دیپلماسی اقتصادی و ظرفیت‌های اصناف

براساس آمار حدود سه میلیون واحد صنفی در کشور فعالیت می‌کنند. در ۶۶۰ هزار واحد صنفی تولیدی کشور، به دلیل نبود آموزش‌های مناسب، عدم شناخت فنون روز بازاریابی و به‌کارگیری قابلیت‌های رسانه‌های مجازی و مواردی از این دست، زنجیره یکپارچه تامین به نحو مطلوب برقرار نشده و در حالی که با توجه به تحریم‌های نفتی سیاست گذاری‌های کلان کشور بایستی به سمت تولید صادرات محوررفته و تقویت صنایع کوچک و متوسط در دستور کار متولیان امر قرار بگیرد، با یک سردرگمی مزمن جهت برنامه‌ریزی در این حوزه مواجهیم.
فناوری اطلاعات و ارتباطات موجب شده است بستر مناسبی برای تعاملات و ارتباطات در سطح دولت و ملت به خصوص در حوزه‌های اقتصادی به وجود آید. این فناوری به عنوان یک مولفه قدرت، ابزاری است که می‌تواند فرصت‌آفرین باشد و در عین حال عدم به‌کارگیری آن تهدید‌زاست. متاسفانه علی رغم تاثیر عمیق این فناوری و رسانه‌های اجتماعی نوین، سهم درآمدزایی اصناف کشور از این فرصت بسیار پایین است.
چین به عنوان پیشرو در این حوزه توانسته است به ایجاد ارزش افزوده برای کالاهای تولیدی توسط اصناف به‌خصوص در سطح خرد و متوسط بپردازد. و برای محصولات چینی با پلت فرم‌هایی از قبیل ALIBABA و درگاه پرداخت ALI PAY ارزش افزوده بالایی ایجاد کند. در سطح بازارهای منطقه‌ای نیز حتی کشورهای کنیا و نیجریه در آفریقا توانسته‌اند ضمن فروش محصولات برندهای جهانی برای کالاهای ملی خود با پرتال‌هایی از قبیل Jumia و Kilimall بازار فروش ایجاد کنند. اما در حوزه اصناف ایران، اتحادیه‌های صنفی و نهادهایی از قبیل اتاق اصناف ایران و وزارت صمت در بازار داخل نیز نتوانسته‌اند از فرصت‌های شبکه‌های اجتماعی برای رونق اصناف به خصوص در حوزه تولید بهره‌برداری کنند و با یک نگاه سنتی حتی گسترش آن را رقیبی برای خود می‌بینند.
انجمن صنفی کسب و کار اینترنتی، سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور و اتحادیه کشوری کسب و کارهای مجازی سه مجموعه تصمیم‌ساز و مرتبط در این حوزه هستند. از آنجا که اتاق اصناف ایران در کمیسیون اجتماعی و دولت الکترونیک، شورای عالی صادرات و کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی نماینده دارد، انتظار می‌رود این نهاد مردمی با ظرفیت فعالیت 8000 اتحادیه صنفی در کشور یک برنامه جامع هدفمند، زمانبندی شده و عملیاتی برای توسعه دیپلماسی اقتصادی با استفاده از قابلیت‌های رسانه‌های مجازی ارائه کند. در این برنامه بایستی به سوالات ذیل پاسخ داده شود:
از قابلیت‌های شبکه‌های تخصصی اجتماعی کسب و کار بین‌المللی از قبیلLinkedin به چه صورت می‌توان برای شبکه‌سازی اصناف ایران در محیط بین‌الملل استفاده نمود ؟
با توجه به وجود پلت‌فرم‌های بین‌المللی متنوع برای سفارش و خرید با توجه به شرایط تحریم آیا می‌توان با این شبکه‌ها به یک مدل تعامل و همکاری رسید؟
در شرایط فعلی برای راه‌اندازی یک پلت‌فرم بومی اصناف ایران برای فروش محصولات در بازار بین‌المللی به‌خصوص در حوزه بازار مصرفی کشورهای منطقه که تقاضا برای محصولات ساخت ایران پتانسیل بالایی دارد چه اقدامی می‌توان کرد؟ راه‌حل‌های عضویت تولیدکنندگان، توزیع‌کنندگان و مشتریان جهت ثبت سفارش، ارسال سفارشات و روش‌های پرداخت چیست؟

محمد ولوی

بین الملل