«مامان بزرگ چرا با ما بیرون نمیایی؟ چرا این‌قدر بی‌حوصله‌ای؟»، «اگر پیر‌شم تنها می‌مونم. این منو می‌ترسونه»، «مامان هیچ کاری نمی‌شه برای مامان‌بزرگ کرد که بهانه‌گیری نکنه؟»، «پدرم به‌تازگی فوت کرده و مادرم تنها زندگی می‌کنه، دائم نگران تنهایی او هستم» و... .
کد خبر: ۱۲۳۰۹۸۱

این گفت‌وگو‌ها برای خانواده‌هایی که با پدر یا مادر سالمند خود زندگی می‌کنند بسیار آشناست. در چنین شرایطی بسیار پیش می‌آید که اعضای جوان‌تر خانواده دلشان خواسته برای ساعتی مامان‌بزرگ و بابابزرگ در خانه‌شان نباشد. از طرفی فرزندان نیز همیشه نگران والدین تنها و سالمند خودشان هستند که چه می‌کنند و کجا می‌روند، ای کاش جایی بود که می‌شد ساعتی را آنجا بگذرانند. ولی این داستان، روی دیگری هم دارد و آن توجه به نیازهای خود سالمند است.
این که گمان کنیم سالمندان عمر خود را کرده‌اند و دیگر کاری از دست‌شان برنمی‌آید، تصوری نادرست است. بسیاری از هنرها و فنون هستند که فرصت یادگیری آنها در طول زندگی فراهم نشده است و در میانسالی و سالمندی می‌توان آنها را فرا گرفت و از این فراگیری لذت برد‌. در واقع سال‌های تنهایی و دوری از فرزندان می‌تواند فرصتی باشد برای یادگیری مهارت‌ها و هنرهایی که آرزویش را داشته‌اند. حتی این سؤالات ممکن است به ذهن فرزندان نیز خطور کند که برای پدر و مادرمان چه کارهایی می‌توانیم انجام دهیم که هم خودمان راحت باشیم و هم روحیه شاد آنها را حفظ کنیم؟ این دغدغه‌ها در کشورهای توسعه‌یافته و پیشرفته بسیار مورد توجه قرار گرفته و مراکزی برای کمک به رشد این گروه از جامعه تاسیس شده است. مسؤولان ما نیز باید توجه بیشتری را به جمعیت سالمند جامعه معطوف کنند، به‌ویژه آن‌که جمعیت ما رو به پیری است. خوشبختانه در ایران نیز چنین مراکزی درحال پا گرفتن است، اما نیاز به گسترش و بالندگی بیشتری با جذب سرمایه‌گذاری بیشتر در این حوزه دارد‌. تاسیس مکان‌هایی تحت عنوان «مهد بزرگسال» یا «پاتوق سالمندی» که کارکردی متفاوت از خانه سالمندان دارد، می‌تواند به سالمندان کمک کند تا کارآمد شوند و گمان نکنند کاری نمی‌توانند بکنند و منتظر مرگ باشند. فرد میانسال و سالمند در چنین مکانی می‌تواند سرویس‌های متفاوت بگیرد. ورزش کند،‌ فیزیوتراپی شود، کاردرمانگر عملکرد او را بهتر کند، روان‌شناس آماده مشاوره دادن به اوست، از نظر پزشکی نیز چک می‌شود و... .
به این ترتیب می‌توان دوره سالمندی را با وجود چنین مراکزی، وقت زندگی دانست؛ یک زندگی جدید که با شادی‌ها و توانمندی‌های خودش شروع می‌شود. نباید نگران تنهایی سالمندمان باشیم و ناگزیر از این که نمی‌تواند ما را همراهی کند،‌ برنامه‌مان را لغو کنیم یا به اصرار، او را همراه ببریم. با کمک این مراکز، سالمند می‌تواند زمانش را به آموزش بگذراند و دیگر اعضای خانواده از برنامه‌شان با خیال راحت لذت ببرند.

لیلا کامرانی

کارشناس ارشد روان‌شناسی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها