یادداشت

در باب حضور رئیس‌جمهور در دانشگاه

دستگاه آموزش عالی از اهمیت بسیار بالایی در کشور برخوردار است و گاهی اهمیت دانشگاه برابری می‌کند با بحث‌های امنیت ملی. بر همین اساس از رئیس‌جمهور به‌عنوان بالاترین مقام اجرایی کشور انتظار می‌رود به دانشگاهیان قول بدهد که به آموزش عالی اهمیت می‌دهد. این درحالی است که برداشت شخصی بنده به‌عنوان یک عضو هیات علمی این است که آنچنان که باید و شاید دولت به دانشگاه و آموزش عالی اهمیت نداده است.

کد خبر: ۱۱۷۰۰۰۰

رئیس‌جمهور همچنین باید مباحث فرهنگی را در آموزش عالی جدی بگیرد و نیز به مبحث نشاط و امیدآفرینی در دانشگاه توجه ویژه‌ای داشته باشد. نشاط در دانشگاه تا حد زیادی از بین رفته و ناامیدی که به‌دلیل رکود و سوءکارکرد دستگاه‌ها ایجاد شده، غالباً دامن دانشگاه را هم گرفته و دانشگاهیان تصور می‌کنند آینده‌ای ندارند. این فضا را باید شکست و ایجاد امید کرد و وعده‌هایی داد که قابل تحقق باشد. برای کشوری چون ایران شایسته نیست که دانشجویان دکتری و فوق‌لیسانس بیکار باشند.

نکته دیگر بحث اساتید و نقش مهم استاد در چرخه آموزش عالی است. در حال حاضر با وجود هیات علمی بسیار خوب، عملا از آنها استفاده نمی‌شود و عمده اساتید به‌دلیل موانع ظاهری، سرگرم بحث‌های ترفیع و ارتقا هستند و کمتر به مسائل مهم کشوری پرداخته می‌شود.

موضوع مهم دیگر که باید مورد توجه رئیس‌جمهور قرار گیرد، توجه به اسناد بالادستی در آموزش عالی است و وزارتخانه‌های علوم و بهداشت باید از سوی آقای روحانی مکلف شوند که به این اسناد عمل کنند.

بحث استقلال دانشگاه از دیگر مسائل مهم است و رئیس‌جمهور باید قول دهد به‌استقلال دانشگاه وفادار باشد. دانشگاه‌ها باید مستقل باشند و آموزش عالی این‌قدر نباید متاثر از نوسانات سیاست‌های دولت باشد. ما در حال حاضر شاهد دخالت‌های جزئی زیادی از سوی ستاد وزارت علوم در کار دانشگاه‌ها هستیم و این نکته مثبتی نیست زیرا وقتی دانشگاه مستقل نباشد ،خروجی‌اش به مصلحت کشور نیست.

رئیس‌جمهور همچنین باید حتما درخصوص بودجه دانشگاه قول مساعد بدهد، زیرا الان وضعیت بسیار نامناسب است.

آقای روحانی در مواضع خود باید برخی نبایدها را نیز رعایت کند و یکی از آنها فرافکنی است. رئیس‌جمهور باید از طرح مسائل حاشیه‌ای مثل رفع‌حصر و رفراندوم و مسائلی از این دست که صرفا برای حاشیه رفتن از مسائل اصلی جامعه است و انرژی دانشگاه را به هدر می‌دهد، بپرهیزد.

در مجموع می‌توان گفت مهم‌ترین مطالبه فرهنگیان در حال حاضر این است که از آنها برای کمک به کشور در شرایط فعلی که با جنگ اقتصادی روبه‌رو هستیم، درخواست شود. رئیس‌جمهور باید دانشگاه را مخاطب قرار دهد و همان‌طور که در دفاع مقدس در وزارت علوم معاونت دفاعی وجود داشت، الان هم در حوزه جنگ اقتصادی از آنها کمک بگیرد و با همکاری دانشگاهیان که قوه عاقله کشور هستند و با ابتکار و نوآوری، شرایط را به گونه‌ای رقم بزنند که پیروز جنگ اقتصادی، ملت ایران باشند.