ایستگاه سرعت و هیجـان

مانند گذشته، این گیم بر ورزش رالی تمرکز دارد. آب و هوای متغیر برای آن در نظر گرفته شده و در پنج منطقه خاص و چشمگیر دنبال می‌شود. آنهایی که با مجموعه Dirt آشنایی دارند، می‌دانند عناوینی که این نام را یدک می‌کشند به محیط‌های بیابانی و جنگلی توجه می‌کنند و از این حیث، هم فال است، هم تماشا.

خاصیتی که نوعی جذابیت و گیرایی ویژه به سری Dirt می‌بخشید، تلاش آن برای ارائه و القای یک تجربه منحصر‌به‌فرد و تا جای ممکن واقع‌گرا بود. همین، سطح سختی قابل توجهی را برای این سری موجب شده بود که عموما تازه‌واردان به میدان را می‌ترساند و آنهایی که صبوری لازم را داشتند، به خوبی پاداش می‌داد. این تلاش برای واقع‌گرایی چنان بود که حتی از دیگر عناوین سری Colin McRae هم سختگیرانه‌تر نشان می‌داد. خوشبختانه قسمت جدید هم از این قاعده مستثنی نیست و به همان ساختار استخوان‌دار خود پایبند است، اما سازندگان با موفقیت توانسته‌اند کمی نرمی هم چاشنی آن کنند و در نتیجه، راه برای شیرین‌تر کردن آن برای تازه‌واردان، هموارتر شده است.

مصداق آن را همان ابتدا خواهید دید. قبل از شروع، دو گزینه برای سبک بازی به افراد ارائه می‌شود: حالت گیمری و شبیه‌سازی. خوشبختانه برخلاف خیلی از نمونه‌های مشابه با گزینه‌های صوری طرف نیستیم و انتخاب یکی از این دو، واقعا تفاوتی محسوس در تجربه‌تان ایجاد خواهد کرد. در حالت گیمر، همه‌چیز رنگ و بویی ساده‌تر به خود می‌گیرد. فواصل توقف خودرو کوتاه‌تر شده و حتی در صورت استفاده بی‌پروا و بی‌مورد از ترمز دستی هم احتمال از دور خارج شدن خودرویتان خیلی کمتر خواهد بود. تاثیر برخی از حالات جوّی و سطوح تاثیرگرفته هم کاهش یافته و کلا سواری مفرح‌تر و ساده‌تری را تجربه خواهید کرد. حتی هوش مصنوعی و خیلی ابعاد دیگر نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرند.

سازندگان به همین‌ها بسنده نکرده‌اند و در بخش Dirt Academy، انواع و اقسام راهنمایی‌ها و تمرین‌ها را گنجانده‌اند که با پرداختن به آنها خواهید توانست مفاهیمی مانند انتقال وزن، چرخش‌های پاندولی و تفاوت میان خودروهای محرک جلو، عقب و محرک عقب و جلو را درک کنید. در کل، این قسمت از Dirt با آغوشی بسیار بازتر از قبل به استقبال بازیکنان می‌آید.

حالت گیمر Dirt 4 قادر است در سطحی بالا با بسیاری از عناوین نیمه‌آرکیدی بازار رقابت کند و هیچ نقص فاحشی ندارد، اما برای کسانی که تجربه خالص و ناب Dirt را می‌خواهند ـ و همچنین آنهایی که دست خود را با حالت گیمر آزموده و آماده حرکت به مرحله بعد هستند ـ حالت شبیه‌سازی چیزی دیگر است و تجربه‌ای چنان معرکه ارائه می‌کند که واقعا حیف است اگر دست‌نخورده بماند. تازه در این بخش است که احساس می‌کنید خودروها ظرفیت واقعی خود را آزاد کرده و طعم یک تجربه منحصر‌به‌فرد را می‌چشید.

در حالت شبیه‌سازی، کارآزمودگی و انعطاف‌پذیری در کنار صبر و دقت یکجا به کار می‌آیند. باید بدانید کجا گازش را بگیرید و کجا نیش‌ترمز بزنید و چطور دائم با فرمان کلنجار بروید مبادا از مسیر خارج شوید و با نتیجه تلخ تخریب خودرویتان روبه‌رو شوید. حس این‌که هر لحظه ممکن است خودروی خود را نابود کنید، هیجانی دائم تزریق می‌کند که اگر با طی بدون آسیب یک مسیر همراه شود، لذتی بشدت فراوان خواهد داشت.

خودروهای فراوانی در این گیم وجود دارد که کشف ریزه‌کاری‌های تک‌تکشان همان لذتی را در خودروبازان ایجاد می‌کند که کشف مهارت‌های ویژه و خاص بازیکنان پرچمدار فوتبال در سری FIFA و PES در فوتبال‌دوستان. در طول حالت داستانی بسیاری از این خودروها را کنترل خواهید کرد. ابتدا برای اسپانسرها خواهید راند تا این‌که سرمایه لازم را برای تشکیل تیم خاص خود فراهم کنید. سازندگان یکسری عنصر مدیریتی در این بخش تزریق کرده‌اند که به این گیم عمق بیشتری بخشیده است. استخدام مکانیک‌ها، تهیه تجهیزات بهتر برای تاسیسات‌تان به قصد بهبود زمان تعمیرات یا توسعه گاراژ برای نگهداری از خودروهای بیشتر و…، اما خب عمده زمان بازیکن همانجایی می‌گذرد که باید بگذرد و آن هم وسط میدان و در حال مسابقه است.

تمرکز بر رالی

سه حالت اصلی برای مسابقات موجود است: rally، Landrush و Motocross. در حالت Landrush سوار بر وانت، بلاگی و کراس‌کارت، مسیرهای ناهموار و پر افت و خیز را تجربه خواهید کرد. این مسابقات تنوع خوبی را القا می‌کنند، اما طول زیاد و کمی تنوع در تعداد و طراحی مسیرها، به مرور آنها را خسته‌کننده می‌کند.

مسابقات Rallycross از وضعیت بهتری برخوردارند. در این حالت، هشت خودرو در مسیرهای لیسانس شده رالی‌کراس FIA به مصاف همدیگر می‌روند. خوشبختانه حالت کارزار این گیم طوری طراحی شده که گیمرها بتوانند خودشان تعیین کنند تمرکز را روی کدام یک از این مُدها بگذارند و نیازی نیست حتما در تمام حالات مسابقه‌ای پا خیس کنند. البته تمرکز اصلی سازندگان روی حالت رالی صرف بوده و طبعا بهترین و جذاب‌ترین حالت نیز همین است.

خلاقیت بداهه

یکی از جذاب‌ترین بخش‌های این گیم، Your Stage نام دارد. کافی است دو نوار را ـ یکی برای طول مسیر و دیگری برای پیچیدگی ـ تنظیم کنید تا مسیر مسابقه به‌طور خودکار و به‌مرور ساخته شده و پدید بیاید. سپس می‌توانید زمان مسابقه (شب، روز و...) و شرایط جوی را هم تنظیم کنید.

سازندگان در تلفیق زنده و درست مسیرهای مختلف با استادی عمل کرده‌اند و تقریبا هیچ اتصال واضحی بین آنها دیده نمی‌شود، طوری که انگار مسیر از همان ابتدا طراحی شده است. این به کنار، جزئیات چنین مسیرهایی است که حسابی بازیکن را به وجد می‌آورد. جمعیت به اندازه کافی و مناسب در طول مسیر پخش شده، پهپادها و هلیکوپترهایی را می‌بینید که سر راهتان نمایان می‌شوند و هیجانی مضاعف تزریق می‌کنند و حتی مامورانی در طول مسیر حضور می‌یابند که اگر خودرویی سر راهتان دچار سانحه شده باشد، با دست به شما علامت می‌دهند. سازندگان از تکرر دوری کرده‌اند و حتی پس از چند بار اجرا و تجربه یک مسیر (برخلاف اغلب عناوین این سبک) باز هم قادر نخواهید بود تنها به حافظه خود اکتفا کرده و با راحتی بیشتر مسیرها را طی کنید. هر بار خطرات، هیجانات و چالش‌های مسیرها به قوت خود باقی‌ هستند و همین مساله باعث شده کیفیت حقیقی رالی، یعنی غیرقابل پیش‌بینی بودن مسیر، حفظ شود و بتوان به دوام کیفیت تکرارهای چند باره این گیم امید داشت. اگر بتوانید این گیم را آنلاین تجربه کنید چالش‌های متعدد روزانه، هفتگی و ماهانه تا مدت‌ها شما را سرگرم خواهد کرد. مسابقات آنلاین هم لطف خود را دارد. در کل، Dirt 4 به خوبی توانسته هویت خاص این سری را حفظ کرده و دو قدم به جلو ببرد و در توصیه آن به علاقه‌مندان هیچ شکی وجود ندارد.

سیاوش شهبازی

ضمیمه کلیک جام‌جم