سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
اما تاکنون برای پویش نجات میانرودان فقط حدود 170 هزار امضا جمع شده است، البته فعالان این پویش فقط توانستند در شش ماه نخست به طور جدی آن را تبلیغ کنند، زیرا بعد از گذشت این مدت، بسیاری از رسانهها دیگر اخبار مربوط به پویش نجات میانرودان را پوشش ندادند و در نتیجه مردم نتوانستند آن چنان که باید و شاید در جریان این طرح قرار گیرند.
اما علاوه بر همکاری نکردن رسانهها، عقیم ماندن این پویش دلایل دیگری نیز دارد، از جمله لابی دولت ترکیه در داخل و خارج از ایران و حمایت نشدن این طرح از سوی وزارت امور خارجه کشور. این در حالی است که وزارت امور خارجه ما میتواند از این پویش و اصولا هر طرح دیگری که هدف آن جلوگیری از سدسازیهای بیرویه ترکیه روی رودهای دجله و فرات است، در مذاکرات خود با این دولت استفاده کند؛ زیرا اگر پویش نجات میانرودان با حمایت وزارت امورخارجه و رسانههای داخلی و خارجی مواجه شود، میتوان از طریق افکار عمومی دنیا به دولت ترکیه فشار آورد تا از اقدامات ضد محیط زیستی خود دست بردارد.
اما حالا که این اتفاق نیفتاده است، روزبهروز بر نگرانی فعالان محیطزیست درباره آینده اقلیم سه کشور ایران، عراق و سوریه افزوده میشود. باید توجه داشت اکنون، گنجایش مخازن سدهایی که ترکیه روی دو رود دجله و فرات بنا کرده، بیش از 120 میلیارد مترمکعب برآورد میشود، که این مقدار، بیش از 5/2 برابر ظرفیت کل سدهایی است که در 50 سال اخیر در ایران ساخته شده است.
همچنین اگر دولت ترکیه یکهتازی خود در زمینه سدسازی را ادامه دهد، روزی به این قدرت میرسد که در صورت تمایل اجازه ندهد حتی یک قطره از آب دجله و فرات راهی سوریه و عراق شود و همین موضوع قدرت چانهزنی این کشور را در معادلات بینالمللی به شدت افزایش خواهد داد. البته هنوز هم دیر نشده و همچنان میتوان با فشار افکار عمومی جهان و با حمایت نهادها و رسانههای بینالمللی، جلوی این مساله را گرفت.
محمد درویش
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد