ترکیبی عجیب برای تقویت سلامت انسان

به گزارش جام جم آنلاین، برخی شواهد نشان می دهد که یک رژیم غذایی سرشار از سیر و زنجبیل ممکن است به محافظت در برابر برخی انواع سرطان کمک کند.

سیر و زنجبیل هر دو به دلیل فواید خود برای سلامت انسان معروف هستند.

دهه ها پژوهش های علمی نشان داده است که این دو ماده غذایی محبوب دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی هستند و ممکن است به محافظت در برابر بیماری ها کمک کنند.

ترکیب این دو ماده غذایی نیز ممکن است آثار ارتقا سلامتی را ارائه کند. در ادامه با فواید بالقوه مصرف سیر و زنجبیل همراه با هم بیشتر آشنا می شویم.

فواید ضد التهابی ارائه می کند
یکی از شناخته شده‌ترین فواید زنجبیل و سیر توانایی آنها در کاهش التهاب است.

اگرچه پاسخ التهابی بدن برای حفظ سلامت انسان ضروری است، اما التهاب مزمن با ابتلا به بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری قلبی و برخی انواع سرطان پیوند خورده است.

سیر و زنجبیل هر دو دارای ترکیبات گیاهی ضد التهاب قوی هستند که ممکن است به مهار پروتئین های پیش التهابی مرتبط با التهاب مزمن کمک کنند.

نکته جالب این است که اشکال مختلف سیر حاوی انواع مختلفی از ترکیبات اُرگانوسولفور ضد التهاب هستند.

سیر تازه حاوی موارد زیر است:
- اس-آلیل-ال-سیستئین سولفوکسید (آلیین)
- مشتقات گاما-گلوتامیل سیستئین

پودر سیر خشک شده حاوی ترکیبات زیر است:
- آلیین
- دیی‌آلیل دی‌سولفید (DADS)

سیر رنده شده حاوی ترکیبات زیر است:
- ترکیبات خانواده سولفید
- دیتیین ها
- ترکیبات (E–Z)-ajoene

زنجبیل نیز سرشار از مواد ضد التهابی است که از آن جمله می توان به جینجرول و شوگائول ها اشاره کرد.

برخی مطالعات نشان داده اند که زنجبیل و سیر دارای اثرات ضد التهابی هستند.

به عنوان نمونه، مطالعات نشان داده اند که سیر و زنجبیل هر دو نشانگرهای التهاب در بدن انسان را کاهش می دهند.

هر دو ماده غذایی سطوح پروتئین های پیش التهابی زیر را کاهش می دهند:
- فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا (TNF-α)
- اینترلوکین-6 (IL-6)
- پروتئین واکنشی C با حساسیت بالا (hs-CRP)

یک بررسی در سال 2020 که شامل 17 مطالعه با کیفیت بالا می شد، نشان داد که مصرف مکمل های سیر به کاهش چشمگیر در سطوح پروتئین واکنشی C منجر شده است. همچنین، مشخص شد که نوع دیگری از مکمل سیر به نام «عصاره سیر کهنه» سطوح پروتئین واکنشی C و فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا را به میزان قابل توجهی کاهش داده است.

یک بررسی در سال 2020 شامل 109 مطالعه با کیفیت بالا نشان داد که زنجبیل ممکن است به ویژه زمانی که افراد مبتلا به آرتریت از آن برای کاهش التهاب و درد استفاده می کنند، موثر باشد.

اطلاعات کمی درباره اثرات ترکیبی سیر و زنجبیل روی التهاب در انسان ها در دسترس هستند. با این وجود، بر اساس پژوهش های موجود، احتمالا استفاده از سیر و زنجبیل همراه با هم می تواند به کاهش نشانگرهای التهاب کمک کند.

ممکن است در برابر آسیب سلولی محافظت کند
استرس اکسیداتیو زمانی رخ می دهد که میزان بیش از حد مولکول هایی به نام گونه های فعال اکسیژن (ROS) وجود داشته باشد که سیستم های دفاعی بدن انسان را تضعیف می کند.

سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی بدن شامل آنزیم های آنتی اکسیدانی مانند سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز می شود. این آنزیم ها به متعادل نگه داشتن سطوح گونه های فعال اکسیژن کمک می کنند. اما ضعف در این سیستم با بروز استرس اکسیداتیو همراه است که به آسیب سلولی منجر می شود.

مطالعات نشان داده اند که سیر و زنجبیل ممکن است به کاهش نشانگرهای استرس اکسیداتیو، از جمله ترکیب بسیار واکنش‌پذیر و آسیب‌رسان مالون دی‌آلدئید کمک کنند.

طی مطالعه ای در سال 2015 به شرکت کنندگان مبتلا به دیابت نوع 2 برای دو هفته روزانه دو گرم پودر زنجبیل داده شد. در پایان این دوره، سطوح مالون دی‌آلدئید خون آنها در مقایسه با گروه کنترل به میزان قابل توجهی کاهش یافته بود.

مطالعه ای در سال 2016 نشان داد که مصرف مکمل های زنجبیل سطوح مالون دی‌آلدئید و همچنین نشانگر التهابی فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا را در افراد مبتلا به سل کاهش می دهد.

مطالعه ای در سال 2008 با حضور 13 فرد مسن نشان داد که مصرف روزانه مکمل های سیر برای یک ماه به کاهش سطوح مالون دی‌آلدئید و تقویت سطوح آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز منتج شده است.

افزون بر این، مطالعه ای در سال 2020 روی موش های مبتلا به بیماری آلزایمر نشان داد که درمان ترکیبی با عصاره سیر، زنجبیل و فلفل چیلی به طور قابل توجهی سطوح آنزیم های دفاعی سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز را در آنها افزایش داده است.

همچنین، این درمان سطوح ترکیب آسیب رسان مالون دی‌آلدئید را به میزان قابل توجهی کاهش داده بود.

ممکن است برای سلامت شناختی مفید باشد
مصرف منظم سیر و زنجبیل یا مکمل های سیر و زنجبیل ممکن است به محافظت از مغز و بهبود شناخت کمک کند.

برخی مطالعات نشان داده اند که مصرف سیر ممکن است به ویژه برای محافظت در برابر اختلالات شناختی در جمعیت هایی خاص مفید باشد.

مطالعه ای در سال 2019 که 27,437 سالمند چینی را شامل می شد، نشان داد آنهایی که بیشتر سیر مصرف می کردند، احتمال کمتری دارد دچار اختلالات شناختی شوند. همچنین، آنها نسبت به افرادی که به ندرت سیر مصرف می کردند، طول عمر بیشتری داشتند.

با این وجود، به انجام پژوهش های بیشتر در این زمینه از جمله پژوهش روی گروه های دیگر از مردم نیاز است.

مطالعات نشان داده اند که مصرف پودر سیر ممکن است حافظه و توجه را نیز در بزرگسالان سالم بهبود ببخشد.

پژوهش ها نشان می دهد که ترکیبات اُرگانوسولفور موجود در سیر ممکن است به محافظت در برابر التهاب و تحلیل سلول های عصبی کمک کنند.

همچنین، پژوهش ها زنجبیل را با فواید شناختی پیوند داده اند. در مطالعه ای در سال 2011، مصرف 400 یا 800 میلی گرم عصاره زنجبیل در روز بمدت دو ماه به بهبود عملکرد شناختی و حافظه در زنان سالم در مقایسه با گروهی که دارونما دریافت می کردند، کمک کرد.

افزون بر این، مطالعات با حضور سوژه های حیوانی نشان داده اند که زنجبیل ممکن است به کاهش آسیب مغزی، محافظت در برابر بیماری انحطاط عصبی، و افزایش سطوح آنزیم های آنتی اکسیدانی در مغز کمک کند.

