نظام دوست: از اینکه نقش «مامان نیاز» به من پیشنهاد شد ناراحت شدم/ کرونا را جدی بگیرید

 

 

قبل از هر چیز سوالاتم را با بازی شما در مجموعه «بچه محل» آغاز می کنم. چه شد که به این تصمیم رسیدید و بازی در نقش «مامان نیاز» را قبول کردید؟
۵ سال پیش زمانیکه نقش «مامان نیاز» را به من پیشنهاد دادند، نه تنها تعجب کردم بلکه ناراحت هم شدم. به این خاطر که سن این نقش چیز حدود ۸۰ سال بود و من ناراحت شدم از اینکه وقتی ما بازیگرانی در این سن داریم که توان بازی هم دارند، چرا برای این نقش با من تماس گرفتند! این ناراحتی را به صاحبان این مجموعه انتقال دادم و آنها جواب دادند که چون این نقش فانتزی است، ما دوست داشتیم شما آن را بازی کنی! بعد هم گفتند که حالا برو بیشتر فکرهایت را بکن و من گفتم به یک شرط حاضر به قبول این نقش هستم که برایم تست گریم و لباس بگذارید! در نهایت وقتی خودم را در آیینه با آن لباس و آن گریم دیدم، عاشق «مامان نیاز» شدم و الان ۵ سال است که همچنان عاشقش هستم.
چرا! مگر این شخصیت چه ویژگی هایی دارد؟
سالها با این نقش زندگی کردم و راستش را بخواهید روی «مامان نیاز» و این مجموعه تعصب دارم. «مامان نیاز» یک مادر اصیل ایرانی است. مهربان و در عین حال گاهی بداخلاق می شود و واجد تمام ویژگی های یک مادر تمام عیار ایرانی است.
فكر می‌كنید فیلم ها یا مجموعه های تلویزیونی كه در ارتباط با كودكان ساخته می‌شوند استانداردهای لازم را دارند یا خیر؟
بله، با وجود محدودیت هایی که داریم، اما در بسیاری از کارهایی که برای کودکان ساخته می شود استانداردهای لازم وجود دارد و خیلی از فعالان این حوزه واقعا دغدغه مند هستند. منتها مشکل جامعه ما این است که آنطور که باید به کارهای حوزه کودکان و نوجوانان و دغدغه مندانش بها داده نمی شود! کار کودک و نوجوان در ایران مظلوم است و کمتر سرمایه گذاری ریسک سرمایه گذاری در این حوزه را می کند. در صورتیکه کودکان به عنوان آینده سازان کشور مهمترین رکن یک جامعه محسوب می شوند. امیدوارم متولیان امر به این آگاهی برسند که حداقل یک سینما را به طور کل به پخش آثار کودک اختصاص دهند یا شبکه ای تلویزیونی را مختص به کودکان تاسیس کنند و همچنین به هنرمندانی که در این حوزه فعالیت می کنند جدی تر نگاه کنند. باعث تاسف است که بعضی ها تصور می کنند کسانیکه در این حوزه بازی می کنند توانایی کار در حوزه های دیگر را ندارند و این در حالی است که بسیاری از بزرگان بازیگری مانند اکبر عبدی، حمید جبلی، ایرج طهماسب، آتیلا پسیانی و... کارشان را با حوزه کودک شروع کردند.
استقبال کودکان از این مجموعه چطور بوده؟
ای کاش می توانستم تمام کامنت ها و بازخوردهایی که از سمت کودکان و حتی بزرگترها می گیرم را برایتان بازگو کنم. خیلی برایم ارزشمند است وقتی پدربزرگ ها، مادربزرگ ها و حتی خانم هایی که اصلا بچه ندارند به من می گویند; به انتظار تماشای برنامه شما پای تلویزیون می نشینیم. خدا را شاکرم که در این روزگار پر درد، مردم باز هم زحمات و خلاقیت تیم «بچه محل» را می بینند. ما در این برنامه حجت را تمام کردیم. یعنی اگر شبکه ای مختص به کودکان داشتیم یا ساعت پخش برنامه مان را در ساعت پربیننده قرار می دادند بسیار بیشتر از اینها مخاطب داشتیم. نویسنده این کار، محمد درویشعلی پور هر قسمت از این مجموعه را متفاوت از دیگری و به قدری پربار نوشته که آدم از تمایش لذت می برد و همینطور تک تک عوامل گروه که نسبت به حوزه کودک عشق و اشراف کامل دارند. همین عشق بود که در این روزهای کرونایی باعث شد با تمام انرژی سر کار حاضر شویم. تمام خطرات را به جان خریدیم و جلوی دوربین بدون ماسک بازی کردیم. البته در پشت دوربین همه ماسک می زدند و نکات بهداشتی را رعایت می کردند، اما جلوی دوربین واقعا امکانش نبود.
در این دوران کرونا چه می کنید؟ 
در وهله اول از تمام مردم تقاضا می کنم که کرونا را بیشتر جدی بگیرند و نکات بهداشتی را رعایت کنند. دیده ام کسانی را که وقتی دچار این بیماری شده اند چه شرایط سختی را پشت سر گذاشتند و امیدوارم این روزها برای تمام دنیا زودتر بگذرد. من هم تا آخر آبان مشغول بازی در پروژه «بچه محل» هستم. ضمن اینکه الان در جشنواره فیلم کودک و نوجوان که به صورت آنلاین در حال برگزاری است فیلم «بازیگوش ها» به کارگردانی نادره ترکمانی را دارم که بسیار شیرین و تماشایی است. البته امسال چند پروژه تلویزیونی و سینمایی به من پیشنهاد شد که به دلیل تداخلی که با بازی در مجموعه «بچه محل» داشت، آنها را رد کردم. فیلم «ورود و خروج ممنوع» به کارگردانی امید آقایی و تهیه کنندگی مرتضی شایسته و فیلم «آپاچی» به کارگردانی آرش معیریان را هم آماده برای اکران دارم.