گفت‌وگو با بهار بدیعی، دانش‌آموز 15ساله زاهدانی که نایب‌ قهرمان مچ‌ اندازی آسیا شد

می‌خواهم قوی‌ترین زن جهان شوم

بهار بدیعی در عکس‌هایی که این اواخر از مسابقات مچ‌اندازی قهرمانی آسیا منتشر شد، سن‌و‌سال‌دارتر نشان می‌داد ولی او یک دانش‌آموز 15ساله و یک دانش‌آموز دوره متوسطه اول است که مهر امسال وارد کلاس نهم می‌شود.
کد خبر: ۱۳۳۷۰۳۲

او امسال را که تمام کند، قصد دارد در دبیرستان، رشته علوم تجربی بخواند و پس از آن در دانشگاه وارد رشته دندانپزشکی شود. با این حال علاقه جدی او علاوه‌بر تحصیل، ‌ورزش است. آن‌هم رشته‌های قدرتی همچون بدنسازی،‌ پاورلیفتینگ و مچ‌ اندازی.

بهار یک ماه نیست که در مسابقات قهرمانی آسیا در رشته مچ‌ اندازی دو مدال نقره کسب کرده و دختری شده است با دو دست قدرتمند سیمین. او اما نمی‌خواهد در همین نقطه متوقف بماند بلکه قصد دارد قوی‌ترین زن جهان شود و چه چیز بهتر از این‌که آدم‌ها با عشق و علاقه، ‌رد رویاهایشان را بگیرند و جلو بروند.

عکسی که از شما حین مچ‌ انداختن با ورزشکار قزاقستانی منتشر شد تلاش شما برای پیروزی را به‌خوبی نشان می‌دهد اما از او شکست خوردید و مدال نقره گرفتید. چرا؟

این ورزشکار یک سال از من بزرگ‌تر بود و دست‌های قدرتمندی هم داشت. من به قدرت دست راستم ایمان دارم ولی به‌هرحال در رقابت دست راست از او شکست خوردم. به دست چپم هم اعتقاد دارم ولی این را هم می‌پذیرم که علت شکستم از حریف قزاقستانی ضعف دست چپم بود.

چرا دست چپ‌تان ضعیف است؟

قبل از این‌که وارد رشته مچ‌ اندازی شوم کونگ‌فو کار می‌کردم و دست چپم دچار آسیب‌دیدگی جزئی شد. از آن به بعد همیشه می‌ترسم برای این دستم اتفاقی بیفتد.

چطور از کونگ‌فو به مچ‌اندازی رسیدید؟

من از 10سالگی کونگ‌فو کار می‌کردم و سه سال بود که مشغول این ورزش رزمی بودم. یک روز در باشگاه اعلام کردند قرار است مسابقات مچ‌اندازی برگزار شود، من هم ثبت‌نام کردم. آن موقع حدودا 13 سالم بود که در مسابقات مچ‌اندازی قهرمانی شرق کشور درحالی‌که با رده سنی بالاتر از خودم مسابقه می‌دادم،‌ مدال طلا کسب کردم.

رشته مچ‌اندازی با کونگ‌فو سنخیت داشت؟

نه، چون کونگ‌فو یک ورزش سرعتی است و مچ‌اندازی یک رشته قدرتی. برای همین مجبور شدم کونگ‌فو را کنار بگذارم و سراغ پاورلیفتینگ بروم. بدنسازی را هم که از همان ابتدا دنبال می‌کردم.

این‌که زنان و دختران در کشور ما سراغ رشته‌های قدرتی مثل پاورلیفتینگ یا وزنه‌برداری بروند هنوز برای عده‌ای جا نیفتاده و همچنان به این ورزش‌ها نگاه سنتی می‌شود. در مورد شما هم همین طور است؟

بله، خیلی زیاد. البته بیشتر از این‌که این حرف‌ها را به من بگویند به مادرم می‌زنند. مثلا می‌گویند این دختر دیگر نمی‌تواند ازدواج کند یا بچه‌دار شود. ولی من به این حرف‌ها اهمیت نمی‌دهم و هدفم را دنبال می‌کنم.

واکنش خانواده‌تان به این حرف‌ها چیست؟

پدر و مادرم حامی اصلی من هستند و با این‌که مادرم به رشته ورزشی‌ام علاقه ندارد ولی چون علاقه مرا می‌بیند،‌ حمایتم می‌کند. پدرم هم در سال‌های گذشته وزنه‌برداری کار می‌کرد و ژن قدرت و علاقه به ورزش‌های قدرتی از او به من رسیده است.

در مچ‌اندازی در چه وزنی کار می‌کنید؟

در وزن 70 کیلوگرم. قبل از مسابقات آسیایی وزن من 74 کیلو بود اما چون در این رسته وزن بالای 70 کیلوگرم، اپن محسوب می‌شود و افراد با هر وزنی می‌توانند شرکت کنند،‌ من چهار کیلو وزن کم کردم تا با هم‌وزن‌های خودم مسابقه دهم.

کسانی که وزن بیشتری دارند لزوما قدرت بیشتری هم دارند؟

بله در ورزش‌های قدرتی این‌طور است و با بالارفتن وزن، حجم عضلات هم بیشتر می‌شود و در نتیجه قدرت افزایش می‌یابد. اگر دقت کنید همه ورزشکارانی که پاورلیفتینگ کار می‌کنند، اضافه وزن دارند و صاحب هیکل‌های تنومندی هستند.

