ظرفیت‌های نمایشی شهر فیروزه‌ای

روزی که کیومرث پوراحمد «قصه‌های مجید» هوشنگ مرادی کرمانی را با چرخش مکانی به فضایی تازه در اصفهان کشاند و متناسب با این جغرافیا لهجه‌ شخصیت‌ها و برخی داستانک‌ها را هم دستخوش تغییر کرد، برخی گمان کردند که شاید نتواند دینش را به اثر اصلی ادا کند اما پوراحمد تا جای ممکن به قصه وفادار ماند و همچنین شیرینی‌هایی که شخصیت مجید با بازی مهدی باقربیگی که آن سال‌ها کودک و نوجوان بود به کار افزود و مخاطبان را چه در مرز اصفهان و چه در سراسر ایران با مجموعه تلویزیونی همراه کرد.

شاید شاخص‌ترین سریالی که با گفتن نام اصفهان در خاطره مخاطبان ثبت شده، همین «قصه‌های مجید» باشد اما پیش و پس از آن هم فیلم‌ها و سریال‌هایی داشتیم که از ظرفیت‌های این شهر فیروزه‌ای برای قصه‌پردازی بهره بردند. قصه‌هایی که تنها به مخاطبان در مرز این شهر محدود نشدند و از شبکه‌های سراسری روی آنتن رفتند. برای مثال سریال‌ها و نمایش‌هایی با بازی قدرت‌ا... ایزدی با نام آقا رشید نه صرفا محبوبیتی نزد اهالی اصفهان و افرادی که با این لهجه آشنا هستند؛ یافتند، بلکه پیشتر رفتند. سریال‌های دیگری هم در این شهر تصویربرداری شد که برخی در به نمایش درآوردن ظرفیت‌های بومی تاریخ و فرهنگ اصفهان موفق بودند و برخی هم تنها به‌عنوان یکی از شهرهای بزرگ ایران و به دور از نگاه‌های بومی سعی در روایت قصه خود در این خطه داشتند. البته بعضی هم با نگاه کلیشه‌ای و قاب‌هایی بی‌‍‌ارتباط با یکدیگر از آثار تاریخی و نماهایی از بازارهای قدیمی، خانه‌های دورساز و حوض میانه حیاط تا تقلید لهجه‌های اغراق‌شده از آنچه باید فقط به اندازه یک عنصر تزئینی بهره بردند و بیش از آن‌که بینندگان را جذب کنند با این زاویه کلیشه‌ای مخاطبان را از تماشای اثر خود راندند. این روزها که سریال «طعم طمع» با زبان طنز و حضور بازیگران کمدی این خطه و همچنین چهره‌هایی از میان بازیگران پایتخت‌نشین بار دیگر قصه‌ای را در اصفهان روایت می‌کنند، باید منتظر ماند و دید در زمان پخش در کدام دسته‌بندی قرار می‌گیرد. هر چند با خلاصه‌ای که از قصه این سریال منتشر شده به نظر می‌رسد موضوع کم‌آبی را که فقط نه اصفهان، بلکه بیشتر شهرهای ایران با آن دست و پنجه نرم می‌کنند محور قرار داده است و درد کشاورزان این استان را که کسب و کارشان به‌دلیل خشکسالی با دشواری همراه شده است در قالب کمدی بیان می‌کند. با این حساب می‌توان امید داشت که روایت این قصه به قلم علی‌اکبر محلوجیان به دور از کلیشه‌های رایج قصه‌هایی باشد که در شهرهایی جز تهران تصویربرداری می‌شود.