیرمؤمنان و امام عارفان حضرت امام علی ابن ابیطالب علیهماالسلام چه زیبا فرموده است: «بدانيد خطاها اسبان سركشند كه افسارگسيخته سواره‌هاى خود را به پيش مى برند تا به جهنم وارد كنند. آگاه باشيد كه تقوا مركب‌هاى راهوار است كه مهارشان به دست سواره‌هاى آنها سپرده شده، در نتيجه آنان را وارد بهشت مى نمايند. اين وضع حق و باطل است، كه هر يك را خريدارى است، اگر باطل بسيار باشد از گذشته چنين بوده، و اگر حق اندك باشد زياد شدنش را اميد هست. هر آينه كم است جريانی كه از دست رفته به جاى اصلى خود برگردد.» آری... گندم‌نمای جوفروش و مدعی دعوی صدق بسیار است و هر مدعا را نمی توان جز در بوته‌ آزمون، تصدیق یا تکذیب نمود. عصر ما، عصر عرفان های خودساخته و بی بنیادی است که درب باغ سبزی را به تشنگان معرفت نشان می دهند و وقتی عطش مخاطب خویش، بیش از پیش شد با انواع و اقسام حیله گری ها، چهره شیطانی خود را در لوای ساختن ظاهری خوش، پنهان می سازند و البته در وادی مذکور، کاری بس صعب است تشخیص بیراهه از راه درست. به یقین فرجام ادعاهای کذب، مطلوب نخواهد بود و اگر چند صباحی، فرصت برای اینان فراهم آید، اما دیرزمانی نمی پاید که صبح صادق بر ظلمت شب حکمفرما می گردد و خبث باطنی شان آشکار می شود. اما آنچه می باید مورد توجه قرار داد؛ پرهیز از انکار همه چیز و همه کس است، کسب معرفت مقدمه خوبی در مسیر تعالی انسان است و اوست که میان نیک و زشت، حق انتخاب دارد و بدون تحقیق و تامل، نمی توان به مقصد و مقصود حقیقی دست یافت. گذر از پیچ و خم های سخت، ارزش نیل به فضیلت را بهتر نمایان می کند، آنچنان که طلای ناب با پالایش سنگ ریزه‌ های بی مقدار از رگه های گرانقدر معادن، حاصل می آید.