تهدید جدی انقراض گونه‌های پروانه در زاگرس

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا، امروزه پروانه‌ها از مهم‌ترین شاخص‌های پایش زیستی (Bioindicator) برای سلامت اکوسیستم‌ها مخصوصا اکوسیستم‌های کوهستانی به شمار می‌روند. اکوسیستم‌های کوهستانی در همه نقاط جهان دارای اهمیت هستند و این اهمیت در کشورهای واقع بر روی نوار بیابانی از جمله ایران اهمیتی دو چندان پیدا می‌کند.

این اکوسیستم‌ها ضامن بقای بیش از 80 درصد تنوع زیستی خشکی در کشور هستند و بدون حفاظت از آنها امیدی برای بقای گونه‌های موجود نیست. پروانه‌ها به دلیل ارتباط مستقیم با گیاهان و اثرگیری فوری از تغییرات اقلیمی، شاخص بسیار مناسبی برای درک تغییرات چه طبیعی و چه بشر ساخت هستند. با تحقیق بر روی پروانه‌های زاگرس، حدود 150 گونه در این محدوده شناسایی شده است که بیش از 30 گونه و زیر گونه از آنها اندمیک زاگرس هستند.

به گزارش طرح حفاظت از تنوع زیستی زاگرس مرکزی،گیاه میزبان لارو این پروانه انواعی از ریواس از جمله (Rheum persicum) است که با چرای دام لگدکوب شده و از طرفی ریواس چینی آسیب جدی به جمعیت‌های آن وارد آورده است. این پروانه در ایران در زاگرس شمالی تا مرکزی و در دو نقطه از استان‌های حکاری و وان کشور ترکیه گزارش شده است که در همه این مناطق دارای جمعیت‌های محدودی است و در ماه‌های اردیبهشت تا خرداد به پرواز در می‌آیند.