آملی لاریجانی: هیچ‌گاه از متخلف حمایت نکرده‌ام

آملی لاریجانی در بخشی از این نامه آورده است: گفته‌اید «فلانی می‌گوید اگر این کار را نکنید نجف می‌روم ! خوب بروید. آیا با رفتن شما قم به هم می‌خورد؟ شما در قم بودنتان هم خیلی موّثر نبود، چه رسد که به نجف بروید. رئیس دفتری که 10 سال، جای مهمی را اداره کرده دستگیر می‌شود، بعد اعتراض می‌کنید که چرا گرفتید؟! به اسم مدرسه علمیه، کاخ ساختید! آیا ارث پدرت بود، از کجا آوردی ساختی؟»
رئیس مجمع تشخیص مصلحت افزوده است: اولاً بنده هیچ‌گاه نگفته‌ام اگر فلانی را دستگیر کنید نجف می‌روم. این دروغی است که عده‌ای شایعه کرده‌اند و دفتر بنده هم رسما آن را تکذیب کرده است، حال شما چه انگیزه‌ای دارید که این دروغ را تکرار می‌کنید؟
در ادامه این نامه آمده است: بنده هیچ گاه از هیچ فرد متخلف یا فاسدی حمایت نکرده و نخواهم کرد. اگر معاون اجرایی حوزه ریاست مرتکب جرم یا فسادی شده، تعقیب و رسیدگی عادلانه به جرم او، طبق قاعده و وظیفه دستگاه قضایی است و مسلم است که بنده هم قائل به استثنا در این جهت نیستم.
آملی لاریجانی افزوده است: جناب یزدی، بنده طلبه‌ای بیش نیستم و هیچ‌گاه ادعا نکرده‌ام که وجودم چه در قم و چه در هر جای دیگری، «خیلی موثر»است. گرچه شخصیت‌هایی همچون رهبر معظم انقلاب و برخی مراجع بزرگوار، بارها و بارها در مورد این فقیر کلماتی به‌کار برده‌اند که از نقل آنها استحیا می‌کنم، چون خود را لایق آنها نمی‌دانم. تاثیر بنده همین است که هست: سالیانی برای عده‌ای در حوزه و دانشگاه تدریس کرده‌ام، آثاری را هم پدید آورده‌ام. میزان تاثیر آن هم در حد خود، یک امر واقعی است، نه با خواست بنده بیشتر می‌شود و نه با توهین و تحقیر شما کمتر. اما شما در عرصه تحقیق و پژوهش‌های علمی چه کرده‌اید؟ آیا جز با صدای بلند و داد و قال، به مسئولان و بزرگان توهین کردن و افترا زدن و تحقیر کردن، کار دیگری هم کرده‌اید؟
آملی لاریجانی افزوده است: گفته‌اید «رئیس دفتری که 10 سال، جای مهمی را اداره کرده و دستگیر می‌شود، بعد اعتراض می‌کند که چرا گرفتید.»
در همین یک جمله دو خلاف واقع گفته اید: اولاً شخصی که دستگیر شده رئیس دفتر اینجانب نبوده. رئیس دفتر بنده، آقای خلفی بود که در سلامت نفس و تقوا و فضل، در میان خاص و عام و در قوه قضاییه مشهور بوده و هست. آن آقا که اشاره کرده‌اید مسئول یکی از ده‌ها زیرمجموعه حوزه ریاست، به‌عنوان معاونت اجرایی حوزه ریاست بود. وی در واقع یکی از معاونت‌های آقای خلفی بود و نه رئیس دفتر بنده.
ثانیاً اینجانب هیچ‌گاه اعتراض نکرده‌ام که چرا گرفته‌اید، دستگاه قضایی خود باید بگوید. سخن بر سر فضاسازی‌های رسانه‌ای است. همه این فضاسازی‌ها نشان از آن دارد که یک پروژه بزرگ‌تری در پس این القائات نهفته است و آن تخریب اینجانب و شاید هم تخریب‌های دیگر. مساله همین است. و الا بنده سینه‌ام خزانه الاسرار اتهامات مجموعه‌ای از معاونان، قائم مقامان و آقازاده‌های مسئولان و شخصیت‌هاست و ظاهراً امروز هم هزینه ایستادگی در رسیدگی به آنها را می‌پردازم.
در ادامه نامه آملی لاریجانی آمده است:رابعاً گفته‌اید «به اسم مدرسه علمیه، کاخ ساختند! آیا ارث پدرت بود، از کجا آوردی ساختی.»
حالا جناب آقای یزدی بفرمایید استناد ساخت این مدرسه به بنده چیست ؟ می‌فرمایید «از کجا آوردی ساختی» آقای عزیز اول استناد ساخت مدرسه به بنده را ثابت کن، بعد بپرس از کجا آوردی.
ثانیاً مساجد و مدارس علمیه همیشه بانیانی دارد که مساعدت می‌کنند، چه اتفاق خاصی در این مورد افتاده است که آن همه مدارس علمیه از پاسخگویی به این سوال مستثنا هستند و این مدرسه باید پاسخگو باشد.
با لحنی بی‌ادبانه گفته‌اید «آیا ارث پدرت بود»، می‌گویم نخیر ارث پدرم نبود ! مگر این همه مدارس دیگر در قم و سطح کشور ساخته می‌شود ارث پدرشان است؟ مگر همین ساختمان‌هایی که حضرتعالی از آنها استفاده می‌کنید، از ارث پدرتان ساخته شده است؟ آخر این چه فهمی است و چه استدلالی؟!