برای یک بانوی ورزشکار پاورلیفتینگ و فعال در رشته مچ‌اندازی آیا در استان سیستان و بلوچستان امکانات کافی وجود دارد؟

برای پاورلیفتینگ و بدنسازی بله،‌ سالن‌ها و مربی‌های خوبی وجود دارد ولی برای مچ‌اندازی از نظر مربی در مضیقه هستیم به طوری که برای یادگیری تکنیک‌های این رشته در خارج از استان آموزش دیدم.

یعنی مربی ندارید؟ این که خیلی سخت است.

کسانی که دارای گواهینامه‌های مربیگری و دوره‌های آموزشی را گذرانده باشند در استان ما نیستند و این کار را خیلی سخت می‌کند، چون هم سختی‌های رفت و آمد به خارج استان مطرح است و هم هزینه‌هایی که ورزشکاران برای استفاده از آموزش‌ها باید تقبل کنند.

مهم ترین تکنیک‌های مچ‌ اندازی چیست؟

مچ‌اندازی دارای دو تکنیک است که البته هرکدام هزاران ریزه کاری دارد. این تکنیک‌ها شامل هوک و تاپ رول است. هوک، رایج‌ترین حرکت در مچ زنی است و به طور خلاصه یعنی چرخاندن و پیچاندن مچ تا جای ممکن، قرار دادن بدن تا بالای بازو، نزدیک کردن بازو به بدن و سپس فشار آوردن به دست حریف با قدرت بازو و بدن.

تکنیک دیگر تاپ رول است که در آن مچ را گرد می‌کنیم و در طول مسابقه به طور مداوم دست حریف را اولا به سمت خود می‌کشیم و دوما سعی می‌کنیم از دست حریف بالا برویم. در تکنیک تاپ رول در واقع به‌جای زور زدن زیاد از روش اهرم استفاده می‌کنیم.

در مچ‌اندازی روش پرس هم بسیار مهم است. در این روش کاری می‌کنیم تا کف دست حریف به سمت سقف قرار بگیرد و آن وقت بدن خود را بالای بازو می‌آوریم و دست حریف را با فشار بالاتنه و بازو به سمت پایین فشار می‌دهیم.

برای این که یک مچ‌انداز خوب باشیم به طوری که به مرحله قهرمانی آسیا یا جهان برسیم، باید چه کارهایی کنیم؟

کسانی که مچ‌اندازی می‌کنند حتما باید بدنسازی هم کار کنند. اگر کسی علاقه داشت برای شروع کار می‌تواند با یک تکه کش، ‌تکنیک‌های کار را تمرین کند تا قدرتی شود. همچنین باید روی کل عضلات دست از جمله پشت بازو و جلو بازو و به‌خصوص پنجه دست و مچ کار کرد. قدرت پنجه دست خیلی مهم است و اگر پنجه‌های من قوی نبود، نمی‌توانستم در مسابقات موفق شوم.

تا به حال در چند مسابقه مدال کسب کرده‌اید؟

به جز مدال طلای قهرمانی شرق کشور که در 13سالگی به دست آوردم امسال هم در مسابقات کشوری از هر دو دست طلا گرفتم و عضو تیم ملی شدم. در مسابقات قهرمانی آسیا در قزاقستان هم که در دست چپ و راست دو مدال نقره به دست آوردم.

به نظر شما در مچ‌اندازی بیشتر زور مهم است یا تکنیک؟

اول تکنیک، بعد سرعت و سپس قدرت.

برای این که یک حریف را شکست بدهید چقدر زمان نیاز دارید؟

بستگی به قدرت حریف دارد. شکست برخی حریفان حدود یک دقیقه طول می‌کشد اما برخی دیگر را اگر قدرتی و سرعتی کار کنی،‌ می‌توانی در حد صدم ثانیه شکست بدهی.

آیا برای شوخی هم که شده با اعضای خانواده و فامیل مچ می‌اندازید؟

بله مچ می‌اندازم، همیشه هم برنده می‌شوم. زمانی که مشغول یادگیری تکنیک‌های کار بودم همیشه با پدرم تمرین می‌کردم که همیشه مچش را می‌خواباندم.

شما در طول این گفت‌وگو چند بار از هدفتان گفتید. مهم‌ترین هدف ورزشی شما چیست؟

قهرمان جهان شدن و این که به عنوان قوی‌ترین زن جهان شناخته‌شوم، هدف اصلی من است. الان قوی‌ترین زن جهان یک خانم کانادایی است که در رشته پاورلیفتینگ کار می‌کند.

با چه رکوردی؟

280 کیلو.

فکر می‌کنید، موفق به شکستن رکورد او می‌شوید؟

رکورد من الان 160 کیلوگرم است و فکر می‌کنم به سن این خانم که (بالای 20 سال است) برسم رکوردش را می‌شکنم. حتی گاهی وقت‌ها فکر می‌کنم قبل از 20سالگی هم موفق به این کار می‌شوم.

مریم خباز - جامعه / روزنامه جام جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها