راست‌قامتان

تمرین درمانی مفید برای تنگی کانال نخاعی

وقتی از درد و ضعف و خواب رفتگی پاها به علت تنگی کانال نخاعی رنج می‌بریم، تمرین و حرکت برای درمان، بسیار دور از ذهن است و تمایل بیشتری به استراحت و بی‌حرکتی داریم، در حالی که برخلاف این تصور، تمرین، کشش و حرکت می‌توانند درد را تسکین دهند.

کد خبر: ۱۱۰۰۸۵۰

البته این تمرین‌ها باید تحت نظر یک فیزیوتراپیست و با کنترل انجام شوند تا آسیبی به آسیب‌های قبلی نیفزایند. همان طور که برخی حرکات کمک می‌کنند، برخی دیگر نیز وخامت بیماری را بیشتر خواهند کرد و در فیزیوتراپی می‌توان در این زمینه آگاهی پیدا کرد.

اطلاعاتی که به درمانگر داده می‌شود و در پرونده ثبت شده و همچنین ارزیابی و معاینه حرکتی که در جلسه اول صورت گرفته است، مبنای تجویز تمرین‌های درمانی خواهد بود.

به طور کلی هر ورزشی که فشار زیادی روی ستون فقرات وارد کند، نباید انجام شود؛ مثل ورزش‌های پرتنشی چون والیبال یا ورزش‌های رزمی. در این ورزش‌ها قرار است عضلات ثبات‌دهنده ستون فقرات تقویت شده، دامنه حرکتی مفاصل آن حفظ شود و از ستون فقرات مراقبت به عمل آید. قرار نیست در این برنامه تمرینی قهرمان پرورش اندام یا یک شناگر حرفه‌ای شد.

باید به صدای بدن گوش داد و در صورت افزایش درد یا بروز یک درد یا علامت جدید، ورزش را متوقف کرد و با فیزیوتراپیست تماس گرفت.

پیاده‌روی برای تنگی کانال نخاعی، ورزش بسیار مناسبی است، بخصوص این که می‌توان سرعت و طول قدم‌ها را متناسب با وضعیت جسمانی و علائم بیماری تغییر داد. بهترین حالت پیاده‌روی روزانه و حداقل 30 دقیقه است. شنا هم ورزش مناسب دیگری است، چراکه عضلات ستون فقرات در یک محیط کاملا ایمن، بی‌خطر و کنترل شده فعالیت می‌کنند.

برداشته شدن بخش بزرگی از وزن بدن از روی ستون فقرات نکته مهم دیگری است که شنا و راه رفتن در آب را به ورزشی ایده‌آل برای تنگی کانال نخاعی بدل می‌کند. راه رفتن در آب باید آرام و به سمت جلو و عقب انجام شود. همچنین باید بخشی از زمان راه رفتن در آب را از پهلو رفت.

تمرین‌های کششی هم از دیگر تمرین‌هایی است که می‌تواند توانایی را بیشتر کنند. کشش عضلات پشت باسن و فیله‌ها و کشش عضلات پشت ران به آرامی و با احتیاط از تمرین‌های مفید است. کشش عضلات شکم و پهلوها هم می‌تواند زیر نظر فیزیوتراپیست کمک‌کننده باشد. در ناحیه گردن هم تمرین‌های کششی در چهار جهت و در وضعیت‌های ایستاده و خوابیده به بیماران آموزش داده می‌شود. در این درمان‌ها هر چه قدرت و انعطاف‌پذیری عضلات ناحیه ستون فقرات بیشتر شود، فشار کمتری بر مهره‌ها وارد شده و سوراخ‌های بین مهره‌ای در امتداد هم قرار گرفته و در حالی که قطر کانال نخاعی افزایش می‌یابد، طناب نخاعی آزادتر شده و علائم حسی و حرکتی کاهش می‌یابد. به این ترتیب بعد از یک دوره تمرین درمانی مناسب و محافظه کارانه، درد کاهش یافته و کیفیت زندگی بالاتری حاصل خواهد شد.