نه! نیمار لیاقت توپ طلا را ندارد

تنها مسابقه مهم فصل برای پاری‌سن‌ژرمن همان بازی با رئال مادرید بود که نیمار هیچ گرهی از کار تیمش باز نکرد. یک هیچ کاره محض که فقط به درد تعویض می‌خورد؛ اما تعویض نشد.

او با تماشاگران آن دو بازی هیچ تفاوتی نداشت و تماشاگران تیم پاریسی خیلی زود متوجه شدند که نباید به او دل ببندند.

بعد از حذف پاری‌سن‌ژرمن به دست رئال مادرید، ناصر الخلیفی متوجه شد چه کلاه گشادی به سر او رفته است؛ اما به هر حال نمی‌شد کاری کرد. او 222 میلیون یورو به بارسلونا داده بود و 50 میلیون یورو دستمزد سالیانه نیمار هم در بند قرارداد او دیده می‌شد. کارشناسان فوتبال دنیا که از این انتقال هیجان‌زده شده بودند، خیلی زود اعتراف کردند که نیمار یک دهم این پول هم نمی‌ارزد.

با ورود تیم‌های ملی به روسیه، همه اطلاعات باشگاهی از ذهن فوتبالدوستان دنیا پاک شد. آنها با خود گفتند نیمار ملی به مراتب از نیمار باشگاهی بهتر است؛ اما نیمار در روسیه هم چنگی به دل نزد. بازیکنی معمولی که فقط تمارض را می‌شناسد و می‌خواهد پنالتی گدایی کند. بازیکنی که نمی‌تواند گلیم تیم خود را از آب بیرون بکشد.

جام که شروع شد نیمار هم هنرهای خود را به رخ کشید. بازیکنی که همه گمان می‌کردند برای صید توپ طلا به روسیه آمده، حقیر و حقیرتر شد. در بازی اول با سوئیس که کار گره خورد نیمار هیچ کاری نکرد. بازیکنی برای برزیل گل زد که اولین جام جهانی عمرش را تجربه می‌کرد: کوتینیو. بازی دوم با کاستاریکا هم تا دقیقه 90 گره خورده بود و نیمار بجز یک ضربه معمولی که به دروازه خالی رفت، کاری نکرد. همه فکر می‌کردند نیمار در بازی‌های مهم خودش را نشان می‌دهد؛ اما در بازی با مکزیک فقط تمارض کرد تا رسانه‌های دنیا از او به عنوان دلقکی برای جذاب شدن جام نام ببرند.

نیمار خودش با دست خودش نیمار را خوار کرد. نوبت به بازی با بلژیک رسید تا بدترین نیمار ده سال اخیر را ببینیم. بازیکنی که کاملا زیر سایه شماره 10 توانای بلژیک رفت. هرچه هازارد عالی بود، او ناتوان نشان داد تا برزیل لحظه به لحظه به حذف نزدیک تر شود. نیمار هیچ کاری نکرد و فقط به نمایش‌های فردی و خودنمایی فکر می‌کرد.

از لحظه‌ای که جام شروع شد با آن آرایش مضحک مو... و تا لحظه آخر... و حتی بعد از حذف. این نیمار کمترین لیاقتی برای دریافت توپ طلا ندارد. توپ طلا به فوق‌ستاره‌ها می‌رسد در حالی که او یک بازیکن معمولی است.