تازه اول راه است، جبران می‌کنم

المپیک برای فرزان عاشورزاده خیلی زود تمام شد، زودتر از آنچه که سونامی ورزش ایران فکرش را بکند. با این حال فرزان خودش هم می‌دانست که چه کاری کرده و اشتباه تاکتیکی را در آخرین ثانیه‌ها خودش انجام داد. او روز بازی کیمیا علیزاده همراه کادر فنی تکواندو برای تشویق کیمیا آمده بود. دل در دلش نبود. چنان فریاد می‌زد و چنان تشویق می‌کرد که انگار خواهر خودش روی شیاپ‌چانگ دارد مبارزه می‌کند. فرزان البته هنوز هم بغض داشت و به دلیل اتفاقی که برای خودش افتاده، ناراحت بود.

هنوز هم خیلی از مردم ایران در شوک هستند؛ در شوک شکست فرزان عاشورزاده در المپیک.

خودم هم هنوز در شوک هستم. دیشب نخوابیدم. شرمنده مردم شدم.

واقعا چرا این اتفاق پیش آمد؟ خیلی‌ها روی مدال طلای سونامی ایران حساب باز کرده بودند.

خودم هم نمی‌دانم. آن یک ثانیه را تا آخر عمرم فراموش نمی‌کنم، اما چیزی که یاد گرفتم این است باید قدر ثانیه‌ها را دانست.

قبل از المپیک خیلی‌ها می‌گفتند که سبک مبارزه فرزان عاشورزاده را رقبا می‌دانند و او به مشکل می‌خورد. نظر خودت در این مورد چیست؟

قبول ندارم. هر تکواندوکاری سبک خاص خودش را دارد. المپیک میدان بزرگی است و همه برای مدال می‌آیند. راستش الان زیاد در شرایطی نیستم که مصاحبه کنم.

نظر شما درباره مدال‌آوری کیمیا علیزاده در المپیک چیست؟

خانم علیزاده یکی از بهترین تکواندوکاران ایران است. اگر این‌طور نبود، الان در المپیک حضور نداشت. او خوب مبارزه کرد و توانست مدال برنز را کسب کند. خانم علیزاده کار بزرگی انجام داد؛ کاری که تا پیش از این هیچ بانویی از ایران نتوانسته بود آن را انجام دهد. من به ایشان، به مردم ایران و به فدراسیون تبریک می‌گویم.

او را خیلی تشویق می‌کردید.

خب به هرحال ایرانی است، تکواندوکار است و هموطن من. باید هم تشویقش می‌کردم. هر ایرانی دیگری هم که بود، این کار را می‌کردم.

برنامه فرزان عاشورزاده برای بعد از المپیک چیست؟

فعلا می‌خواهم کمی استراحت کنم. مدت‌ها در اردو بوده‌ام، اما تازه اول راه است و آن‌قدر انگیزه‌های زیادی دارم تا بتوانم این ناکامی را جبران کنم.