فرار از پیری با تزریق چربی

به گزارش جام جم آنلاین ، آری! وقتی جوان هستیم همه چیز، هر چیزی که هست، در ناب‌ترین و خالص‌ترین شکل ممکن در دنیایمان حضور دارد. اما جوانی همیشگی نیست! قرار نیست ما تا پایان عمر جوان و شاداب بمانیم.

حالا که وقوع بسیاری از اتفاق‌های زندگی دست ما نیست و بخواهیم یا نخواهیم روی می‌دهند، پس بیایید درباره آنچه به ما بستگی دارد تصمیمات درستی بگیریم. ورزش کنیم، غذای سالم بخوریم، استرس را به زندگی روزمره‌مان راه ندهیم و به شادی‌هایمان بیشتر روی خوش نشان بدهیم تا بیشتر جوان بمانیم. البته افرادی نیز در جامعه هستند که راه‌های دیگری را برای جوان ماندن انتخاب می‌کنند. راه‌هایی که البته هزینه‌های زیادی برای فرد و خانواده او در پی دارند! تزریق چربی یکی از این راه‌هاست که امروزه طرفداران زیادی پیدا کرده است. دکتر فرزاد پرویزیان، فوق‌تخصص جراحی پلاستیک، زیبایی و میکرو سرجری در این باره بیشتر توضیح می‌دهد.

چربی به مثابه سلول‌های بنیادی

بافت چربی‌های بدن نه‌‌فقط حاوی سلول‌های چربی است، بلکه حاوی تعدادی سلول‌های بنیادی است که قابلیت تبدیل به انواع سلول‌های بدن را دارد و می‌تواند به بازسازی بافت‌های بدن کمک کند. سلول‌های بنیادین همچنین می‌تواند سبب شود که روند ساخت رگ‌ها متوقف شود و این خود به ترمیم زخم‌های بدن کمک می‌کند. در واقع وقتی رگ‌ها تکثیر نشود خون هم تنها تا حدی می‌تواند به محل آسیب‌دیده برسد و پس از مدتی لخته می‌شود. پس نقش سلول‌های بنیادین در این مورد نیز اهمیت بسیاری دارد. امروزه اعتقاد بر این است که وجود این سلول‌های بنیادین در بافت چربی باعث می‌شود تا بتوان تزریق چربی را به اندام‌های بدن انجام داد.

اما و اگرهای تزریق چربی

در بین همه روش‌هایی که برای جوان‌سازی وجود دارد، تزریق چربی بهترین گزینه است. مزیت تزریق چربی به دیگر روش‌ها این است که متخصصان در این روش بافت زنده شامل سلول‌های زنده چربی و سلول‌های بسیاری همراه آن را به خود فرد تزریق می‌کند و دیگر نیازی به استفاده از یک جسم خارجی مثل پروتز نیست. البته پس از تزریق، همه سلول‌های چربی تزریق شده زنده نمی‌مانند و بنابراین قابلیت تکثیر پیدا نمی‌کند. این‌که چه میزان از سلول‌های چربی تزریق شده، در اندام مورد نظر پذیرفته و جذب شود و در محل تزریق باقی بماند بستگی به نوع تکنیک به کار رفته و مهارت جراح دارد. معمولا حدود 30 تا 50 درصد میزان چربی تزریق شده در محل باقی می‌ماند. بنابراین گاهی تزریق را باید سه تا شش ماه بعد دوباره تکرار کرد.

بی‌حسی موضعی یا بیهوشی کامل؟

اگر میزان تزریق چربی کم باشد مثلا بیمار درخواست تزریق مقادیر اندکی چربی فقط به صورت یا پشت دست‌ها را داشته باشد، می‌توان تزریق چربی را با بی‌حسی موضعی انجام داد؛ اما اگر مقدار چربی بیشتری برای تزریق لازم باشد، علاوه بر بی‌حسی موضعی باید از داروهای خواب‌آور و آرامبخش تزریقی نیز استفاده شود. اما نکته‌ای که باید مورد توجه قرار گیرد، این است که افراد خیلی لاغر و نحیف گزینه مناسبی برای تزریق چربی نیستند؛ زیرا این افراد چربی کافی را برای مرحله برداشت چربی ندارند و تزریق چربی نباید در آنها صورت پذیرد.

معایب تزریق چربی

محدودیت آن برخلاف دیگر فیلرها (پرکننده‌ها)، مراحل انجام پیچیده‌تر این روش و نیاز به لیپوساکشن قبل از تزریق از مهم‌ترین معایب این روش است.

طولانی بودن دوران نقاهت از معایب دیگر تزریق چربی به بافت‌های بدن محسوب می‌شود. همچنین به علت نبود ‌امکان تزریق به صورت سطحی، تصحیح چروک‌های خیلی ظریف و سطحی یا اسکارهای کوچک امکانپذیر نیست. البته خطر جابه‌جایی، ایجاد ناصافی یا آلرژی در تزریق چربی معمولا وجود ندارد و بیشتر در تزریق ژل‌های غیرقابل جذب به آنها برمی‌خوریم.

تزریق چربی با کدام روش بهتر است؟

تزریق چربی توسط متخصصان به روش‌های گوناگونی انجام می‌شود که هر کدام مزایا و معایب خودشان را دارند، اما بهترین گزینه، روشی است که به روش کلمن معروف شده و آقای «سیدنی کلمن» آغازگر آن بوده است. روشی که وی معرفی کرد شامل «خارج کردن چربی به‌صورت بسیار ظریف و سپس سانتریفیوژ چربی خارج شده است»؛ تا سلول‌های غیرزنده چربی از آن جدا شود. نکته‌ای که باید در این مرحله به آن توجه کرد این است که این چربی سانتریفیوژ شده را باید در یک جلسه تزریق کرد و در هیچ شرایطی حتی در دمای یخچال و فریزر قابل نگهداری نیست و اگر همان روز تزریق نشود تاثیر آن کاملا از بین می‌رود.

تزریق چربی از ابتدا تاکنون

از زمان شروع تزریق چربی که برای اولین‌بار سال 1890 انجام شد اختلاف نظرهایی در مورد قابل پیش‌بینی بودن و میزان دوام نتایج تزریق چربی وجود داشته است. از آن زمان تاکنون از روش‌های مختلف جهت برداشتن چربی و تزریق آن به‌نواحی مختلف بدن استفاده شده؛ اما بهترین و مطمئن‌ترین روش در حال حاضر، روش کلمن است؛ چرا که تعداد سلول‌های بیشتری در این روش زنده می‌ماند.

مبتکر این روش سیدنی کلمن، محقق آمریکایی است.