آیین بنی‌ اسد؛ مکمل نهضت امام (ره)

برای اهمیت این دشت پرمحصول که در مجاورت مسیر جاده ابریشم نیز قرار دارد دلایل متعدد دیگری را می‌توان برشمرد که از آن جمله وجود ذی‌قیمت افراد عالم و عامل است و سبب سکونت بسیاری از این نوع افراد در این محدوده مکانی شده است.

پذیرش ولایتعهدی امام‌رضا(ع) در دربار مأمون باعث تردد کاروان‌های متعددی از سمت مدینه به طوس و گذر از کنار این دشت حاصلخیز شد و تدفین حضرت جعفربن‌موسی‌الکاظم(ع)، برادر تنی امام‌رضا(ع) پس از نبرد و درگیری در اطراف ساوجبلاغ در این دشت مزید بر دیگر دلایل گفته‌ شده گردید.

برگزاری شکوهمند برنامه‌های متعدد دینی در طول سال‌های متمادی به برکت و مرکزیت این امامزاده واجب‌التعظیم با دریای خاص برگزار شده و می‌شوند.

یکی از این برنامه‌های به‌شدت تاثیرگذار، اجرای آیین تعزیه بنی‌ اسد در ظهر روز دوازدهم محرم است که بیش از پنج قرن از اجرای مداوم و مستمر آن می‌گذرد. حدود ۶۰سال پیش و در دوران حکومت ستمشاهی پهلوی، واقعه‌ای رقم خورد که این مراسم را بیش از همیشه نمایان و اثرگذار کرد.

دستگیری حضرت امام‌خمینی(ره) و رسیدن خبر آن به اکثر شهرهای مذهبی کشور و خروش اسلامی و شیعی پیروان و مقلدان آن مرجع دینی سبب شد تا در اکثر شهرها، مردم به میدان آمده و خواستار رهایی حضرت‌امام(ره) از چنگال دژخیمان پهلوی شد.

مردم پیشوا نیز در روز چهارشنبه ۱۲محرم ۱۳۸۳ قمری برابر با ۱۵خرداد۱۳۴۲ شمسی در قبل و حین اجرای این مراسم معنوی شنونده خبر تلخ دستگیری مرجع تقلید خود شدند که عرق دینی آنها باعث شد پیشوا و حرم مطهر حضرت امامزاده جعفربن‌موسی‌الکاظم(ع) تبدیل به یکی از اصلی‌ترین کانون‌های کفن‌پوشی مردم ایران در روز تاریخی و موثر ۱۵خرداد گردد.

مردمی که غسل شهادت کرده، داس در دست برای رهایی مرجع تقلید خود راه تهران را پیش گرفته در میانه راه، مردم ورامین و روستاهای اطراف را کنار خود دیده ولی هیچ‌گاه به تهران نرسیده و در نیمه‌راه (باقرآباد) خون سرخ‌شان سنگفرش خیابان شد، ولی صدای آنها برای همیشه در گوش تاریخ فریادی بلند شد که همگان آن را شنیدند و جرقه‌ای بزرگ به وسعت تغییر ضوابط و قوانین مرسوم دیپلماسی پوشالی دنیا و فروپاشی سلطنتی ۲۵۰۰ساله در ایران شد.

شهدای این قیام مردمی بسیار مظلوم هستند ولی صدای آنها مبنی بر حمایت از مرجعیت و زمان‌شناسی برای همیشه در پژواک پرپیچ‌وخم دالان‌های تاریخ شنیده خواهد شد به شرطی که ما بخواهیم آن را بشنویم و یاریگر مقتدا و رهبر خویش باشیم.