مردان تنهای 'دهکده مجردان' چین +عکس

به گزارش جام جم آنلاین ، آقای شیانگ که ۴۳ ساله است، به گروهی تعلق دارد که در چین " شاخه بی‌برگ" خوانده می‌شوند- یعنی مرد مجرد.

این برچسبی است که به مردانی مانند شیانگ زده می‌شود؛ یعنی کسانی که در کشوری که هنوز انتظار می‌رود مردها در بیست و چند سالگی تشکیل خانواده داده و مسیر والدینشان را ادامه دهند، نتوانسته‌اند همسری برای خود پیدا کنند.

آقای شیانگ در دهکده لائویا زندگی می‌کند که یک بخش بسیار روستایی ایالت آنهوی در شرق چین است.

کوتاهترین راه رسیدن به دهکده با اتومبیل نزدیک به یک ساعت طول می‌کشد که از یک جاده خاکی می‌گذرد و سپس به یک راه خاکی با شیب تند، که باید پیاده طی کرد، منتهی می‌شود.

خانه شیانگ یکی از هفت خانه‌ای است که در این محل که با جنگلی از خیزران و درختان محصور شده قرار دارد و دارای منظره بسیار زیبایی است.

دهکده مجردان

ولی دهکده لائویا که در زبان چینی به معنی "اردک پیر" است، در محل به "دهکده مجردان" شهرت دارد.

در سال ۲۰۱۴ از جمعیت ۱۶۰۰نفری این دهکده ۱۱۰ مرد ۳۰ تا ۵۵ ساله به عنوان مجرد، ثبت نام کرده بودند که به طور غیرمعمول رقم بالایی است.

آقای شیانگ می‌گوید او بیش از ۱۰۰ مرد محلی را می‌شناسد که هنوز ازدواج نکرده‌اند: "من نمی‌توانم همسری پیدا کنم، آنها برای کار به جای دیگری نقل مکان می‌کنند، پس من چطور می‌توانم کسی را برای ازدواج پیدا کنم؟"

بعد او دوباره موضوع جاده را پیش کشید.

"اینجا رفت و آمد بسیار سخت است، موقعی که هوا بارانی است نمی‌توانیم از رودخانه عبور کنیم. زنان نمی‌خواهند یک چنین جایی زندگی کنند."

اگر چه قسمتی از دهکده که آقای شیانگ در آنجا زندگی می‌کند دورافتاده است ولی واقعیت‌ها هم به ضرر وی تمام می‌شوند. تعداد مردها به نسبت زنها در چین بسیار زیاد است. اکنون در برابر هر ۱۱۵ نوزاد پسر، ۱۰۰ نوزاد دختر متولد می‌شود.

در فرهنگی که به طور تاریخی پسران بر دختران ترجیح داده می‌شوند سیاست تک فرزندی حزب حاکم کمونیست، از دهه ۱۹۸۰ به بعد، به سقط جنین‌های اجباری و سیل نوزادان پسر منجر شد.

در نتیجه در قرن بیست و یکم از تعداد ازدواج‌ها کاسته شده است.

"نه خیلی چاق، نه خیلی لاغر"

والدین هنوز نقش مهمی در تلاش برای پیدا کردن همسر برای فرزندانشان دارند. در دهکده‌ها استفاده از دلالان محبت، امری عادی است.

آقای شیانگ می‌گوید: "بعضی (زنان) از طریق دلالان محبت به اینجا آمدند ولی بعدا به دلیل اثر بدی که ترانسپورت بر روی آنان گذاشته بود، برگشتند."

در حالی که در مدخل اطاق خواب او که اثاثیه کمی داشت ایستاده بودم از او پرسیدم آیا هرگز عاشق شده؟

"قبلا (با زنی) رابطه داشتم ولی عاقبت خوبی نداشت. او شکایت می‌کرد که دهکده من بخصوص جاده‌هایش مناسب او نیست."

آنها از طریق یک دلال محبت آشنا شده بودند: "او تقریبا هم قد من بود، نه خیلی چاق و نه خیلی لاغر. او به ظاهر خیلی توجه می‌کرد."

