بازگشت باشکوه گرن‌ توریسمو

مدت‌ها قبل از این‌که بازار عناوین ریسینگ اشباع شود و اسم‌هایی مثل فورتزا و نید فور اسپید، بازار را به غلبه خود در‌آورند، گرن‌توریسمو روی نسل اول و دوم کنسول‌های پلی‌استیشن پادشاهی می‌کرد. سال‌ها گذشت و با کمرنگ‌تر شدن تاثیر ریسینگ‌های شبیه‌ساز، گرن‌توریسمو هم بیشتر به بازی‌ای برای هواداران پر و پا قرص رانندگی حرفه‌ای تبدیل شد و مخاطب عام کمتر با آن ارتباط برقرار می‌کرد.

همین باعث شد تا بازی‌های جدیدتری مثل فورتزا هورایزن که نگاه آرکیدی به بازار ریسینگ‌ها داشتند، نتایج موفق‌تری را داشته باشند. حالا با عرضه Gran Turismo 7 به‌عنوان جدیدترین نسخه شماره‌دار این مجموعه بعد از نزدیک به ۱۰ سال، حالا گرن‌توریسمو بازگشتی باشکوه را تجربه می‌کند.

نوستالژی با ماشین‌ها

گرن‌توریسمو ۷ نه تنها یک تجربه مدرن و امروزی است، بلکه در نوستالژی‌بازی با خاطرات ما هم سنگ‌تمام گذاشته است.

تقریبا هر‌چیزی که تا قبل از عرضه گرن‌توریسمو ۷ از آن انتظار داشتیم، به‌همان خوبی در بازی پیاده شده و در‌مجموع بازی را به همان اثری تبدیل کرده که مدت‌ها بود از بازی ریسینگی مثل گرن‌توریسمو انتظار می‌رفت؛ کماکان حرفه‌ای و البته کمی عامه‌پسندانه‌تر. داستان مثل همیشه در قالب یک‌سری مسابقه متمرکز به بازیکن ارائه می‌شود، به‌طوری‌که می‌توان کلا بی‌خیال آن شد.

مسابقات حالت بازی‌های قدیمی این سری را دارد و حتی بعضی اوقات می‌تواند با ساختار تکراری خود بازیکن را خسته کند یا خیلی ساده باشد.

گرن‌توریسمو ۷ در ساعات اول تجربه‌ای از نوستالژی با بازی‌های قدیمی‌تر در ادغام با کمی فرمول‌های تکراری است.

بخش‌هایی مثل License Centre که از بازی قبلی مجموعه یا Gran Turismo Sport حذف شده بودند، در این بازی برگشته‌اند و البته حس خوب رانندگی با اتومبیل‌های مدرن اروپایی، کلاسیک‌های ژاپنی و ماشین‌های ماسل آمریکایی، همچنان سر‌جای خودش است.

افتتاحیه بازی تا قبل از این‌که پای بازیکن به اولین مسابقاتش به خیابان‌های توکیو برسد، کمی خسته‌کننده و تکراری است. همان ساختار قدیمی مسابقات و همان فرمولی که سال‌ها قبل گرن‌توریسمو را سر زبان‌ها انداخته بود اما حالا چندان در کراش موفق نیست.

تا قبل از پایان افتتاحیه، هنوز بازی جذاب نیست، دست بازیکن را بازنمی‌گذارد و البته داستان خاصی هم وجود ندارد که او را به ادامه بازی علاقه‌مند کند.

در ادامه بازی به آرامی مشتش را بازتر می‌کند تا مخاطب بتواند مسابقات جدید را با چالش‌های بیشتری که برایش تعریف شده، تجربه کند و البته از مسیرهای مختلفی که برای مسابقه طراحی شده لذت ببرد.

بخش‌های کامیونیتی، ادیتور و البته تمام محتواهایی که یک بازی اتومبیلرانی به آنها نیاز دارد، در گرن‌توریسمو ۷ تعریف شده است.

معجزه صندلی شاگرد

گرن‌توریسمو ۷ بازی بی‌نقصی نیست و با مشکلات مختلفی دست و پنجه نرم می‌کند. از تجربه ضعیف بخش آنلاین بازی که البته برای ریسینگ‌ها اجتناب‌ناپذیر است گرفته تا حس قدیمی خیلی از ویژگی‌های بازی. با این حال، گیم‌پلی بازی و حس رانندگی همان چیزی است که باید باشد و تجربه بازی روی کنسول نسل جدید پلی‌استیشن، حتی این تجربه را بهتر از قبل هم کرده است.

گرن‌ توریسمو ۷ علاوه بر این‌که یک بازی شبیه‌ساز درجه یک و بی‌رقیب در غیاب بازی‌هایی مثل فورتزا موتوراسپورت است، سعی کرده تا برای مخاطب عام هم دروازه‌های ورود خوبی را باز بگذارد. راهنماها و دستیارهای زیادی برای بازی تنظیم شده‌اند که بازی را حتی بیش از پیش جذاب کرده‌اند.

یکی دیگر از ویژگی‌های منحصر به فرد گرن‌توریسمو ۷، استفاده بی‌نظیر از قدرت خام PS5 و کنترلر بی‌نظیر آن یعنی دوال‌سنس است.

قابلیت هپتیک فیدبک کنترلر دوال‌سنس باعث شده تا گاز دادن و ترمز گرفتن با اتومبیل‌ها حس خیلی خوبی داشته باشد و حتی هنگام جا خوردن دنده در بعضی از اتومبیل‌ها، لرزش ناشی از آن را روی کنترلر احساس کنید.

در همین زمینه، بازی حتی از نظر مهندسی صدا عملکرد بی‌نظیری دارد و با استفاده از دوربین POV و استفاده از ویژگی صدای سه‌بعدی PS5، خروجی فوق‌العاده‌ای را خواهید داشت. اما در نهایت قدرت سخت‌افزاری PS5 که هنوز هم هیچ عنوانی نتوانسته آن را به چالش خاصی بکشاند، در مقابل گرن‌توریسمو ۷ عملکرد بی‌نظیری از خود نشان می‌دهد.

سیستم چرخه روز و تغییر آب و هوا در بازی یکی از بهترین نمونه‌ها در یک بازی ریسینگ است و احتمالا مشابه آن را فقط باید از فورتزا موتوراسپورت بعدی روی کنسول رقیب یعنی اکس‌باکس سری اکس انتظار داشته باشیم.

گرن‌ توریسمو ۷ با قیمت ۶۰ دلار روی کنسول‌های نسل هشتم و نهم پلی‌استیشن یعنی PS4 و PS5 در دسترس قرار دارد.

مسعود تیموری - روزنامه‌نگار و کارشناس بازی / ضمیمه کلیک روزنامه جام جم