چپاول منطقه با اسم رمز دموکراسی

تاراج منابع طبیعی و نفت سوریه، اصلیترین هدف آمریکا از حضور در این مناطق است. فراتر از آن، آمریکا به بهانه حمایت از مخالفان حکومت دمشق، مشغول سرقت رسمی منابع متعلق به ملت سوریه است. در اینخصوص گفتوگویی با مغیث ابراهیم، نماینده پارلمان سوریه انجام دادهایم که از نظرتان میگذرد: حضور نیروهای آمریکایی در خاک سوریه و تاراج منابع نفتی این کشور توسط واشنگتن، بارها منجر به خشم و اعتراض مقامات دمشق شده است. بهنظر شما ریشه این تحرکات غیرقانونی و اشغالگرایانه چیست؟همانگونه که اشاره کردید، حضور آمریکا در هر قسمت از خاک سوریه غیرقانونی است. هدف آمریکا نیز از این اقدام کاملا مشخص است. کاخ سفید درصدد تسلط بر منابعی است که متعلق به سوریه است. حضور غیرقانونی و مداخلهگرایی آمریکا در سوریه، مولد بحرانهای اقتصادی و دیگر بحرانهای عمومی در کشورمان بوده است. فراتر از آن، آمریکا درصدد است با حضور غیرقانونی و نامشروع خود در سوریه، در خلق بحرانهای امنیتی و داخلی در این کشور ایفای نقش کند. این همان هدف کلان آمریکاست که بارها از آن پرده برداشته شده است. حمایت واشنگتن و متحدان آن از تروریسم در سوریه و منطقه، امری محرز است و نمادهای آن در موارد گوناگون و طی سالهای متمادی قابل مشاهده بوده است. تعلق گروههای تروریستی به آمریکا و دستگاههای امنیتی و دولتی این کشور، موضوعی نیست که دیگر نیاز به اثبات داشته باشد. در چنین شرایطی حضور اشغالگرایانه واشنگتن در قسمتهایی از سوریه، معنای معینی دارد و آن ناامنسازی منطقه است. مقامات آمریکایی مدعی هستند پس از سرنگونی داعش، بابت ایجاد ثبات در سوریه و خلق دموکراسی، در مناطقی از این کشور حضور یافتهاند. این ادعا را چگونه ارزیابی میکنید؟این ادعا مضحکانه و جعلی است. همانگونه که اشاره شد، آمریکا به بهانه دموکراسی از گروههای تروریستی حمایت میکند. در اینجا دموکراسی صرفا یک اسم رمز است و در ماورای آن، اهداف خطرناکی از سوی واشنگتن برای حضور در مناطق گوناگون ترسیم شده است. نابودی برخی زیرساختها و ایجاد نابسامانیهای گوناگون در سوریه، یک راهبرد کلان و ثابت است که ازسوی آمریکا پیگیری میشود. واشنگتن برای لاپوشانی این راهبرد خطرناک و مداخلهگرایانه دست به بهانهتراشیهای زیادی میزند که یکی از آنها، استفاده از کلیدواژگانی مانند دموکراسی و آزادی است؛ اینها واژگانی جعلی با هدف توجیه رویکرد اشغالگرایانه و غیرقانونی کاخ سفید محسوب میشود. هدف آمریکا این است که سوریه در مقابل خواستههای نامشروع آن تسلیم شود و تن به قواعد و خواستههای گوناگون کاخ سفید در منطقه دهد. بهعبارت بهتر، آمریکا میخواهد جریانات غیرهمسو با خود در منطقه غرب آسیا را از طریق اشغالگری، اعمال فشارهای گوناگون و... تسلیم کند. اما تجربه نشان داده است که آمریکا به چنین خواستهای نمیرسد. در آینده نیز سیاستهای مداخلهگرایانه واشنگتن در سوریه راه بهجایی نخواهد برد، چنانچه درجریان خلق جریانات تروریستی نیز آنها(غرب) راه بهجایی نبردند. چشمانداز تحرکات آمریکا در سوریه و منطقه را با توجه به وضعیت کنونی واشنگتن و تلاطماتی که با آن مواجه است چگونه ارزیابی و تحلیل میکنید؟امروز آمریکا با بحرانهای گوناگونی مواجه است که قدرت مدیریت آنها را چه در داخل این کشور و چه در خارج از مرزها از دست داده است. این ناتوانی بهصورت متوالی از سوی دو حزب سنتی آمریکا (در انتقاد از یکدیگر) مورد تاکید قرار میگیرد. بنابراین ناتوانی واشنگتن در خلق و مدیریت بحرانهای جهانی موضوعی نیست که صرفا مخالفان آمریکا آنرا مطرح کنند، بلکه در داخل آمریکا و جریانات رسمی قدرت نیز نسبت به آن اذعان دارند. بدون شک ما زیر بار حضور تروریستی و اشغالگرایانه آمریکا در هیچ قسمتی از خاک سوریه نخواهیم رفت. فراتر از آن، واشنگتن در هدفگذاری خود از این تحرک اشغالگرایانه، دو هدف یعنی تسلط سیاسی بر دمشق و دیگری تاراج منابع ما را دنبال میکند که قطعا به هیچیک از آنها نخواهد رسید. مقاومت و آگاهی در برابر اشغالگری آمریکا در سوریه و هر نقطه دیگری از منطقه، مانع از آن میشود تا نقشههای خطرناک منطقهای و راهبردی واشنگتن تحقق پیدا کند. در اینجا باید نسبت مستقیمی که میان آمریکا و تروریسم در جایجای جهان وجود دارد بهخوبی ترسیم شود و این قاعده را مدنظر قرار دهیم که اساسا نمیتوان تروریسم منطقهای (در غرب آسیا) را جدا از نهادهای رسمی قدرت در واشنگتن و متحدان آن تلقی کنیم. در این صورت، درک جامعی نسبت به تحرکات آمریکا و مهرههای آن در مناطق و کشورهای گوناگون خواهیم داشت.