ممکن است به کاهش عوامل خطر بیماری قلبی کمک کند
مطالعات نشان داده اند که سیر و زنجبیل خواص محافظتی قوی برای قلب دارند و ممکن است به کاهش برخی عوامل خطر بیماری قلبی از جمله موارد زیر کمک کنند:

- فشار خون بالا
- کلسترول بالا
- سطوح بالای قند خون

یک بررسی در سال 2014 شامل 22 مطالعه با کیفیت بالا نشان داد که مصرف پودر سیر سطوح کلسترول کلی و کلسترول بد را به میزان قابل توجهی کاهش داده و همچنین در کاهش سطوح قند خون ناشتا و فشار خون موثر بوده است.

مطالعات دیگر نشان داده اند که سیر به کاهش فشار خون، قند خون، و کلسترول کمک می کند و این به پیشگیری از آترواسکلروز (تصلب شرایین) یا انباشت پلاک در سرخرگ ها کمک می کند.

همچنین، مطالعات زنجبیل را با فواید سلامت قلب پیوند داده اند.

مطالعه ای در سال 2017 شامل 4,628 شرکت کننده نشان داد که مصرف روزانه یک گرم زنجبیل خطر فشار خون بالا و بیماری عروق کرونر قلب را به ترتیب 8 و 13 درصد کاهش داده است.

مکمل های زنجبیل ممکن است به بهبود کنترل قند خون و کاهش سطوح تری گلیسیرید، کلسترول کلی، و نشانگرهای التهابی در افراد مبتلا به دیابت کمک کنند. این مساله قابل توجه است زیرا افراد مبتلا به دیابت با خطر افزایش یافته بیماری قلبی مواجه هستند.

از این رو، مصرف منظم سیر و زنجبیل یا مکمل های سیر و زنجبیل ممکن است به بهبود سلامت قلب کمک کند.

با این وجود، پیش از مصرف دوز بالای مکمل های سیر و زنجبیل باید با پزشک خود مشورت کنید زیرا ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشند که از آن جمله می توان به رقیق کننده های خون که برای درمان بیماری قلبی تجویز می شوند، اشاره کرد.

ممکن است برای افراد مبتلا به دیابت مفید باشد
سیر و زنجبیل ممکن است به کاهش سطوح قند خون و بهبود نشانگرهای سلامت در افراد مبتلا به دیابت کمک کنند، به ویژه اگر به شکل مکمل مصرف شوند.

طی مطالعه ای در سال 2020 با حضور 103 شرکت کننده مبتلا به دیابت، این افراد برای 90 روز و به صورت روزانه 1.2 گرم مکمل زنجبیل مصرف کردند. گروهی که مکمل مصرف می کردند کاهش چشمگیر در سطوح قند خون و کلسترول کلی را نسبت به گروهی که دارونما دریافت می کردند، نشان دادند.

یک بررسی در سال 2018 شامل 10 مطالعه با کیفیت بالا نشان داد که مصرف مکمل های زنجبیل موجب افزایش کلسترول خوب شده و سطوح هموگلوبین A1c را کاهش می دهد. کاهش این مولکول نشان می دهد که سلامت فرد در حال بهبود است.

مطالعات نشان می دهد که مکمل های سیر نیز ممکن است برای افراد مبتلا به دیابت مفید باشند.

یک بررسی در سال 2018 شامل 33 مطالعه نشان داد که به طور کلی مکمل های سیر نسبت به دارونما در کاهش تری گلیسیرید، قند خون ناشتا، کلسترول کلی، کلسترول بد، و هموگلوبین A1c در افراد مبتلا به دیابت موثرتر بوده اند.

یک بررسی در سال 2017 شامل نه مطالعه با کیفیت بالا نشان داد افراد مبتلا به دیابت که روزانه مکمل های سیر در دوزهای 0.05 تا 1.5 گرم مصرف می کردند، کاهش چشمگیر در سطوح قند خون و چربی خون داشته اند.

