کنترل نامحسوس انتقال بازیکنان

سرمربی که برای بازیکنانش پدر است!

سرمربی تیم ملی فوتبال ایران که از روابط بین‌المللی خوبی برخوردار است کنترل نامحسوسی روی همه بازیکنانی دارد که شاگرد او هستند.کارلوس کی‌روش در نقشی پدرانه و دلسوزانه نقل و انتقال آنها را هم زیر نظر دارد.

کد خبر: ۸۷۵۵۹۶

به گزارش جام جم ورزشی ، علیرضا حقیقی به تیم «ماریتیمو» در پرتغال پیوست یعنی تیمی که مربیگری آن بر عهده «نلو وینگادا» است.

وی که مدت‌ها بود در روبین کازان دروازه‌بان ذخیره بود، بالاخره از این تیم جدا شد اما نکته جالب اینجاست که در جابجایی او می توان نشانی از کی روش دید چون هم کشور پرتغال زادگاه این سرمربی است، هم وینگادا رابطه بسیار خوبی با کی روش دارد و هم حقیقی بازیکن تیم ملی ایران است البته ممکن است خود وینگادا، حقیقی را به پرتغال برده باشد اما حتما کی‌روش در جریان این انتقال بوده است.

در مورد نکونام هم درست همزمان با حضور کی‌روش در قطر و صحبت های این مربی با رئیس باشگاه العربی انتقال او صورت گرفت.

نکونام البته امروز بازیکن تیم ملی ایران نیست اما او روزهای زیادی برای کی‌روش بازی کرده و بازیکن مورد اعتماد وی بوده است. با این اینکه حالا نکونام دیگر بازیکن تیم ملی نیست اما کی روش بازهم پدرانه مراقب اوست و تلاش می کند در جریان وضعیت او قرار بگیرد.

کی‌روش نشان داده که به جزئی‌ترین حرکات بازیکنانش توجه می‌کند و مراقب آنها هم هست. شاید برخی همین حدس را نوعی اتفاق بد بدانند و این انتقال‌ها را مالی تصور کنند اما منظور ما در این مطلب به هیچ عنوان این مسائل نیست. بلکه اعتقاد داریم کی روش به عنوان یک مرببی بین المللی که در فوتبال حرفه ای اروپا رشد کرده است حتی به جزئی ترین مسائل بازیکنان مورد اطمینانش هم توجه دارد و برایش مهم است که بازیکنانش در چه وضعیتی باشند.

در واقع کی روش از صفر تا صد بازیکنانش را کنترل می‌کند و حتی برای آماده نگه داشتن آن‌ها کوچکترین موارد را هم کنترل می‌کند به عنوان مثال باید تاکید کرد که علیرضا حقیقی با این انتقال ممکن است به جای نشستن روی نیمکت ذخیره‌ها برود درون دروازه یک تیم اروپایی بایستد یا دژاگه که با این انتقال پول خوبی به دست آورد و همچنان نزدیک به ایران بازی می‌کند.

هر چه هست تصور می‌کنیم کی‌روش با این کارها تیمش را متحدتر و گوش به فرمان‌تر می‌کند. در واقع همانطور که تا امروز دیده‌ایم در تیم کی روش نظم بسیار زیادی دیده می شود که در تاریخ فوتبال ایران کمتر شاهد چنین اتحاد خاصی بوده‌ایم.

این مربی پرتغالی تنبیه و تشویق را کاملا در دستور کار خود دارد و حتی از ارتباطات شخصی خود هم شاید برای بالا نگه داشتن نظم در تیم استفاده می‌کند. او با همین کار بازیکنانش را مثل موم در دست گرفته و به این ترتیب می‌توان تاکید کرد دخالت احتمالی او در انتقال‌ها هم اگر کنش و واکنش مالی نداشته باشد اصلا چیز بدی نیست، هم ارزآوری برای کشور دارد، هم تیم را متحد می‌کند، هم بازیکنان را تحت کنترل در می‌آورد و هم جایگاه سرمربی را ارتقا می‌دهد و بازیکنان را در شرایط مطلوب فوتبالی قرار می دهد.