وب گردی ها چقدر امن است؟

این قابلیت در مرورگر کروم، حالت ناشناس (Incognito Mode) نام گرفت و اپرا، سافاری و فایرفاکس نیز آن را وبگردی خصوصی (Private Browsing) نامیدند.

در صورتی که مرورگر به این حالت برده شود، ساختار صفحه خالی و زبانه‌های صفحه به رنگ تیره در می‌آید و در بالای هر صفحه نیز یک آیکون به شکل فردی نقاب‌دار ظاهر می‌شود.

همه اینها سبب می‌شود کاربر احساس کند تجربه وبگردی‌اش کاملا ناشناس و بدون برجا گذاشتن هر نوع ردی صورت می‌گیرد.

پژوهشگران دانشگاه شیکاگو و نیز دانشگاه لایبنیز هانوفر به این نتیجه رسیدند بسیاری از کاربران بر این باورند که وبگردی در حالت خصوصی از آنها در برابر بدافزارها، تبلیغات مزاحم، اسکریپت‌های ردیابی‌کننده فعالیت‌ها و نیز پایش از طرف شرکت ارائه‌دهنده خط اینترنت (ISP) مصون می‌دارد، اما بسیاری از این باورها درست نیست. بیایید ببینیم وبگردی خصوصی دقیقا چه مزایایی دارد؟

پنهان‌سازی کوکی‌ها

کوکی‌ها، داده‌های بسیار کوچک ذخیره‌شده در مرورگر هستند که به وب‌سایت‌ها امکان می‌دهند اطلاعات کاربران‌شان را رهگیری کنند.

به کمک همین کوکی‌ها می‌توانید پس از ورود به حساب کاربری‌تان، هر بار پس از باز‌کردن مرورگر و وب‌سایتی خاص، دیگر نیازی به وارد شدن به حساب‌تان نداشته باشید و به‌صورت پیش‌فرض در آن باشید. کوکی‌ها در برخی وب‌سایت‌ها تنظیماتی را که تعیین می‌کنید نظیر زبان یا تم مورد نظر کاربر بررسی می‌کنند.

وبگردی خصوصی سبب جلوگیری از ثبت داده‌های مربوط به سابقه وبگردی روی رایانه‌تان می‌شود.

وقتی یک پنجره خصوصی را باز می‌کنید، کوکی‌ها از پنجره اصلی (حالت غیرخصوصی) به پنجره خصوصی منتقل نمی‌شود. وقتی هم که پنجره وبگردی خصوصی را می‌بندید، همه کوکی‌های ایجاد شده طی بازه زمانی وبگردی با آن از بین می‌رود.

وب‌سایت‌ها بدون کوکی نمی‌توانند شما را شناسایی کنند. به همین دلیل، باز کردن یک‌پنجره جدید وبگردی خصوصی باید سبب شود که در اینترنت به‌عنوان یک کاربر جدید شناخته شوید، اما در عمل همیشه این‌طور نیست! وب‌سایت‌ها می‌توانند از روش‌های دیگری برای شناسایی هویت شما استفاده کنند. برای نمونه، آی‌پی شرکت ارائه‌دهنده خط اینترنت، نوع دستگاه مورد استفاده و نیز عادت‌های وبگردی شما (نظیر زمانی که معمولا این کار را انجام می‌دهید، وب‌سایت‌های محبوب و...) از جمله مواردی هستند که می‌توانند هویت کاربر را آشکار کنند.

حالت وبگردی خصوصی، هیچکدام از اینها را پنهان نمی‌کند. شرکت‌های بزرگ حوزه فناوری اطلاعات نظیر گوگل، انبوهی از اطلاعات درباره کاربران‌شان دارند و حتی در صورتی که در حساب کاربری‌تان در این شرکت‌ها ورود نکرده باشید باز هم ممکن است هویت‌تان را شناسایی کنند.

پس از این‌که پنجره وبگردی خصوصی را می‌بندید، اطلاعات مربوط به وب‌سایت‌هایی که دیده‌اید، گذرواژه‌ها و نیز عبارت‌هایی که وارد آن سایت کرده‌اید (مثل نام کاربری، شماره تلفن و...) برای آن پنجره از بین می‌رود. این به‌آن معناست که اگر فرد از همان رایانه استفاده کند و مرورگرتان را باز کند، نمی‌تواند از سابقه وبگردی‌تان در پنجره خصوصی، گذرواژه‌ها و عبارت‌های وارد شده‌تان آگاه شود.

اما اگر در حالت وبگردی خصوصی، یک‌وب‌سایت را به فهرست بوکمارک مرورگر اضافه کنید، آن وب‌سایت در صفحه معمولی مرورگر نیز قابل مشاهده خواهد بود. همچنین فایل‌هایی که در بازه وبگردی خصوصی دانلود کرده‌اید نیز پس از بستن پنجره همچنان در رایانه در دسترس خواهد بود و پاک نمی‌شود.

شرکت‌های ارائه‌دهنده خط اینترنت شما را می‌بینند

شاید فکر کنید که سابقه وبگردی‌تان در پنجره ناشناس از دید شرکت ارائه‌دهنده خط اینترنت هم در امان می‌ماند، اما این‌طور نیست! این شرکت‌ها می‌توانند فارغ از این‌که از حالت معمول یا ناشناس برای وبگردی استفاده کرده باشید، از سابقه وبگردی‌تان آگاه شوند.

شرکت‌های ارائه‌دهنده خط اینترنت از توانایی کنترل ترافیک داده در سطح شبکه برخوردارند و به همین دلیل می‌توانند سابقه وبگردی‌تان را مشاهده کنند. برخی از شرکت‌های ارائه‌دهنده خط اینترنت در سراسر دنیا این اطلاعات را در اختیار موسسات تبلیغاتی قرار می‌دهند تا آنها نیز از این داده‌ها برای شناسایی مخاطبان مناسب برای آگهی‌های خود استفاده کنند. برای در امان ماندن از این مساله می‌توانید از شبکه‌های خصوصی مجازی استفاده کنید، اما خود همین شبکه‌های خصوصی مجازی نیز ممکن است داده‌هایتان را جمع‌آوری و به شرکت‌های دیگر بفروشند.

جام جم- صالح سپهری‌ فر