از سرمایه اعتماد مردم صیانت کنید

عملکرد هر فرد، نشانی از صلاحیت اوست. تاریخ اسلام پر از دنیاطلبی و خیانت خواص مردد و مردود است! طلحه و زبیر و اشعث و مروان و معاویه و هارون‌الرشید ومأمون و معتصم و...فقط نام‌هایی نیستند که روایات ظلم و جورشان، از ژرفای تاریخ به گوش و هوش ما رسیده باشد، بلکه اینان عبرت‌هایی هستندکه هر آینه می‌توان تکراردرتکرارافعال ورهروان‌‌ و‌ دنباله‌روان‌‌شان را در روزگارهای مختلف مشاهده کرد‌.هرگز پشیمانی و فساد فردی یا گروهی که با دسیسه و‌ خدعه، خود را منتسب به انقلاب کرده است، مساوی و مساوق با زیر سؤال بردن تمام انسان‌های با‌ارزش و میراث گرانبهایی نیست که از چهل‌و‌چند سال ایستادگی بر آرمان‌های نورانی امام و شهیدان به‌دست آورده‌ایم.مفسده یک کارگزار که با سالوس‌مآبی و فریبکاری، مسندی را اشغال کرده‌، نمی‌تواند و نباید میزانی برای محاسبه عمل هزاران هزار انسان پاک‌طینت و سلیم‌النفس دیگر قرار گیرد.
اما نکته‌‌ای مهم در اینجا قابل ذکر است: امیرالمؤمنین(ع) وقتی شنیدند کارگزار حکومتی‌شان بر سر سفره‌ای نشسته که سرمایه‌داران به آن راه دارند و فقرا خیر! بی‌درنگ به گماشته خویش نامه‌ هشدارآمیزی می‌نویسد و وی را به‌شدت از ارتکاب چنین فعلی که علی‌الظاهر حرام نبوده ولی برای حاکمان، رفتاری پسندیده نیست‌، احتراز می‌دهد! آری! ما در برابر حفظ و‌ حراست از سرمایه اعتماد آحاد مردم موحد‌ و پاکدست و شریف ایران و آزادگان جهان به این انقلاب الهی و نظام اسلامی، مسئولیم و هیچ سبقه خدمت و پیشینه ارادتی نمی‌تواند با هدررفت چنین گنج عظیمی که نگهبانی‌اش، طبق اصل هشتم قانون اساسی، تکلیفی سترگ و همگانی است، برابری کند.‌ وقتی یک مقام مسئول، از زِی زندگی عادی طبقات متوسط و حتی متمول جامعه خارج می‌شود و حواشی زیست مرفه او، به حیثیت انقلاب و اسلام لطمه می‌زند، چاره‌ای جز صیانت از اعتبار پاکان نهضت و تقدم یافتن مصالح انقلاب بر مصلحت افراد نخواهد بود.
تعلل درمواجهه جدی با آسیب‌زنندگان به فرهنگ علوی وحق وعدالتی که شعارهای شعورمند آن،هماره نقطه امید توده‌های محروم و‌ رنج‌کشیده و مستضعف بوده است، به یقین برابر با پذیرش ریزش‌های فراوانی است که در صفوف اهل ایمان با دیدن قول و فعل متفاوت و متناقض برخی کارگزاران به‌وجود می‌آید!
کسی که نمی‌تواند بر نفسانیات خویش چیره شود و به رفتارهای تجمل‌گرایانه خود‌ و اطرافیانش لجام بزند و با ایمان و زهد و‌ ورع، حافظ دستاوردها و افتخارات منبعث از خون مطهر شهیدان باشد، حتما حق ندارد در نظام مقدس جمهوری اسلامی، مسند و منصبی را اشغال کند که برای استقرار آن صدها هزار انسان خداجو و میهن‌دوست، جان و هستی‌شان را کریمانه و بی‌منت، ایثار و نثار کرده‌اند. 
ای کسانی که از عهده تربیت صحیح اخلاقی فرزندان و‌ کسان خویش برنیامدید؛ ترا به خدا بیش از این قلوب دلسوزان انقلاب به‌ویژه خانواده‌های معظم شهدا را جریحه‌دار نکنید و منصب‌ مسئولیت را به اهلش واگذارید تا فردای قیامت، بار گناهان‌تان سنگین‌تر و مؤاخذه‌تان سخت‌تر نشود.