چگونه امام رضا جایگاه دنیوی را صرف دین و قرآن کرد؟

حجت الاسلام سید رضا اکرمی در گفت وگو با جام جم آنلاین با اشاره به علت نامگذاری روزهای منتهی به ولادت امام رضا(ع) به دهه کرامت اظهار داشت: از تاریخ ولادت فاطمه معصومه(ع) خواهر بزرگوار امام هشتم تا روز ولادت این امام همام و تقارن این دو مناسبت به دهه کرامت یا از ولادت تا ولادت نام گذاری شد تا از این روزها بتوان بهره مادی و معنوی بیشتری برد. در قرآن نیز آیاتی همچون «والفجر و لیال عشر» یا شب های ده گانه داریم که خداوند به زمان «قسم» یاد می کند و این نشان دهنده آن است باید به حوادث زمانی بطور نمونه جمله ذی حجه(زمان بزرگترین اجتماع سیاسی عبادی مسلمانان) خود توجه خاص کنیم.

وی در این باره افزود: «کریمه»(شخصی که هنوز سائل اعلام نیاز نکرده، او حاجتش را روا کند) یکی از القاب شریفه حضرت معصومه است و از سویی امام رضا(ع) هم مظهر کرم و سخاوت است. لذا یکی دیگر از دلایل نامگذاری فاصله ولادت این دو بزرگوار به دهه کرامت خصلت گشاده دستی و دستگیری است که آنها نسبت به نیازمندان از خود نشان می دادند.

حجت الاسلام اکرمی با بیان اینکه رسول خدا(ص) عنایت ویژه ای به امام رضا (ع) داشتند، تصریح کرد: ایشان واژه «َبضعَه»(پاره وجود من) را پس از حضرت زهرا(س) در مورد امام هشتم شیعیان بکار می برند و می فرمودند: «پاره تن مرا هیچ غمگینی زیارت نمی کند مگر آن که خدا غمش را برطرف سازد». بنابراین این موضوع جایگاه و اهمیت ویژه امام رضا علیه السلام در منظر پیامبر اکرم (ص) را نشان می دهد.

وی در خصوص دیگر ویژگی های بارز امام رضا(ع) خاطر نشان کرد: ایشان تنها امامی است که از سرزمین حجاز و عراق به دور بوده و در ایران آرمیده است. از روزی که اسلام به سرزمین ما آمده مردم ارادات ویژه خود را نسبت به اهل بیت نشان داده اند. این مسئله عمل به سفارش پیغمبر اکرم (ص) بوده که می فرموند «من دو چیز به امانت نزد شما می گذارم یکی قرآن و دیگری عترت». ایرانی ها از ابتدا به عترت و اهل بیت پیغمبر (ص) احترام خاصی قایل بوده و تا به امروز میزبان شایسته ای برای امام هشتم و زائران خاصه او هستند.

این کارشناس مذهبی با تاکید بر لزوم توجه مسلمانان به زندگی حضرت رضا(ع) گفت: امام هشتم شیعیان تنها امامی است که توانست از مسند قدرت با تکیه بر ولایت عهدی مسئله امامت اهل بیت را منصوص کند و نشان داد اهل بیت در سیاست نقش جدی ایفا می کنند. ایشان با شرکت در مناظره هایی که با منتقدان مبحث ولایت در دیگر ادیان و حتی مسلمانان ترتیب داده می شد ، جایگاه امامت را نزد مردم به درستی تبین می کردند.

وی در این زمینه افزود: برهان امام رضا (ع) در مقوله امامت و اسلام به قدری مستدل بود که وقتی مامون خلیفه عباسی از آن حضرت درخواست نوشتن یک رساله در باب اسلام کرد، ایشان رساله ای به تفصیل نگاشتند. قوت علمی این رساله به حدی بود که حتی حکومت عباسی ناچار به پذیرش آن شد. از این رو می توان گفت حضرت در دوره سه ساله ولایت عهدی خود ، به رغم تلاش مامون مبنی بر القا تمایل امام رضا به دستیابی بر پست و مقام دنیوی، از فرصت بهره برد و در راه شناساندن اسلام به مردم زمانه خویش حقایق فراوانی از قرآن و اهل بیت تشریح کرد و این مسئله در تاریخ سیاسی ما مسلمانان ماندگار شد.