نورِ ضد ِدرد

این مطالعه جدید روی موش، به رهبری یولانگ تانگ، عصب‌شناس دانشگاه فودان شانگهای، سلول‌های چشم و مسیرهای مغزی را نشان می‌دهد که تسکین درد را که گاهی اوقات پس از قرار گرفتن در معرض نور سبز باشدت کم احساس می‌شود، تایید می‌کند.

پژوهشگران کشف کردند که سلول‌های مخروطی و میله‌ای- سلول‌های چشمی که به نور حساس‌اند- به اثرات تسکین درد نور سبز در موش‌های سالم و موش‌های دارای مفاصل متورم کمک می‌کنند. پژوهشگران سلول‌های خاصی را غیرفعال کردند تا ببینند چه تاثیری بر احساس درد روی حیوانات دارند. آنها سلول‌های میله‌ای را در برخی موش‌ها غیرفعال کردند و آنها را در معرض نور سبز قرار دادند، در نتیجه موش‌ها تسکینی جزئی را از خود نشان دادند، در حالی که موش‌هایی که فاقد سلول‌های مخروطی بودند، هیچ نشانه‌ای از تسکین درد نداشتند.

تانگ و همکارانش در مقاله منتشر شده خود توضیح دادند: «ما دریافتیم که گیرنده‌های نوری سلول‌های مخروطی شبکیه برای احساس اثر ضددردی نور سبز ضروری هستند، در حالی که سلول‌های میله‌ای نقش فرعی دارند.»

سلول‌های مخروطی و میله‌ای که در نور سبز قرار دارند، گروهی از سلول‌های مغزی را در لوب زانویی شکمی-جانبی تحریک کردند که قبلا با اثرات ضددردی نور روشن به طور کلی در ارتباط بود. در این قسمت از مغز، این نورون‌ها هورمونی را نشان می‌دهند که در انتقال پیام درد نقش دارد. سپس این سلول‌ها پیام را به بخش دیگری از مغز منتقل می‌کنند که درد را تعدیل می‌کند و به طور موثری شاخص احساس درد شدید را پایین می‌آورد. مطالعات مختلف روی حیوانات، سازوکارهای دیگری که با اثرات ضددرد نور سبز ارتباط دارند را مانند گیرنده‌های درد در نخاع، شناسایی کرده‌اند که باتوجه به پیچیدگی تجربه درد دور از ذهن نیست. قرار دادن افراد در معرض هشت ساعت نوردرمانی در روز، همان‌طور که پژوهشگر این مقاله با موش‌ها انجام داد، عملی و امکان‌پذیر نیست، بنابراین بهتر است ببینیم که آیا دوره‌های کوتاه‌تر نور سبز درمانی در تسکین درد موثر است یا خیر و اثرگذاری آن تا چه مدت است. یک پژوهش روی موش‌های صحرایی نشان داد که تسکین درد ناشی از نور سبز ممکن است طولانی‌مدت باشد و تا چهار روز پس از درمان باقی بماند.

روزنامه جام جم