«قدیس» را در نقد شاملو ساختم، نه تقدیس او!

به گزارش جام‌جم، حسین لامعی در اینستاگرام خود نوشت: فراموش نکنید نسخه اصلی مستند هم در کلّیت، «نقد» ِ احمد شاملوست، نه ستایشِ او. هرچند علاقه‌مندان شاملو هم در آن نسخه مقابل دوربین آمده‌اند و سخن رانده‌اند، اما در کل آنچه می‌بینید، جهانی از «نقد» است. من، هیچ‌گاه «بت» نساختم و هیچ‌گاه «بت» نپرستیدم.
کارگران قدیس البته اشاره‌ای به رسانه‌های بیگانه و تلاش‌هایشان برای سوء استفاده از این ماجرا هم کرد و در متن دیگری نوشت: رسانه‌های فارسی‌زبان داخلی و خارجی ول کن نیستند. دائما تماس برای مصاحبه. اما در چه زمینه‌ای؟ در مورد خود مستند؟ خیر! در مورد حواشی پیش‌آمده.
بگذارید یک چیز را بگویم. متن معترضانه‌ام در مورد سانسور ۲۷ دقیقه‌ای مستندم را همه رسانه‌های اصلاح‌طلب و فارسی‌زبان داخلی و خارجی تیتر کردند و آب و تاب دادند.
ولی متن جدیدم (در مورد این‌که نسخه کامل مستندقدیس ۷۳ دقیقه‌ای که اکنون در سایت‌های مستقل و شبکه‌های اجتماعی منتشر شده را از جانم بیشتر دوست دارم و با تمام قدرت پایش ایستاده‌ام) را آن رسانه‌ها‌ تیتر نکردند.
خوب، طبیعی است، می‌دانستم دنبالش هم نبودم. می‌خواهم چیز دیگری بگویم.
این‌که آن رسانه‌ها از من فقط می‌خواهند به علی فروغی مدیر شبکه سه بد و بیراه بگویم تا تیتر کنند.
من هم در جواب می‌گویم: شرمنده من بازیچه و مهره نیستم.
اگر هم پریشب داد زدم، چون دردم گرفت. راستش تصورش را نمی‌کردم، چون آن بازتاب جهانی داشته باشد معنی بازتاب جهانی است، اما فقط یک چیز است.
این‌که خشم این افراد از شخصی به نام فروغی بیشتر و پررنگ‌تر از عشق شان نسبت به احمد شاملوست! یعنی حاضرند با منی که شاملو را نقد کرده‌ام یکی شوند برای زدن مخالف خود.
مشکلی نیست. این هم راهی است.
به راه خود ادامه دهید.
اما من آدم این راه نیستم.
جذاب از هر روز تیترشدن، اما از چه طریق؟ از طریق بلندگو و شیپورچی یک جریان شدن؟ از طریق خود نبودن؟! از طریق خودفروشی؟!