جاده چالوس فردا یک‌طرفه می‌شود

سلام جام جم عزیز! لطفا دردنامه زیر را در سایت خویش قرار دهید:
*بسم رب الشهدا و الصدیقین*
دردنامه ای از روزهای زجرآوری كه بر مادر مظلوم شهید مازندرانی می گذرد...
بنیانگذار كبیر انقلاب(ره) : آیا شهدا ، مادر هم دارند؟!!
جناب آقای دكتر قاضی زاده هاشمی
وزیر محترم بهداشت ، درمان و آموزش پزشكی

جناب حجت‌الاسلام‌والمسلمین شهیدی
معاون محترم رییس جمهور و رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران

تا شهیدان زنده اند،مادران شهید هم زنده اند!
سلام و احترام و با دلی پر خون و قلبی شكسته چند كلمه‌ای خدمتتان می‌نویسم تا هم آن جنابان و هم مردم عزیز انقلابی و شهیدپرور ایران اسلامی ، در جریان دردآور ترین صحنه هایی كه بر مادری دلسوخته و مظلوم می گذرد ، قرار بگیرند و بدانند كه در كشوری كه مزین به نام مبارك حضرت ولی عصر(روحی له الفدا) و پرچم آن آغشته به خون بیش از 200هزار شهید والامقام است، مادر مظلوم قائمشهری كه در خانواده خویش 5 شهید را تقدیم انقلاب عظیم الشان كرده اند ،چه رفتار تاسف بار و خجالت آوری روا داشته اند!

مركز مازندران و بیمارستان تاسف بار امیرمازندرانی!
قریب به سه هفته پیش ، مادر دلسوخته ی شهید حمیدرضا بازیار ، حاجیه خانم پورحسینی را برای طی مراحل درمانی و بررسی های بیشتر با پای خویش به بیمارستان امیرمازندرانی آوردیم. پزشك معالج به هیچ عنوان جوابگو نبود! مریضی كه بیش از 8 سال بعد از سكته در منزل تحت مراقبت بود یكبار هم دچار زخم بستر نشده بود ، در این یك هفته دچار شد و شدت بیماری تنفسی این مادر را به جایی رساندند كه در آی سی یو و بعد در سی سی یو بستری كردند و در ناباورانه ترین حركت ، شبانه گفتند كه بیمارتان بهبود یافته و او را ببرید! در حالی كه پیرزن در تب می سوخت و حال عمومی وی اصلا مساعد نبود و وخیم تر شده بود! علی رغم اصرار بر دیدن پزشك معالج ، از وی خبری نبود و همان شب مادر مظلوم شهید را مرخص كردند!


اینجا قائمشهر است! شهر سرداران شهید!
شهری كه در بیمارستان رازی آن، بیماران را به شكل فجیع عذاب می دهند!

بعد از مرخص شدن از ساری، درحالی همه همراهان در شگفت از حال نامساعد مادر و مرخص كردنش از بیمارستان امیرمازندرانی ساری، مادر را به منزلش در قائمشهر بازگرداندیم. همان روز حال مادر به وخامت رفت! قند مادر تا 42 افت كرد! در تب می سوخت! 115 را خبر كردیم! جسم نیمه جان و رنجور مادرشهیدمان را به بیمارستان دولتی تاسف بار رازی قائمشهر منتقل كردند!
در اتاقی بسیار بهم ریخته و با وضعیتی بسیار دور از انتظار بستری شد! علی رغم تب بالا، هیچ گونه آنتی بیوتیك تزریق نكردند! بعد از سه روز! سه كپسول اكسیژن را همزمان به وی وصل كردند درحالی كه هركدام خرابی خاص خودش را داشت! یا شیر آن خراب بود یا اكسیژن نداشت! چهارمین كپسول هم خراب از اب درامد كه تعمیركار آمد تا بالای سر بیماری كه بشدت به اكسیژن نیاز داشت ، كپسول را تعمیر كند!!!

بیمارستان رازی! پایلوت تاسف بار بیماری های عفونی مازندران!
زخم بستر پیرزن مظلوم بدتر شد! تب مادر بیشتر و بیشتر شد و در تب می سوخت! عفونت مادر از ریه ها به كلیه ها و ... رسید ولی كسی به داد ما نرسید! رییس بیمارستان مشغول تودیع و معارفه بود وقتی برای بیماران نداشت! پرستاران ناتوان و در مانده! حتی آمبولانس هم برای ما تهیه نكردند كه مادردلسوخته شهید را با بدن نیمه جان به تهران منتقل كنیم!
ای كاش مسئولان قائمشهر! نمایندگان شهر و دیگران! كمی هم به فكر دل های شكسته خانواده های شهید و بیماران و بیمارستان های تاسف بار این شهر بودند!

انتقال مادر به بیمارستان ایرانشهر تهران و لحظات سختی كه اكنون درآن قرار داریم!
با هزینه و رضایت شخصی ، مادرشهیدمان را با امبولانس به بیمارستان ایرانشهر تهران منتقل كردیم! پرسنل بیمارستان و پزشكان پرتلاش آن بیمارستان همگی اذعان دارند كه جای تاسف است كه در مازندران و بیمارستان رازی كه پایلوت عفونی مازندران است كار را به جایی رساندند كه عفونت به تمام نقاط داخلی این پیرزن مظلوم رسید! رییس پرتلاش بیمارستان ایرانشهر و تمام پزشكان به بالین این مادر شهید آمدند و پیگیر امور هستند! تا این لحظه از نگارش این نامه حال مادر بسیار وخیم و در بیهوشی كامل به سر می برد!




مازندران و بی خیال ترین دانشگاه علوم پزشكی ایران!
جناب آقای وزیر! چطور می شود كه در بیخ گوش دانشگاه علوم پزشكی استان مازندران، بیمارستان ها و پزشكان و پرستاران هرگونه رفتار بدون احساس مسئولیتی را روا دارند و رییس و معاونین دانشگاه علوم پزشكی استان در جریان نباشند؟ چطور می شود بیمارستان امیرمازندرانی ساری و با بی مسئولیتی تمام در مركز مازندران یكه تازی كنند و بی حرمتی به بیماران و همراهان نمایند و كسی با خبر نباشد؟ چطور می شود كه بیمارستان تاسف بار رازی قائمشهر ، پایلوت بیماری های عفونی مازندران باشد و از پس یك عفونت ریه بر نیاید و یك دستگاه اكسیژن هم نداشته باشدو پزشك عفونی بر سر بیمار نیاید؟

آیا این شهدا مادر هم دارند؟!
از یاران نزدیك امام(ره) شنیده ام كه در دیدار خصوصی با خانواده شهدا با امام راحل، در حالی كه مادران شهدا عكس فرزندان خود را در دست داشتند ؛ حضرت امام(ره) پرسیدند: این شهدا مادر هم دارند؟
و مادران شهدا به امام معرفی شدند. ایشان دست روی سینه گذاشتند و خطاب به مادران شهدا فرمودند: مادران! در روز قیامت شفاعت از ما یادتان نرود!



جناب آقای دكترقاضی زاده هاشمی عزیز! جناب حاج آقا شهیدی عزیز!
شهدای عزیز و امام عظیم الشان ، حاضر و ناظر بر عملكرد همه هستند!
فردای قیامت ، در مقابل صف با عظمت شهدا چه برای گفتن داریم؟

به داد مظلومیت این مادر شهید برسید كه یقیناً فردا دیر است!

والعاقبة للمتقین
برادرشهیدحمیدرضا بازیار؛
عباس بازیار
مازندران-قائمشهر
19آبان ماه95