تعیین خط‌قرمز برای اردوهای دانش‌آموزی

اگراین سرمایه‌هاآسیب ببینند،موضوع دردناک است که بایدبرای آن برنامه‌ریزی جدی درنظرگرفته شود. البته آموزش‌و‌پرورش باید برای وسایل نقلیه مختص اردوهای دانش‌آموزی،استانداردهایی تعریف کند.به این ترتیب وسیله‌ای که قراراست دانش‌آموزان را جا‌به‌جا کند، باید دارای همین استانداردها باشد که متاسفانه هنوز به این مسأله خیلی توجه نشده است. سوی دیگر این ماجرا مسیرهای رفت‌و‌آمد دانش‌آموزان است که نباید پرخطر باشد. این مسأله نیز باید به‌صورت استانی انجام شود و وزارت آموزش‌و‌پرورش از استان‌ها تقاضا کند تا مسیرهای پرخطرراشناسایی وخط‌قرمزی برای رفت‌وآمد دانش‌آموزان تعریف کند، چرا که هدف ما از برگزاری اردو، سلامت روحی و روانی دانش‌آموزان است نه این‌که اردوها به‌گونه‌ای برگزار شود تا به آنان آسیب بزند. با این‌حال برای آسیب‌شناسی اردوهای دانش‌آموزی باید به این نکته تاکید کرد که اصل اردوهای دانش‌آموزی امر مناسبی است و شخصی نمی‌تواند با آن مخالفت کند، چرا که موجب تقویت استعدادهای دانش‌آموزان، همگرایی آنان، آموزش کار جمعی و تجربه‌های جدید می‌شود. اردوهای دانش‌آموزی در عین حال که یک تفرج و تنوع است اما باید هدفمند بوده و بار علمی و اخلاقی خوبی را برای دانش‌آموزان به‌همراه داشته باشد. برخی از مدارس به اسم اردو هزینه‌های سنگینی از دانش‌آموزان دریافت می‌کنند. این در‌حالی است که بسیاری از دانش‌آموزان توان مالی ندارند و نباید این موضوع به نحوی باشد که آن عده‌ای که از توان مالی برخوردار نیستند، دچار آشفتگی شوند.