حسام محمودی بازیگر جوان سینما و تلویزیون درگذشت

به گزارش جام جم آنلاین: مازیار میری با اعلام این خبر به ایسنا گفت: حسام محمودی شب گذشته، ۱۲ اردیبهشت‌ماه بر اثر ایست قلبی در منزلش از دنیا رفته است.

محمودی که این روزها فیلم سینمایی «غریب» را روی پرده سینماها دارد، نخستین بار با سریال «گاهی به پشت سر نگاه کن» مازیار میری بازیگری را شروع کرد و با مجموعه «گرگ و میش» همایون اسعدیان به شهرت رسید.

فیلم «عطرآلود» هادی مقدم‌دوست در کنار فیلم «غریب» از آخرین آثار این بازیگر در جشنواره فجر سال گذشته بودند.

«رمانتیسم عماد و طوبا»، «آستیگمات»، «سد معبر»، «مرگ ماهی»، «امروز»، «حق سکوت»، «مردن به وقت شهریور»، «شب بیرون» و «خسته نباشید!» از دیگر فیلم‌های سینمایی این بازیگر بودند.

جزییات مراسم تشییع و خاکسپاری متعاقبا اعلام خواهد شد.

حسام محمودی متولد 1 فروردین 1365 در تهران ، بازیگر سینما و تلویزیون است. فارغ التحصیل لیسانس حقوق قضایی و فوق لیسانس کارگردانی تئاتر از دانشگاه تربیت مدرس می باشد که از تئاتر شروع کرد و حالا در قاب تلویزیون می درخشد.

کارنامه سینمایی

● اگزما – 1396

● آستیگمات – 1396

● سایه فیل – 1396

● سد معبر – 1395

● راه طولانی – 1395

● مرگ ماهی – 1393

● سپید به رنگ مروارید – 1393

● امروز – 1392

● حق سکوت – 1392

● مردن به وقت شهریور – 1392

● شب بیرون – 1392

● خسته نباشید! – 1391

● رمانتیسم عماد و طوبا – 1398

کارنامه تلویزیونی

● باخانمان – 1399

● سرگذشت – 1398

● دل‌ دار – 1397

● لحظه گرگ و میش – 1397

● سایه‌ بان – 1396

● شکوه یک زندگی – 1396

● گاهی به پشت سر نگاه کن – 1393

● زعفرانی – 1394

بخشی از مصاحبه اختصاصی روزنامه جام جم در سال 1400 با حسام محمودی را در ادامه می‌خوانید:

نگران بودم کرونا بگیرم
**آقای محمودی، قبل از بازی در سریال کلبه‌ای در مه که در نقش یک انقلابی ظاهر شوید، در سریال‌هایی همچون گرگ و میش و شکوه یک زندگی هم نقش انقلابی را بازی کرده‌ بودید. گرچه داستان هر کدام از این سریال‌ها تفاوت داشت، اما وقتی با این انقلابی کلبه‌ای در مه روبه‌رو شدید چه واکنشی داشتید و می‌خواستید چطور آن را برای مخاطب بازی کنید؟
حسام محمودی، بازیگر نقش دامون: راستش خیلی نمی‌شود کار ویژه‌ای برای چنین نقش‌هایی کرد، چون یک‌سری تعاریف وجود دارد و تو نمی‌توانی پایت را آن طرف‌تر بگذاری. مثلا یک آدم انقلابی باید از همه لحاظ خوب باشد، حتی سیگار هم نمی‌کشد... من سعی کردم به وجوه انسانی شخصیت دامون نگاه کنم و این شخصیت را از حالت بسیار مثبت خارج کنم و او را شبیه یک انقلابی معمولی کنم که او هم اشتباه می‌کند، عاشق می‌شود، به چیزهایی پشت می‌کند یا رفتارهای خودخواهانه دارد و... تلاش داشتم شخصیت دامون برای مخاطب مثبت صرف نباشد و مخاطب او را در مواجهه با موقعیت‌های متعدد، به گونه‌ای ببیند که برایش قابل پذیرش باشد.
دامون قصه را در صحنه‌هایی همچون معدن هم می‌بینیم که در میان کارگران مشغول کار است. برایتان سخت نبود در شرایطی که با کرونا دست و پنجه نرم می‌کنیم در چنین فضایی بازی کنید؟
-محمودی: دروغ نمی‌گویم اما خیلی استرس بازی در معدن را داشتم. آن هم میان آن حجم زیاد هنرور که درگیر سرما و بادهای شدید هم بودیم و کرونا هم وجود داشت. طبیعی است که نگران بودم مبتلا به کرونا نشوم و اگر بگویم نه چنین نگرانی‌ای نداشتم، صداقت را زیر سوال برده‌ام.

همه برای یکی، یکی برای همه
**آقای محمودی، آنچه از یک انقلابی در ذهن ما وجود دارد برون‌گرایی است اما شخصیت دامون در صحنه‌هایی که با پرخاش‌های برزو مواجه می‌شود با خونسردی پاسخ می‌دهد، بدون این‌که درگیر شود. این ویژگی‌ها از ابتدا وجود داشت و خواست کارگردان بود یا این‌که در گفت‌ و گو با آقای لفافیان خواستید دامون را این‌گونه تصویر کنید؟
-محمودی: دامون اگر بخواهد مقابل برزو از خود برون‌گرایی نشان دهد، با آزارهای او مواجه می‌شود. بخش دیگرش هم که درباره آن از ابتدا با آقای لفافیان گپ زدم این بود که فکر می‌کنم اساسا کسی که می‌تواند یک حرکت انقلابی انجام دهد باید یک مقدار آرامش هم داشته‌ باشد تا بتواند کاری کند. یک آدم دادزن و همه چیز خراب‌کن نیست. در این قصه هم یکی دو جا برون‌ریزی عجیب‌وغریب دامون را می‌بینیم ولی به‌ غیر از آن نیست. یک ویژگی خوبی که در این کار وجود داشت و کمتر آن را در کارهای دیگر دیده‌ام این است که من هم به‌ عنوان بازیگر یک بخش را بازی و مثلا بعد از آن با حمید مشورت می‌کردم و او می‌گفت این واکنش از چنین شخصیتی درست نیست و ... . من هم رویش فکر می‌کردم و می‌دیدم درست می‌گوید. بعد خواهش می‌کردم دوباره آن بخش را بازی کنیم. زمانی که یک نکته از پارتنرت می‌شنیدی احساس نمی‌کردی که او دارد تلاش می‌کند خودش بیشتر دیده شود. چون متاسفانه خیلی این اتفاق می‌افتد خصوصا در تلویزیون. به‌ویژه بزرگ‌ترها گاهی چیزهایی به تو می‌گویند و تو انجام می‌دهی و درنهایت می‌بینی شخصیتی که خلق کرده‌بودی نابود شد و در آن سکانس اصلا دیده نشدی. این اتفاق در کلبه‌ای در مه نیفتاد.