مانند سایر روستاهای چین، زنان برای پیدا کردن کار راهی شهرهای بزرگ می‌شوند.

در آنهوی، ایالتی که آقای شیانگ در آنجا زندگی می‌کند، این بندر شانگهای است که زنان چینی را برای کار به سوی خود می‌کشاند. دستمزد در شانگهای به مراتب بیشتر، و برای برخی پیدا کردن همسر نیز آسانتر است. بعضی از آنان بر می‌گردند ولی در آن موقع ازدواج کرده‌اند.

مردان و زنانی که در روستا می مانند

مردان نیز مهاجرت می‌کنند ولی معمولا صرفا برای پیدا کردن کار زادگاهشان را ترک می‌کنند. با توجه به سنت چینی وظیفه فرزند در نگاهداری از والدین و نیز خویشاوندان سالخورده، بعضی از مردها برای مراقبت از پدر و مادر سالخورده شان در دهکده می‌مانند.

آقای شیانگ برای نگاهداری از عموی پیرش تصمیم گرفت زادگاهش را ترک نکند. عمویش را که مرد سالخورده با شلواری کهنه بود، دیدم که در خارج خانه ایستاده و دستش داخل کاسه مملو از دانه‌های نارنجی رنگ ذرت نیمه خشک بود.

آقای شیانگ می‌گوید اگر آنجا را ترک کند عمویش نمی‌تواند برای خودش غذا تهیه کند و به خانه سالمندان هم نمی‌تواند برود.

احساس وظیفه نسل جوانتر چین نسبت به سالمندانی که آنها را بزرگ کرده‌اند، هنوز یک بخش مهم زندگی خانوادگی در چین است.

شی جین‌پینگ، رئیس جمهوری چین در باره این که هیچ چیز نباید مانع بنای یک واحد خانوادگی سنتی قوی شود، صحبت کرده. در شانگهای، از اوایل سال جاری میلادی قانونی به اجرا درآمده که بر اساس آن جوانان بالغی که به دیدار والدینشان نمی روند، مجازات می‌شوند.

برخی از زنان نیز دهکده را ترک نمی‌کنند. ونگ کیفنگ، همسایه آقای شیانگ زنی است که هنوز همانجا زندگی می‌کند. او کشاورز ۳۹ ساله‌ای است با دو دختر و شوهر.

ونگ کیفنگ، به من می‌گوید زادگاه شخص بهترین جاست و او تصمیم گرفته همانجا بماند.

از او می‌پرسم آینده دو دخترش چه خواهد شد؟ آنها هر روز دو بار به مدت بیش از یک ساعت پیاده راه می‌روند تا به مدرسه بروند. آیا اشکالی ندارد که آنها پس از بزرگ شدن از دهکده خارج شوند؟

خانم ونگ، امیدوار است که دخترانش همانجا بمانند. ولی نظر دختر ۱۴ ساله‌اش کمی متفاوت است. فوجینگ می‌خواهد مانند پدرش پزشک شود اما معتقد است برای نیل به این هدف "دنیای خارج" مناسب‌تر است.

دنیای خارج خیلی دور نیست و در واقع داخل خانه‌شان است. آنها یک تلویزیون ماهواره‌ای دارند و آقای شیانگ هم صاحب یک دوچرخه است. خیابان اصلی یک شهر کوچک هم خیلی دور نیست.

ولی لائویا یک دهکده کاملا دورافتاده است که برخی مواقع ارتباطش با دنیای خارج کاملا قطع می‌شود. حتی موقعی که زنان برای دیدن خانه تازه آقای شیانگ که سه سال قبل ساخته شده می‌آمدند، به نظر می‌رسید برای ترغیب آنان به ازدواج با او و ماندن در آنجا این خانه کافی نبود.

این فقط یک دهکده مجردان نیست بلکه نشان دهنده شرایط دشوار زندگی در مناطق روستایی چین است: فرار بدون وقفه از فقر و وابسته شدن به زمین، عدم توازن جنسیتی و احساس وظیفه نسبت به خویشاوندان سالخورده.

و البته جاده‌های بد.