مخزن بزرگ حمل آب شیرین، شناور روی آب دریا

به گزارش جام جم آنلاین، آب شیرین در برخی نقاط زمین کمیاب است. مهندسان طرح تحقیقاتی اروپایی در «سانت کارلس د لا راپیتا» در اسپانیا راه حلی برای کاهش هزینه حمل آب پیدا کرده اند. آنها توانسته اند مخزن بزرگی بصورت کیسه شناور برای حمل آب طراحی کنند که موج دریا براحتی از آن بگذرد. سطح این مخزن آنقدر محکم هست که می توان روی آن راه رفت اما در عین حال بسیار انعطاف پذیر است. پر کردن این مخزن دو روز طول می کشد. این طرح “«مخزن ایکس ایکس ال برای حمل آب شیرین» نام دارد. ساموئل آمبروستی، مهندس صنایع که در این طرح کار می کند می گوید: «این مخزن آب، برای حمل آب آشامیدنی از راه دریا، انعطاف پذیر است. با نوعی پارچه بسیار مقاوم و رخنه ناپذیر ساخته شده، و قطعه قطعه است. این قطعه ها با زیپی به هم وصل می شود که آن هم بسیار مقاوم و ضد آب است.» زیپها طوری هستند که می توان قطعه ها را براحتی به هم وصل کرد و می توان کیسه را بزرگتر کرد. جیانفرانکو جرمانی، مدیر کل شرکت زیپلست، یکی از شرکای این طرح اروپایی می گوید: «درزها طوری طراحی شده اند که این کیسه کاملا تقسیم پذیر باشد. درزها دو لایه هستند که مثل ساندویچ سطح کیسه را در برگرفته و مهر و موم شده اند. در وسط زیپ، غشایی از جنس پلی یورتان قرار داده شده که راه رخنه آب را کاملا می بندد.» مهندسان این طرح اروپایی پیش نمونه ای از این مخزن را ساخته اند که ۲۰۰۰ متر مکعب، یعنی ۲۰۰۰ تن آب شیرین در خود جای می دهد. آنها باید اطمینان پیدا کنند که وقتی این کیسه سنگین با حداکثر سرعت در دریا به حرکت در بیاید زیپها پاره نخواهد شد. یاروسلاو دموت، متخصص فیبرهای نوری می گوید: «داخل آن (مخزن) حسگرهایی از جنس فیبر نوری هست که شکل مخزن را تحت نظر دارند و ما می توانیم تغییر شکل مخزن را ببینیم و اگر موج بزرگی در راه باشد یا سرعت بیش از حد زیاد باشد، به ناخدا اطلاع دهیم.» اما چه چشم اندازی برای این فناوری وجود دارد و در کجاها می توان از آن استفاده کرد؟ یوسپ لویس کورتو، مهندس صنایع پلیمر و مسئول هماهنگ کننده طرح می گوید که هدف، حمل آب آشامیدنی بوده است. وی می افزاید: «عمدتا برای این طراحی شد که آب را از مناطقی که آب فراوان دارند به مناطقی ببرد که، مثلا به علت هجوم گردشگران در تابستان، نیاز کوتاه مدت به آب شیرین پیدا می شود. در وضعیتهای اضطراری هم به کار می آید.» برای آزمایش پیش نمونه، قایقی کیسه آب را روی دریا می کشد. آزمایش این پیش نمونه با موفقیت همراه بوده است. چون این کیسه با آب شیرین پر شده است و وزنش از آب شور دریا کمتر است، روی سطح آب شناور می ماند. یاروسلاو دموت می گوید: «سیگنالها و امواجی دیده می شود. وقتی ناخدا سرعت قایق را زیاد می کند می بینیم که تنشها در مخزن بیشتر می شود، اما این تنشها هنوز درون محدوده مجاز است.» مهندسان تخمین می زنند که هزینه این روش، نصف هزینه تحویل آب شیرین با تانکر است، بعلاوه کمتر هم باعث آلودگی محیط زیست می شود. همچنین برخلاف تانکرها می توان وقتی مخزنِ آب به اسکله رسید، زیپهای آن را به سادگی باز، آب را تخلیه و کیسه را تا کرد و در انبار گذاشت. جیانفرانکو گرمانی می گوید: «گام بعدی در این پروژه، ده یا بیست برابر کردن گنجایش مخزن و به وجود آوردن این امکان است که کیسه به کمک ماهواره ها مسیر خود را پیدا و در آن مسیر حرکت کند.»