معجزه‌ شگفت انگیز در باره واقعه غدیرخم

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان؛ در کتب تفسیر و حدیث وارد شده که وقتی رسول خدا در غدیر خم امام علی (علیه السلام) را به ولایت عهدی منصوب کرد، خبر آن در اطراف پراکنده شد تا به گوش حارث بن نعمان فهری رسید.

حارث بی‌درنگ شتر خود را سوار شد و شرفیاب حضور رسول اللَّه گردید. حضرت آن موقع در ابطح بودند، حارث از شتر خود فرود آمده و بند بر پای آن نهاد و نزدیک شد، آن گاه روی به آن جناب نموده و در حالی که حضرت در بین جمعی از اصحابش بود، عرض کرد:از ناحیه پروردگارت به ما دستور دادی که به وحدانیت خداوند و رسالت تو شهادت دهیم، ما نیز پذیرفتیم، آن گاه به ما گفتی چه و چه (و همه احکام را ذکر کرد) و ما قبول کردیم، و این همه اطاعت از ما تو را کفایت نکرد تا دو بازوی پسر عمت را کشیده و او را بر همه ما سروری دادی، و گفتی: هر که من مولای اویم، علی مولای او است. اینک آمده‏ام از تو بپرسم داستان سروری پسر عمت از ناحیه خود تو است یا از ناحیه خداست؟

رسول اللَّه فرمود: سوگند به خدایی که جز او معبودی نیست. آن نیز مانند همه دستوراتم از ناحیه خداست.

حارث به سوی مرکب خود برگشت و در حالی که می‌گفت: بارالها! اگر این مطلب حق است و از ناحیه تو است ، سنگی از آسمان بر ما بباران، و یا عذابی دردناک بر ما نازل کن.

هنوز به شتر خود نرسیده بود که خدا او را هدف سنگ ریزه‌‏ای قرار داد به طوری که از فرق سرش فرو رفت و از پائین تنش بیرون آمده و هلاکش ساخت.

درباره همین واقعه در سوره معارج این دو آیه سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ. لِلْکافِرینَ لَیْسَ لَهُ دافِعٌ را فرستاد.

مرحوم علامه امینی در جلد اول کتاب «الغدیر» نام 30 نفر از دانشمندان اهل سنت را آورده است که گفته‌اند: این آیه در روز غدیرخم در مورد علی بن ابیطالب نازل شده است.

دو آیه در مورد غدیر خم نازل شده‌اند؛ یکی آیه 32 انفال: «وَ إِذْ قالُوا اللَّهُمَّ إِنْ کانَ هذا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِکَ فَأَمْطِرْ عَلَیْنا حِجارَةً مِنَ السَّماءِ أَوِ ائْتِنا بِعَذابٍ أَلیمٍ»

(به خاطر بیاور) زمانی را که گفتند: «پروردگارا! اگر این حق است و از طرف توست، بارانی از سنگ از آسمان بر ما فرود آر! یا عذاب دردناکی برای ما بفرست!»

دیگری آیه اول و دوم سوره معارج: سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ لِلْکافِرینَ لَیْسَ لَهُ دافِع‏؛ تقاضاکننده‏‌ای تقاضای عذابی کرد که واقع شد! این عذاب مخصوص کافران است، و هیچ کس نمی‏ تواند آن را دفع کند.

( تفسیر المنار، ج4،ص464 به نقل از تفسیر ثعلبی و کتاب الغدیر،ج1،ص 239)