مهر سکوت بر دهان منتقدان ملکه

این اتفاق، یعنی حذف یک شبکه به بهانه‌های واهی از روی ماهواره اولین مرتبه نیست که اتفاق می‌افتد و پیش از این نیز در سال 2012 شاهد بوده‌ایم که «آفکام» مجوز پخش شبکه خبری «پرس تی وی» را باطل کرده و آن را از روی ماهواره حذف کرده بود.

«رعایت نکردن اصل بی‌طرفی و نقض قوانین رسانه‌ای» بهانه‌ای است که لندن و آفکام برای لغو پخش آرتی، این شبکه را به آن متهم کرده و درحال بررسی اتهامات وارد شده هستند. این در حالی است که «کمیته اطلاعات آمریکا، آرتی را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارهای تبلیغاتی دولت روسیه دانست که این شبکه، همکاری نزدیک و فعالانه‌ای با پایگاه اطلاع‌رسانی «ویکی لیکس» در انتشار اطلاعات محرمانه داشته است.» با همین ادعا می‌توان نتیجه گرفت که اتهامی مانند رعایت نکردن اصل بی‌طرفی دست‌آویزی است برای محدود کردن فعالیت‌های یک رسانه و به نظر می‌رسد دعوا سر مساله دیگری است و پای قدرت‌های جهانی در میان است.

مساله‌ای که تحلیلگران در گفت‌وگو با «دیل بیست» به‌خاطر آن ابراز نگرانی کرده‌اند پخش در دیگر کشورهای اروپایی و استفاده از ظرفیت فضای مجازی برای پخش آنلاین برنامه‌های «آر تی» است. اتفاقی که در زمانی که شبکه‌های ایرانی با تحریم روبه‌رو شدند صورت گرفت و در عمل تحریم‌ها را تا حدودی بی‌اثر کرد. پخش از طریق اینترنت یکی از راه‌هایی بود که باید از آن به عنوان ضدحمله رسانه‌ای جمهوری اسلامی برای مقابله با تحریم‌های رسانه‌ای غرب علیه ایران یاد کرد که توانست ارتباط خود با مخاطبان را حفظ کند.

پروفسور کلایو واکر، استاد دانشگاه لیدز درگفت‌وگو با دیلی بیست عنوان کرد: مورد «آرتی» شباهت زیادی به مورد شبکه «پرس تی وی» دارد که از سال 2012 دیگر نتوانست برنامه‌های خود را در بریتانیا پخش کند. همانند مورد «پرس تی وی»، نوعی فشار سیاسی بر روی آفکام وجود دارد تا شبکه آرتی را به دلیل نحوه پرداخت به قتل اسکریپال (جاسوس روسی تبار انگلستان)، تنبیه کند.

این در حالی است که کشورهای صاحب قدرت در جهان تلاش دارند تا صدای مخالف خود را به هر طریقی که می‌توانند قطع کنند و از این مسیر بر افکار عمومی سوار شوند. به عبارتی شبکه‌ای مانند «پرس تی وی» که به منظور رساندن صدای کسانی که در جهان صدایشان به گوش کسی نمی‌رسید راه‌اندازی شده و با نشان دادن صدا و تصویر کسانی که رسانه‌های جریان اصلی به آنها نمی‌پردازند، سعی داشته تا توازنی در فضای رسانه‌ای برقرار کند، یکی از اصلی‌ترین قربانیان تروریسم فکری است که با فشار سیاسی از روی ماهواره حذف شد.

فشار سیاسی یکی از اصلی‌ترین راه‌های ابرقدرت‌ها برای فشار به ملت‌های تحت ستم بوده و به محض این‌که صدایی از آنها برای اعاده حقوق خود بلند شود با زیر فشار قرار دادن ملت‌ها، دولت‌ها و حکومت‌ها آنان را وادار به عقب‌نشینی می‌کنند. اکنون در جریان شبکه راشاتودی نیز همین مساله مصداق دارد و به بهانه رعایت نکردن بی‌طرفی صدای آنها را ساکت می‌کنند.

شبکه خبری «پرس تی وی» در یک نظرسنجی که با شرکت 6605 نفر صورت گرفته بود، 82/77 درصد از پاسخ‌گویان بر این باور بودند که هدف اولیه دولت بریتانیا از افزایش فشارها علیه این شبکه خبری ایرانی، ساکت کردن آن است، زیرا پرس تی‌وی از سیاست‌های اشتباه انگلیس در داخل و خارج از این کشور، پرده برمی‌دارد.

اسناد منتشر شده از سوی «ویکی لیکس» نیز تائید می‌کنند که مقامات انگلیسی در تلاش برای محدود کردن فعالیت «پرس تی‌وی» در بریتانیا بودند. همچنین در مقاله‌ای که در 16 ژانویه 2011 منتشر شد، لارن بوث خبرنگار و مجری تلویزیونی «پرس تی وی» از تلاش‌های بریتانیا برای کمک به آمریکا در جلوگیری از فعالیت شرکتی خبر داد که گزارش‌های مستند و سریال به شبکه خبری ایران با نامی مشابه می‌فروخت. بوث که خواهر زن تونی بلر، نخست‌وزیر اسبق انگلیس است، تاکید کرد این فشارها که از سوی رژیم اسرائیل حمایت می‌شود، از آغاز فعالیت این شرکت در چهار سال پیش، به‌عنوان بخشی از تلاش‌ها برای استفاده از آفکام به عنوان شاخه‌ای از مؤسسه Hasbara آغاز شد.در نهایت به نظر می‌رسد که فشار سیاسی و اعمال محدودیت رسانه‌ای تنها راهی است که برای محدود و منزوی کردن جریان‌های غیر وابسته به شرق و غرب، پیش روی قدرت‌های پوشالی جهان قرار دارد.

حسام آبنوس