تلاش برای استخراج معادن فضایی

شرکتهای استخراج منابع فضایی مانند «پلنتری ریسورسز» و «دیپ اسپیس ایندستریز» با حمایت افرادی مانند لری پیج (مؤسس گوگل) و اریک اشمیت برای استفاده از سودی که پیشبینی شده بود، جمع شدند تا آن را عملی سازند اما خیلی زود به سال ۲۰۲۲ میرسیم و این دو شرکت هردو توسط شرکتهایی خریداری شدهاند که هیچ ارتباطی با استخراج منابع فضایی ندارند. بشریت هنوز منابع یک سیارک را هم بهصورت تجاری استخراج نکرده است. چه عاملی وجود دارد که باعث شده انجام آن اینقدر طول بکشد؟ استخراج فضایی یک کار بلندمدت را میطلبد و سرمایهگذاران لزوما حوصله یا میل حمایت از آن را ندارند. جوئل سرسل، رئیس و مدیرعامل شرکت «ترنزآسترا» میگوید: «اگر امروز مجبور بودیم فضاپیمایی برای استخراج منابع سیارک در مقیاس کامل بسازیم، برای انجام آن با استفاده از فرآیندهای تجاری به چندصدمیلیون دلار نیاز داشتیم که طبیعتا متقاعد کردن جامعه سرمایهگذاری بسیار دشوار خواهد بود.» او میگوید: «در اقتصاد امروز و اقتصاد آینده نزدیک در چند سال آینده، منطقی نیست که بهدنبال فلزات گرانبهای سیارکها برویم؛ به این دلیل که هزینه رفتوآمد به سیارکها آنقدر زیاد است که ارزش آن از هر چیزی که از آن سیارکها استخراج شود، بسیار بیشتر است.» ایدهای برای جذب سرمایه این موضوع سرسل را از تلاش برای استخراج منابع کیهان منصرف نکرده است. شرکت ترنزآسترا در ابتدا روی استخراج آب از سیارکها برای ساخت پیشران موشک تمرکز خواهد کرد اما در نهایت میخواهد «همه عناصر جدول تناوبی» را استخراج کند. سرسل با بیان اینکه چنین ماموریتی هنوز دور از دسترس است، میگوید: «از نظر جدول زمانی بزرگترین مشکل استخراج منابع سیارکها برای ما، تامین مالی است. بنابراین بستگی به این دارد که چقدر سریع بتوانیم کسبوکارمان را در سرمایهگذاریهای دیگر گسترش دهیم و سپس سامانهای هماهنگ برای استخراج سیارکها ایجاد کنیم. ما میتوانیم یک ماموریت سیارکی را در بازه زمانی پنج تا هفت ساله انجام دهیم.» ایده سرسل این است از فناوریهایی استفاده کند که ضمن پاسخ به نیاز بازار فعالیتهای فضایی، نهایتا قابلیت آن را داشته باشد که در ماموریتهای استخراج سیارک گنجانده شود؛ مانند استفاده از یدککشهای فضایی برای رساندن ماهوارهها به مدار دقیق آنها و برای کمک به مدیریت ترافیک ماهوارههای فضایی. سرسل امیدوار است تا زمانی که سیستم کامل استخراج منابع سیارک را توسعه دهد، این ایده بتواند کسبوکار را سرپا نگه دارد. منابع محدود است «آستروفورج» شرکت دیگری است که معتقد است استخراج فضایی به واقعیت تبدیل خواهد شد. این شرکت که در سال ۲۰۲۲ توسط یکی از مهندسان قبلی اسپیسایکس و مهندس دیگری در ویرجین گلکتیک تأسیس شد، معتقد است که در حال حاضر پول برای استخراج فلزات گرانبهای سیارکها وجود دارد. مت گیالیچ، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل آستروفورج میگوید: «ما در زمین مقدار محدودی از عناصر خاکی کمیاب داریم، بهویژه فلزات گروه پلاتین. اینها فلزاتی صنعتی هستند که در تلفن همراه شما، درمان سرطان، ساخت داروها و مبدلهای کاتالیزوری استفاده میشوند اما در حال تمام شدن هستند و تنها راه برای دسترسی بیشتر به آنها این است که از زمین خارج شویم.» آستروفورج قصد دارد این فلزات را در فضا استخراج و تصفیه کند، سپس آنها را برای فروش به زمین بازگرداند. این شرکت برای کاهش هزینهها، محموله پالایشی خود را به ماهوارههای واسطه متصل میکند و آن ماهوارهها روی موشکهای اسپیسایکس به سمت زمین پرتاب میشود. گیالیچ میگوید: «شرکتهای زیادی وجود دارند که ماهوارههایی برای حملونقل میسازند. این همان چیزی است که شما معمولا بهعنوان یک ماهواره تصور میکنید، نوعی جعبه با پنلهای خورشیدی روی آن و سامانه پیشرانهای که به آن متصل است. بنابراین ما نمیخواهیم چرخ را دوباره از نو اختراع کنیم.» او میگوید: «افراد قبل از ما در (پلنتری ریسورسز) و (دیپ اسپیس ایندستریز)، مجبور بودند وسایل نقلیه کامل بخرند. آنها مجبور بودند ماهوارههای بسیار بسیار بزرگتر و بسیار گرانتر بسازند که نیاز به تزریق سرمایه زیادی داشت. من فکر میکنم که همین دلیل سقوط هر دوی آن شرکتها بود.» کدام سیارک؟ شرکت آستروفورج میگوید، بزرگترین چالش این است که تصمیم بگیرید کدام سیارکها را برای استخراج مورد هدف قرار دهید. تمام شرکتها قبل از انجام مأموریتهای خود، باید دادههای رصدی موجود محققان را دنبال کنند تا بتوانند سیارکهایی را انتخاب کنند که حاوی مواد معدنی مورد نظر باشند. ژوزه آکین، دیگر بنیانگذار آستروفورج میگوید: «شما میتوانید قطعات ابزار و فناوری خود را کنترل کنید، میتوانید بخشهای عملیاتی را کنترل کنید اما تا زمانی که به سیارک نرسیدید، نمیتوانید آنچه در آنجاست را کنترل کنید.» منبع: cnbc.com