جشنواره مقاومت و حضور پررنگ ‌تلویزیون

اولین دوره جشنواره سال 62 در بحبوحه جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به همت تعدادی از هنرمندان و سینماگران جوان کشور به صورت خودجوش صورت گرفت و در محوطه پارک دانشجو و مجموعه تئاتر شهر تهران برگزار شد و در ادامه با گسترش ابعاد برگزاری به جشنواره‌ای سینمایی حرکت‌سازی تبدیل گردید که بسیاری از فیلمسازان و سینماگران بنام ایران برآمده از این حرکت فرهنگی و سینمایی هستند. جشنواره فیلم مقاومت پس از ده دوره برگزاری از دوره یازدهم با اتخاذ راهبرد‌های بین‌المللی و هدف‌گذاری سینمایی در عرصه بین‌الملل به صورت بین‌المللی برگزار می‌شود که مورد توجه هنرمندان و سینماگران مستقل دنیا قرار گرفته است.

این رویداد مهم فرهنگی و سینمایی در راستای تبیین «گفتمان انقلاب اسلامی» و چارچوب‌های نظری و مفهومی معتبرترین انقلاب آرمانی و دینی جهان شکل گرفته و جلوه‌ای از گفتمان یاد شده به حساب می‌آید.

این جشنواره با وجود این‌که بر اساس ساختار سینما تعریف و طراحی شده، به دلیل جایگاه و اهمیت رسانه ملی و نقش تلویزیون در رشد فرهنگ عمومی و تعالی حوزه‌های بصری در این دوره بخش نماهنگ‌ها و سریال‌های تلویزیونی را هم به ساختار مسابقات جشنواره اضافه کرده است.

ظرفیت جدیدی که فرصت استفاده از توانمندی مجموعه‌سازان تلویزیونی را فراهم می‌آورد و انگیزه موثری برای تشویق و‌ترغیب فعالان این عرصه در جهت مشارکت جدی‌تر برای تولید آثار استراتژیک با محوریت مقاومت را فراهم می‌سازد.

در این دوره در مجموع 35 سریال تلویزیونی متقاضی حضور در جشنواره شدند که از این میان 12 عنوان سریال برای بخش مسابقه انتخاب شد. «معراجی‌ها» به کارگردانی مسعود ده‌نمکی، «دولت مخفی» به کارگردانی عبدالحسن برزیده، «سی ‌و نه هفته» به کارگردانی مرتضی آقا‌هرندی، « آسمان من» به کارگردانی محمدرضا آهنج، «پروانه» به کارگردانی جلیل سامان، «تعبیر وارونه یک رویا» به کارگردانی فریدون جیرانی، «شور شیرین» به کارگردانی جواد اردکانی، «هوش سیاه2» به کارگردانی مسعود آب‌پرور، «شوق پرواز» به کارگردانی یداله صمدی، «در چشم باد» به کارگردانی مسعود جعفری‌جوزانی، «وضعیت سفید» به کارگردانی حمید نعمت‌اله و «کیمیا» به کارگردانی جواد افشار. بدون‌تردید، با توجه به حضور پررنگ رسانه ملی و مجموعه‌های تلویزیونی در جشنواره مقاومت و فرصت‌سازی این رویداد سینمایی برای این بخش از توان سینمایی کشور چشم‌انداز امیدبخشی را نوید می‌دهد و موید آن است که گستره عظیمی از ظرفیت‌های مغفول مانده وجود دارد که نیاز به شناسایی و حمایت دارد.

مضافا این‌که رسانه ملی در کنار حضور گسترده آثارش در تمامی بخش‌ها بویژه سریال‌ها و نماهنگ، بازویی توانمند در جریان‌سازی و آگاهی‌بخشی این گونه‌ حرکت‌های فرهنگی و سینمایی است.

فاطمه پزشکی