اگر علاقمند به استفاده از مکمل های سیر و زنجبیل برای درمان دیابت یا سطوح بالای قند خون خود هستید، پیش از آغاز استفاده از آنها باید با پزشک خود مشورت کنید.

خواص ضد سرطانی بالقوه دارد
برخی شواهد نشان می دهد که یک رژیم غذایی سرشار از سیر و زنجبیل ممکن است به محافظت در برابر برخی انواع سرطان کمک کند. این ممکن است به دلیل تراکم بالای ترکیبات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی در آنها باشد که به محافظت در برابر آسیب سلولی کمک می کند.

به عنوان نمونه، نتایج برخی مطالعات جمعیتی نشان می دهد افرادی که سیر بیشتری در رژیم غذایی خود مصرف می کنند، احتمال کمتری دارد به سرطان کولورکتال مبتلا شوند.

مطالعه ای در سال 2020 با حضور 660 زن پورتوریکویی نشان داد مصرف زیاد سیر و پیاز با کاهش خطر سرطان پستان مرتبط بوده است.

مطالعات همچنین نشان داده اند که مصرف سیر با کاهش خطر سرطان ریه و سرطان معده مرتبط است.

از سوی دیگر، مطالعات آزمایشگاهی و با حضور سوژه های حیوانی نشان داده اند که زنجبیل دارای آثار ضد سرطانی علیه انواع مختلف سلول های سرطانی از جمله موارد زیر است:

- سلول های سرطانی پانکراس
- سلول های سرطانی پروستات
- سلول های سرطانی پستان

اگرچه این نتایج جالب توجه هستند اما زنجبیل و سیر نمی توانند جایگزین درمان سرطان شوند. اگر به سرطان مبتلا هستید، بدون مشورت با پزشک خود از مکمل های زنجبیل و سیر استفاده نکنید.

ممکن است واکنش ایمنی سالم را تقویت کند
سیر و زنجبیل خواص ضد التهابی، آنتی اکسیدانی، ضد ویروسی، و ضد میکروبی قوی دارند. از این رو، افزودن آنها به رژیم غذایی ممکن است به حفظ سلامت سیستم ایمنی بدن کمک کند.

سیر حاوی ترکیباتی مانند آلیسین و دی آلیل سولفید است که ممکن است به تقویت فعالیت سلول های ایمنی و مهار بیان پروتئین های التهابی مانند اینترلوکین-1 بتا و فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا کمک کند.

همچنین، آنها ممکن است تولید مولکول های آسیب‌رسان را با سرکوب آنزیم هایی خاص کاهش دهند.

زنجبیل ممکن است با مهار تولید پروتئین های التهاب‌زا مانند فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا و اینترلوکین-8 توسط سلول ها به تقویت سلامت ایمنی کمک کند.

طی مطالعه ای در سال 2019 با حضور 70 شرکت کننده مبتلا به آرتریت روماتوئید، این افراد روزانه و برای 12 هفته 1.5 گرم پودر زنجبیل مصرف کردند. پژوهشگران دریافتند که پودر زنجبیل بیان ژن هایی که به پیشگیری از واکنش خودایمنی کمک می کنند را افزایش داده است. همچنین، کاهش بیان ژن های التهاب‌زا مشاهده شد.

سیر و زنجبیل خواص ضد ویروسی و ضد باکتری قوی را علیه انواع مختلفی از عوامل بیماری‌زا از جمله آنفلوآنزا و عفونت های تنفسی ارائه می کنند.

افزون بر این، شواهد محدود نشان می دهد که مصرف مکمل عصاره سیر کهنه ممکن است به بهبود عملکرد سلول های ایمنی و کاهش شدت علائم سرماخوردگی و آنفلوآنزا کمک کند. با این وجود، به انجام پژوهش های بیشتر در این زمینه نیاز است.

منبع: بهداشت نیوز